Συνθήκη του Κεντάινιαϊ
| Τύπος | Νομικό καθεστώς του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας |
|---|---|
| Υπογραφή | 17 Αυγούστου 1655 |
| Τοποθεσία | Κεντάινιαϊ, Λιθουανία |
| Υπογράφοντες | |
| Συμβαλλόμενοι | |
Η Συνθήκη του Κεντάινιαϊ (λιθουανικά: Kėdainių sutartis, Josvainių aktas,[1] σουηδικά: Freden i Kėdainiai), η οποία υπογράφηκε στις 17 Αυγούστου 1655, ήταν μια συμφωνία Σουηδικής Αυτοκρατορίας-Μεγάλο Δουκάτου της Λιθουανίας κατά τον Δεύτερο Βόρειο Πόλεμο.[2] Μετά την αποφασιστική ήττα των πολωνικών δυνάμεων στη Μάχη του Ούιστσε στην οποία οι παλατίνοι του Πόζναν και του Κάλις παραδόθηκαν στη Σουηδία, ο Λιθουανός χετμάνος Γιάνους Ραντζίβιουου αποφάσισε να διακόψει τον πόλεμο.[2] Στο Κεντάινιαϊ, δέχτηκε τη σουηδική προστασία.[2]
Η συνθήκη όριζε επίσης ότι η Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία δεν διαλύθηκε και ότι οι λιθουανικές δυνάμεις δεν θα πολεμούσαν τις πολωνικές δυνάμεις, αλλά το κείμενο της συνθήκης περιλάμβανε διαμαρτυρίες για την έλλειψη πολωνικής υποστήριξης.[2] Στις 20 Οκτωβρίου, η συνθήκη αντικαταστάθηκε από την Ένωση του Κεντάινιαϊ, η οποία ένωσε το Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας με τη Σουηδική Αυτοκρατορία.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Praleika, A. Kėdainių unija – nevykusi LDK ir Švedijos santuoka [Union of Kėdainiai — a failed marriage between GDL and Sweden] (λιθουανικά).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Frost, Robert I (2000). The Northern Wars. War, State and Society in Northeastern Europe 1558-1721. Χάρλοφ: Longman. σελ. 168. ISBN 978-0-582-06429-4.
