Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζοβάνι Καντιόλι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζοβάνι Καντιόλι
Γέννηση1710[1][2][3]
Μάντοβα[4]
Θάνατος10  Σεπτεμβρίου 1767
Μάντοβα[4]
Ιδιότηταζωγράφος, αρχιτέκτονας και ιστορικός της τέχνης
Κίνημαμπαρόκ
Καλλιτεχνικά ρεύματαμπαρόκ
ΒραβεύσειςΤάγμα του Χρυσού Σπιρουνιού
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζοβάνι Καντιόλι (ιταλ.: Giovanni Cadioli, περ. 171010 Σεπτεμβρίου 1767) ήταν Ιταλός ζωγράφος της περιόδου του μπαρόκ ο οποίος δραστηριοποιήθηκε κατά κύριο λόγο στην γενέτειρά του Μάντουα. Είναι επίσης ο συγγραφέας έργου-οδηγού για τα έργα τέχνης στην πόλη αυτή.[5]

Ήταν μαθητής του Τζοβάνι Τσάντι (Giovanni Canti), μαζί με τους Τζουζέπε Μπατσάνι (Giuseppe Bazzani) και Φραντσέσκο Μαρία Ραϊνέρι (Francesco Maria Raineri). Αποδείχθηκε ταλαντούχος στη ζωγραφική τοπίων,[6] ενώ μεταξύ άλλων ζωγράφισε την ελεημοσύνη του San Guerrino για την εκκλησία Sant’Egidio στη Μάντουα και το 1746 ολοκλήρωσε σειρά έργων με θέμα την ζωή του αγίου Ιππόλυτου για το ναό Gazoldo degli Ippoliti. Στα 1750-1760 ζωγράφισε επίσης νωπογραφίες για το αββαείο του αγίου Βενέδικτου στο Πολιρόνε. Το 1748 ορίσθηκε ζωγράφος και αρχιτέκτονας του Θεάτρου της Μάντουα και το 1752 ίδρυσε την Ακαδημία Καλών Τεχνών της πόλης αυτής, στην οποία αργότερα ανέλαβε καθήκοντα Διευθυντή. Ανάμεσα στους αξιόλογους μαθητές του ήταν ο Τζάκομο Γκάττι (Giacomo Gatti).

  1. (Ολλανδικά) RKDartists. 14670. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500031048. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL7033761A. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 16  Αυγούστου 2008. 500031048. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2019.
  5. Cadioli, Giovanni (1763). Descrizione delle pitture, sculture, ed architetture: che si osservano nella citta de Mantova, e né suoi Contorni, data in luce, a comodo singolarmente de forastieri... Alberto Pazzoni, Regio Ducale Stampatore, Mantova. 
  6. Lanzi, page 341.