Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τερέζε Κομοντίνι Κάκια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τερέζε Κομοντίνι Κάκια
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση23  Φεβρουαρίου 1973, Ατάρντ
ΥπηκοότηταΜάλτα
Πολιτικό κόμμαΕθνικό Κόμμα της Μάλτας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Μάλτας
Επάγγελμαπολιτικός[1]
ΑξίωμαΕυρωβουλευτής και member of the 13th House of Representatives of Malta
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Τερέζε Κομοντίνι Κάκια (γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1973) είναι δικηγόρος και πολιτικός της Μάλτας και πρώην μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.[2]

Εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κομοντίνι Κακία σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μάλτας, όπου πήρε δύο μεταπτυχιακά πτυχία. Πήρε το Doctor of Law (LLD) το 1997 και αργότερα ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στο δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα το 2012.[3]

Επαγγελματική Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τερέζε Κομοντίνι Κάκια είναι δικηγόρος που εργάζεται στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχει εκπροσωπήσει θύματα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το 1997 σε πολλαπλά επίπεδα, μέσω δικαστικών διαδικασιών στα Ανώτατα Δικαστήρια της Μάλτας καθώς και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο. Οι πελάτες της περιλάμβαναν ιδιώτες, εμπορικούς φορείς, κυβερνητικούς φορείς, καθώς και νομικά συγκροτημένους φορείς.[4]

Στη νομική της σταδιοδρομία έχει ενεργήσει ως νομική σύμβουλος πολλών μη κυβερνητικών οργανώσεων στη Μάλτα, συμπεριλαμβανομένης της Προσκοπικής Ένωσης της Μάλτας, της Μαλτέζικης Συνομοσπονδίας Γυναικών Οργανώσεων και της Ψυχικής Υγείας της Μάλτας.

Από το 2008-2010 ήταν σύμβουλος στην Εθνική Επιτροπή Ισότητας (NCPE) σχετικά με τη φύση του ευρωπαϊκού δικαίου και τις οδηγίες για την ισότητα, βοήθησε τις έρευνες για τις διακρίσεις και βοήθησε μια ποικιλία άλλων ερευνητικών έργων.

Η Κομοντίνι Κάκια είναι επί του παρόντος λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Μάλτας, όπου διδάσκει για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συντονίζει επίσης το πτυχίο Masters in Human Rights and Democratization στο πανεπιστήμιο.[3] Υπήρξε στο παρελθόν ως επισκέπτης λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στις Κάτω Χώρες και στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Βιάντρινα στη Φρανκφούρτη στο Όντερ της Γερμανίας.

Πολιτική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κομοντίνι Κάκια είναι μέλος του Partit Nazzjonalista (Εθνικιστικό Κόμμα) στη Μάλτα και συμμετέχει ενεργά στο κόμμα. Συχνά θεωρείται ως σημείο αναφοράς για την κοινοβουλευτική ομάδα έχοντας συμβάλει σε διάφορες θέσεις, συμπεριλαμβανομένων τροποποιήσεων στο Σύνταγμα της Μάλτας [4] Για πρώτη φορά διεκδίκησε πολιτικό αξίωμα στις γενικές εκλογές για το κοινοβούλιο της Μάλτας τον Μάρτιο του 2013.

Το 2013 διορίστηκε ως μέλος της επιτροπής PN για την αναθεώρηση του καταστατικού και των κομμάτων. Διορίστηκε επίσης ως συμπρόεδρος του φόρουμ των υποψηφίων μαζί με τον Richard Muscat.[5]

Πριν από την εκλογή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Κομοντίνι Κάκια βοήθησε να εκπροσωπήσει το Εθνικιστικό Κόμμα σε μία συνταγματική υπόθεση κατά της Εκλογικής Επιτροπής της Μάλτας σχετικά με την ανισότητα στη διαδικασία καταμέτρησης των ψήφων στις γενικές εκλογές του 2013.[6] Αφού ένα λάθος στην καταμέτρηση των ψήφων αμφισβητήθηκε στο δικαστήριο, βοήθησε να υποστηρίξει το PN κατά τη μακρά και λεπτομερή νομική διαδικασία.

Τον Μάιο του 2014, η Κομοντίνι Κάκια εξελέγη μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014 στη Μάλτα, το Εθνικιστικό Κόμμα κέρδισε λίγο περισσότερο από το 40% των εθνικών ψήφων και κατέλαβε τρεις από τις έξι ευρωπαϊκές έδρες της Μάλτας. Αυτό σηματοδότησε την πρώτη φορά που το PN κατάφερε να κατακτήσει τρεις έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - την τρίτη έδρα την κέρδισε η Κομοντίνι Κάκια.[7] Ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθόταν με την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Υπηρέτησε ως μέλος σε τρεις επιτροπές και αντιπροσωπείες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Κομοντίνι Κάκια ήταν μέλος της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (JURI), της αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με το Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο και της αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, διετέλεσε εισηγήτρια του Κοινοβουλίου για τα πνευματικά δικαιώματα.[8] Επιπλέον, ήταν αναπληρωματικό μέλος της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (DROI), της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας (CULT) και της αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.[2] Η Κομοντίνι Κάκια ήταν, επίσης, συμπρόεδρος στην Ομάδα Εργασίας της ΕΕ για τον Διαβήτη στο Κοινοβούλιο.[9]

Μετά την εκλογή της ως ευρωβουλευτής, η Κομοντίνι Κάκια ανέλαβε επιπλέον ηγετικούς ρόλους στη χώρα καταγωγής της. Τον Οκτώβριο του 2014, ο τότε ηγέτης του Εθνικιστικού Κόμματος και της αντιπολίτευσης Σάιμον Μπουσούτι τη διόρισε συντονίστρια στο Φόρουμ Πολιτικής του κόμματος στη Μάλτα [10] και τον Ιανουάριο του 2015 το κόμμα την διόρισε ως σκιώδη υπουργό για την Εκπαίδευση και την Απασχόληση του PN.[11]

Το 2017, η Κομοντίνι Κάκια ήταν υποψήφια στις γενικές εκλογές και εξελέγη στην όγδοη εκλογική περιφέρεια με 4.244 ψήφους στην 22η καταμέτρηση. Αρχικά, είχε απορρίψει την έδρα της[12] αλλά στη συνέχεια αντέστρεψε την απόφασή της και ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί από βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και θα αναλάβει την έδρα της ως μέλος του Κοινοβουλίου της Μάλτας.[13]

Στις 9 Ιουλίου 2020, η Κομοντίνι Κάκια διορίστηκε επικεφαλής του Εθνικιστικού Κόμματος, αφού ο έως τότε ηγέτης, ο Δρ Άντριαν Ντέλια, έχασε την ψήφο εμπιστοσύνης.

Εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κομοντίνι Κάκια παρουσίασε την έρευνά της και τις εκθέσεις της για θέματα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα (εστιάζοντας στη Μάλτα) σε πολλά ευρωπαϊκά ιδρύματα. Συνέβαλε σε διάφορες δημοσιεύσεις του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA) της Ευρωπαϊκής Ένωσης με μία ποικιλία έργων για την εμπορία ανηλίκων, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τις διακρίσεις, την προστασία των πληροφοριών, την ψυχική υγεία, την παράνομη μετανάστευση και τον επαναπατρισμό.[14] Η Κομοντίνι Κάκια παρουσίασε επίσης αναφορές σχετικά με τις διακρίσεις στην εργασία, βάσει φυλής, πεποιθήσεων ή σεξουαλικού προσανατολισμού, Έχει δημοσιεύσει άρθρα στο περιοδικό Ανθρώπινα Δικαιώματα του κολεγίου νομικής Ουάσινγκτον του αμερικάνικου πανεπιστημίου, καθώς και για την Ευρωπαϊκή Ομάδα Δημόσιου Δικαίου.[15]

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2008, στην Τερέσε Κομοντίνι Κάκια απονεμήθηκε το ετήσιο βραβείο Δέκα Ξεχωριστοί Νέοι (TOYP) από το Junior Chamber International International (JCI) της Μάλτας σε δύο διαφορετικές κατηγορίες - στα Παιδιά, την Παγκόσμια Ειρήνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, καθώς και σε Πολιτικές, Νομικές και Κυβερνητικές υποθέσεις.[16]

Τον Μάρτιο του 2016, η Κομοντίνι Κάκια ανακηρύχθηκε βουλευτής της χρονιάς από το περιοδικό του Κοινοβουλίου στον τομέα της εταιρικής διακυβέρνησης.[17] Το βραβείο ήταν το πρώτο της στις Βρυξέλλες και το περιοδικό ανέφερε ότι "Η Κομοντίνι Κάκια έχει επαινεθεί για τον ενθουσιασμό και το πάθος που φέρνει στο έργο της. Είναι αφοσιωμένη στην ενίσχυση της συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών της Μάλτας στη χάραξη πολιτικής της ΕΕ." [18]

Τον Μάρτιο του 2017, η Κομοντίνι Κάκια κατέλαβε την 27η θέση στη λίστα του POLITICO για τους ευρωβουλευτες που έπαιζαν σημαίνοντα ρόλο το 2017 για το έργο της σχετικά με τη μεταρρύθμιση των πνευματικών δικαιωμάτων.[19]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κομοντίνι Κάκια είναι παντρεμένη με το Βλαντίμιρο. Οι δύο τους έχουν μία κόρη, τη Λόρα και κατοικούν στο Σιγκιέβι της Μάλτας.[20]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Members of the European Parliament» (πολλαπλές γλώσσες) 124968. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Therese Comodini Cachia». www.europarl.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Dr Therese Comodini Cachia». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Updated: Opposition presents Constitutional amendment against sexual orientation discrimination». Times of Malta. 20 June 2016. https://timesofmalta.com/articles/view/de-marco.474664. Ανακτήθηκε στις 12 July 2019. 
  5. ↑ David Debono (25 June 2013). «Se jitwaqqaf forum tal-kandidati u eks deputati tal-PN». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-03-27. https://web.archive.org/web/20210327065949/https://newsbook.com.mt/se-jitwaqqaf-forum-tal-kandidati-u-eks-deputati-tal-pn/. Ανακτήθηκε στις 12 July 2019. 
  6. ↑ Waylon Johnston (16 April 2013). «‘AG should not be part of election court case’». Times of Malta. https://timesofmalta.com/articles/view/-AG-should-not-be-part-of-election-court-case-.465792. Ανακτήθηκε στις 12 July 2019. 
  7. ↑ «Comodini Cachia snatches third seat for the PN in historic vote for women.». Times of Malta. 28 May 2014. https://timesofmalta.com/articles/view/updated-comodini-cachia-snatches-third-seat-for-the-pn-in-historic.520836. Ανακτήθηκε στις 12 July 2019. 
  8. ↑ Chris Spillane (22 November 2016). «Maltese presidency’s digital ambitions slammed by local MEP». Politico Europe. https://www.politico.eu/pro/maltese-presidencys-digital-ambitions-slammed-by-local-mep/. Ανακτήθηκε στις 12 July 2019. 
  9. ↑ «MEP Therese Comodini Cachia» (PDF). IDF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
  10. ↑ «Policy Fora». Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2015.  [νεκρός σύνδεσμος]
  11. ↑ «MEPs chosen as shadow ministers say EP work will not be jeopardized». The Malta Independent. 11 January 2015. http://www.independent.com.mt/articles/2015-01-11/local-news/MEPs-chosen-as-shadow-ministers-say-EP-work-will-not-be-jeopardised-6736128487. Ανακτήθηκε στις 12 July 2019. 
  12. ↑ Matthew Vella (6 June 2017). «Comodini Cachia chooses Brussels… new MP to relinquish seat». Malta Today. https://www.maltatoday.com.mt/news/election2017/77921/comodini_cachia_chooses_brussels_new_mp_to_relinquish_seat. Ανακτήθηκε στις 12 July 2019. 
  13. ↑ Matthew Vella (8 June 2017). «[WATCH Comodini Cachia flip-flops to resign as MEP and take up Maltese seat»]. Malta Today. https://www.maltatoday.com.mt/news/election-2017/77969/comodini_cachia_flipflops_to_resign_as_mep_and_take_up_maltese_seat. Ανακτήθηκε στις 12 July 2019. 
  14. ↑ «Legal Study on Homophobia and Discrimination on Grounds of Sexual Orientation and Gender Identity» (PDF). Fundamental Rights Agency. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
  15. ↑ Leo F. Zwaak; Therese Cachia (2004). The European Court of Human Rights: A Success Story?. 13. Washington College of Law. 
  16. ↑ «Therese Comodini Cachia». www.theresecomodinicachia.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
  17. ↑ «Comodini Cachia, Metsola and Dalli honoured at prestigious MEP awards». The Malta Independent. 16 March 2016. http://www.independent.com.mt/articles/2016-03-16/local-news/Maltese-MEP-Therese-Comodini-Cachia-wins-MEP-of-the-Year-award-during-ceremony-in-Brussels-6736155007. Ανακτήθηκε στις 12 July 2019. 
  18. ↑ «Winners | MEP Awards» (PDF). www.mepawards.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
  19. ↑ «Therese Comodini Cachia». Politico. 9 March 2017. https://www.politico.eu/list/the-40-meps-who-matter-in-2017-the-ranking-ep40/therese-comodini-cachia/. Ανακτήθηκε στις 12 July 2019. 
  20. ↑ «Therese Comodini Cachia». WEF. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2019. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τερέζε_Κομοντίνι_Κάκια&oldid=10460007"