Τίντο Μπρας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Τίντο Μπρας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Tinto Brass (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 26 Μαρτίου 1933[1][2][3] Μιλάνο[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία |
| Θρησκεία | αθεϊσμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ιταλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[5][6][7] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Φερράρας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σκηνοθέτης κινηματογράφου σεναριογράφος[8] παραγωγός ταινιών μοντέρ ηθοποιός σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών[9] |
| Αξιοσημείωτο έργο | The Key Salon Kitty Capriccio Καλιγούλας Monamour |
| Περίοδος ακμής | 1963 |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Italian Radicals |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Caterina Varzi (από 2017) Carla Cipriani |
| Σύντροφος | Debora Caprioglio |
| Συγγενείς | Arrigo Cipriani |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | d:Q130705278 (2024)[10] |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τζιοβάνι Μπρας (ιταλ. Giovanni Brass) γεννημένος στις 26 Μαρτίου του 1933 και περισσότερο γνωστός με το όνομα Τίντο Μπρας (ιταλ. Tinto Brass), είναι ένας από τους πιο γνωστούς και αμφιλεγόμενους Ιταλούς σκηνοθέτες. Είναι ιδιαίτερα γνωστός για τις ερωτικές του ταινίες, όπως τα φιλμ Così fan tutte , Paprika και Monella.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ταινίες και Τεχνικές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μπρας γεννήθηκε στο Μιλάνο. Στις δεκαετίες του 1960 και του 1970 σκηνοθέτησε πολλές αβάν-γκάρντ ταινίες, όπως τα φιλμ Nerosubianco, L'urlo και La Vacanza. Έγινε όμως παγκόσμια γνωστός από τις ερωτικές υπερπαραγωγές Salon Kitty, Το Κλειδί και Καλιγούλας που αποτέλεσε προϊόν της συνεργασίας του με το γνωστό συγγραφέα Γκορ Βιντάλ, το Φράνκο Ροσελίνι (ανηψιό του Ιταλού σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι) και τον εκδότη του περιοδικού Πέντχαουζ, Μπομπ Γκουτσιόνε. Πολλόι θεωρούν εντούτοις ότι ο Καλιγούλας δεν είναι μια πραγματική ταινία του Μπρας, επειδή ο σκηνοθέτης δεν έιχε πρόσβαση στην τελική δημιουργία της ταινίας (μοντάζ και ποστ προντάξιον). Η ταινία πρ'ολα αυτά περιέχει πολλά απο τα βασικά χαρακτηριστικά των ταινιών του Μπρας και παραμένει η πιο δημοφιλής δουλειά του (και παράλληλα η πιο επιτυχημένη εμπορικά Ιταλική ταινία στις Η.Π.Α).
Ο Μπρας ακολουθεί ένα σχεδόν ιμπρεσσιονιστικό στυλ στις ταινίες του, αποφεύγοντας να δείχνει αχανή τοπία και εστιάζοντας σε κομμάτια του σκηνικού, περιφεριακά αντικείμενα και χαρακτήρες, μιμούμενος με έτσι τον τρόπο που θα παρακολουθούσε τα γεγονότα ο θεατής αν ήταν παρών. Η τεχνική αυτή δίνει έναν εξαιρετικά γρήγορο (σχεδόν φρένηρη) ρυθμό στην ταινία. Μια άλλη τεχνική που συχνά χρησιμοποιεί είναι η (τηλεοπτικής λογικής) λήψη με πολλαπλές κάμερες, έχοντας τουλάχιστον τρεις κάμερες να τραβάνε την ίδια σκηνή και εστιάζοντας σε διαφορετικό σημείο η κάθε μια.
Προσωπικό στυλ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σχεδόν σε όλες τις ταινίες του Μπρας υπάρχουν πολλές προσωπικές νότες και εμμονές. Από την ταινία Salon Kitty και μετά, οι καθρέφτες παίζουν πρωταρχικό ρόλο στα σκηνικά της κάθε ταινίας. Μερικές φορές κινηματογραφεί μια σκηνή ξεκινώντας από την αντανάκλαση μέσα σε έναν καθρέφτη και μεταφέροντας αργά το πλάνο στο πραγματικό γεγονός, δημιουργώντας έτσι μια αίσθηση αποπροσπανατολισμού. Στις ερωτικές του ταινίες -ιδίως στα φιλμ Το Κλειδί, Miranda και Così fan tutte- συχνά προβάλλει με εντυπωσιακό τρόπο τα γυναικεία οπίσθια, σχεδόν σε σημείο φετιχισμού.
Σε πολλές απο τις ταινίες του υπάρχουν σκηνές βάναυσης κακοποίησης ζώων: Στο L'urlo υπάρχουν οι σκηνές ενός ανθρώπου που σκοτώνει ένα ποντίκι και ο αποκεφαλισμός μιας χήνας ενώ στο Salon Kitty μια ιδιαίτερα σκληρή σκηνή με το ξεκοίλιασμα γουρουνιών σε ένα σφαγείο. Τέλος πολυ συχνά κάνει μικρές εμφανίσεις στις ταινίες του φίλου του Osiride Revarello, αλλά και στις δικές του, ιδίως τα τελευταία χρόνια.
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Monamour (2005)
- Fallo! (2003)
- Senso '45 (2002)
- Trasgredire (2000)
- Monella (1998)
- Fermo posta Tinto Brass (1995)
- L' Uomo che guarda (1994)
- Così fan tutte (1992)
- Paprika (1991)
- Snack Bar Budapest (1988)
- Capriccio (1987)
- Miranda (1985)
- La Chiave (1983)
- Action (1980)
- Caligola (1979)
- Salon Kitty (1976)
- La Vacanza (1971)
- I Miss Sonia Henie (1971)
- Drop-out (1970)
- L' Urlo (1970)
- Nerosubianco (1969)
- Col cuore in gola (1967)
- Yankee (1966)
- Il Disco volante (1964)
- La Mia signora (1964)
- Ça ira (Il fiume della rivolta) (1964)
- Chi lavora è perduto (1963)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 120095572. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6wf7kv8. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 filmportal.de. 1446dcc3227c45e38ac6095e76083214. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13497354k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0169877. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ CONOR.SI. 82883171.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2015.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0169877. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ www
.livreshebdo .fr /article /les-laureats-du-prix-sade-2024.
