Σύνδρομο Κοτάρ

Το Σύνδρομο Κοτάρ (Cotard), η Σύνδρομο του ζωντανού νεκρού, είναι σπάνια ψυχική διαταραχή που προκαλέι στο προσβεβλημένο άτομο την εσφαλμένη πεποίθηση πως έχει πάψει να υπάρχει και είναι νεκρό, πως έχει υποστεί σήψη ή έχει χάσει το αίμα και τα εσωτερικά του όργανα.^[1] Στατιστική ανάλυση σε εκατό ασθενείς έδειξε πως το 45% από αυτούς αρνούνταν την ύπαρξή τους, ενώ το 55% βίωνε την ψευδαίσθηση της αθανασίας.^[2]

Το 1880, ο Γάλλος νευρολόγος Ζυλ Κοτάρ (γαλλικά: Jules Cotard‎‎) περιέγραψε την πάθηση ως Le délire des négations (Το παραλήρημα της άρνησης), ένα ψυχιατρικό σύνδρομο που ποικίλει σε σοβαρότητα. Μια ήπια περίπτωση χαρακτηρίζεται από απόγνωση και απέχθεια του ατόμου προς τον εαυτό του, ενώ μια σοβαρή περίπτωση χαρακτηρίζεται από έντονες αυταπάτες, άρνηση ύπαρξης και χρόνια ψυχιατρική κατάθλιψη.^[3]^[4]

Η υποκείμενη νευροφυσιολογία και ψυχοπαθολογία του συνδρόμου Κοτάρ μπορεί να σχετίζεται με προβλήματα εσφαλμένης ταυτοποίησης. Νευρολογικά, η αυταπάτη του Κοτάρ (άρνηση του εαυτού) πιστεύεται ότι σχετίζεται με την αυταπάτη Καπγκρά (άρνηση των οικείων προσώπων). Θεωρείται πως και οι δύο τύποι αυταπάτης προκύπτουν από νευρική αστοχία στην ατρακτοειδή περιοχή του εγκεφάλου, η οποία είναι υπεύθυνη για την αναγνώριση προσώπων, και στην αμυγδαλή, η οποία ταυτίζει διάφορα συναισθήματα με ένα αναγνωρισμένο πρόσωπο.^[5]

Η υπόθεση της «Μαντμαζέλ Χ» αφορά την περίπτωση μιας γυναίκας που αρνείτο την ύπαρξη οργάνων του σώματός της (σωματοπαραφρένεια) και την ανάγκη της για τροφή. Ισχυρίστηκε πως ήταν καταδικασμένη σε αιώνια κόλαση και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να πεθάνει με φυσικό τρόπο. Η ασθενής κατέληξε από ασιτία.^[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Berrios G.E.; Luque R. (1995). «Cotard's delusion or syndrome?». Comprehensive Psychiatry 36 (3): 218–223. doi:10.1016/0010-440x(95)90085-a. PMID 7648846.
↑ Berrios G.E.; Luque R. (1995). «Cotard Syndrome: Clinical Analysis of 100 Cases». Acta Psychiatrica Scandinavica 91 (3): 185–188. doi:10.1111/j.1600-0447.1995.tb09764.x. PMID 7625193.
↑ http://www.whonamedit.com/synd.cfm/2552.html
↑ Berrios G.E.; Luque R. (1999). «Cotard's 'On Hypochondriacal Delusions in a Severe form of Anxious Melancholia'». History of Psychiatry 10 (38): 269–278. doi:10.1177/0957154x9901003806. PMID 11623880.
↑ Pearn, J.; Gardner-Thorpe, C (May 14, 2002). "Jules Cotard (1840–1889) His Life and the Unique Syndrome that Bears his Name". Neurology (abstract). 58 (9): 1400–3. doi:10.1212/wnl.58.9.1400. PMID 12011289
↑ Brumfield, Dale M. (2 Οκτωβρίου 2020). «Mademoiselle X: Living While Dead». Lessons from History (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2022.

[1] Berrios G.E.; Luque R. (1995). «Cotard's delusion or syndrome?». Comprehensive Psychiatry 36 (3): 218–223. doi:10.1016/0010-440x(95)90085-a. PMID 7648846.

[2] Berrios G.E.; Luque R. (1995). «Cotard Syndrome: Clinical Analysis of 100 Cases». Acta Psychiatrica Scandinavica 91 (3): 185–188. doi:10.1111/j.1600-0447.1995.tb09764.x. PMID 7625193.

[3] ttp://www.whonamedit.com/synd.cfm/2552.html

[4] Berrios G.E.; Luque R. (1999). «Cotard's 'On Hypochondriacal Delusions in a Severe form of Anxious Melancholia'». History of Psychiatry 10 (38): 269–278. doi:10.1177/0957154x9901003806. PMID 11623880.

[pearn-5] Pearn, J.; Gardner-Thorpe, C (May 14, 2002). "Jules Cotard (1840–1889) His Life and the Unique Syndrome that Bears his Name". Neurology (abstract). 58 (9): 1400–3. doi:10.1212/wnl.58.9.1400. PMID 12011289

[6] Brumfield, Dale M. (2 Οκτωβρίου 2020). «Mademoiselle X: Living While Dead». Lessons from History (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]