Σύμβαση του Φάρο
Η Σύμβαση Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την αξία της πολιτιστικής κληρονομιάς για την κοινωνία, πιο γνωστή ως Σύμβαση του Φάρο, είναι μια πολυμερής συνθήκη του Συμβουλίου της Ευρώπης, σύμφωνα με την οποία τα κράτη συμφωνούν να προστατεύουν την πολιτιστική κληρονομιά και τα δικαιώματα των πολιτών να έχουν πρόσβαση και συμμετοχή σε αυτήν.
Περιεχόμενο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Σύμβαση του Φάρο θεσπίζει δικαιώματα και ευθύνες έναντι και για την πολιτιστική κληρονομιά, ρητά στο πλαίσιο του άρθρου 27 της Διακήρυξης των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που εγγυάται το δικαίωμα «ελεύθερης συμμετοχής στην πολιτιστική ζωή της κοινότητας».[1]
Το άρθρο 1 της σύμβασης ορίζει ότι «τα δικαιώματα που σχετίζονται με την πολιτιστική κληρονομιά είναι συνυφασμένα με το δικαίωμα να συμμετέχουν όλοι στην πολιτιστική ζωή». Το άρθρο 4 ορίζει ότι «καθένας... έχει δικαίωμα να επωφελείται από την πολιτιστική κληρονομιά και να συμβάλλει στον εμπλουτισμό της».[2]
Η σύμβαση εστιάζει επίσης στην προώθηση της βιωσιμότητας, της πρόσβασης και της χρήσης της ψηφιακής τεχνολογίας στο πλαίσιο της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Συμπέρασμα και έναρξη ισχύος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Σύμβαση συνήφθη και υπογράφηκε στις 27 Οκτωβρίου 2005 στο Φάρο της Πορτογαλίας. Η πιο πρόσφατη χώρα που την υπέγραψε ήταν η Πολωνία τον Μάιο του 2022. Τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουνίου 2011 αφού επικυρώθηκε από δέκα κράτη.
Κράτη μέρη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από τον Ιούνιο του 2022, η σύμβαση έχει επικυρωθεί από τα ακόλουθα 23 κράτη:[3]
Αρμενία
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Universal Declaration of Human Rights». Wikisource. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2018.
- ↑ «Council of Europe Framework Convention on the Value of Cultural Heritage for Society». Council of Europe. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2018.
- ↑ «Full list». Treaty Office (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2022.