Συνεδριακό Κέντρο Γουέμπλεϊ
Συντεταγμένες: 51°33′25.9″N 0°17′4.9″W / 51.557194°N 0.284694°W
| Συνεδριακό Κέντρο Γουέμπλεϊ | |
|---|---|
 | |
| Είδος | αρχιτεκτονική κατασκευή |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 51°33′26″N 0°17′5″W |
| Διοικητική υπαγωγή | London Borough of Brent |
| Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Έναρξη κατασκευής | 31 Ιανουαρίου 1977 |
| Ολοκλήρωση | 31 Ιανουαρίου 1977 |
| Κατεδάφιση | Σεπτέμβριος 2006 |
| Χωρητικότητα | 2.500 |
| Αρχιτέκτονας | Richard Seifert |
| δεδομένα (π) | |
Το Συνεδριακό Κέντρο Γουέμπλεϊ (αγγλικά: Wembley Conference Centre) ήταν συνεδριακό κέντρο στο Πάρκο Γουέμπλεϊ, Γουέμπλεϊ στο Λονδίνο της Αγγλίας.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, άρχισαν να ανοίγουν σύγχρονες αίθουσες πολλαπλών χρήσεων σε βρετανικές πόλεις. Η πρώτη ήταν το Συνεδριακό Κέντρο Wembley στο Empire Way στο Wembley Park, σχεδιασμένο για την British Electric Traction Company από τους R. Seifert και Partners. Η κατασκευή άρχισε τον Μάιο του 1973 και ανοίχθηκε επίσημα από τον δούκα του Κεντ στις 31 Ιανουαρίου 1977. Η κεντρική αίθουσα του (που ονομάζεται Grand Hall) μπορούσε να φιλοξενήσει 2.500 άτομα.[1][2][3][4][5]
Το Συνεδριακό Κέντρο ήταν μέρος μιας ευρύτερης ανάπτυξης. Δίπλα από αυτά ήταν τα 722μ² Greenwich Rooms και το Elvin House, ένα φουτουριστικό τριγωνικό μπλοκ γραφείων, καθώς και το εκθεσιακό κέντρο Wembley. Όπως και το συνεδριακό κέντρο, το εκθεσιακό κέντρο ήταν μέρος μιας εθνικής τάσης για τέτοιους χώρους.[6][7]
Η προσθήκη του συνεδριακού κέντρου και του εκθεσιακού χώρου στη λίστα με τα αξιοθέατα των επισκεπτών στο πάρκο Wembley οδήγησε στο σταθμό Wembley Hill να μετονομαστεί στο συγκρότημα Wembley το Μάιο του 1978.[8] Θα διατηρήσει αυτό το όνομα μέχρι τον Μάιο του 1987, όταν ξανα μετονομάστηκε, αυτή τη φορά ως Στάδιο Γουέμπλεϊ.
Προετοιμάζοντας μια σημαντική αναδιάρθρωση τόσο του Σταδίου Γουέμπλεϊ όσο και της περιοχής που τον περιβάλλει αμέσως, το κτίριο του συνεδριακού κέντρου κατεδαφίστηκε το Σεπτέμβριο του 2006.[9]
Εκδηλώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένα πρώιμο γεγονός ήταν η Έκθεση Μηχανικών του Ιανουαρίου 1977, η οποία είχε προηγουμένως πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Seymour στο Marylebone.[10] Στις 7 Μαΐου 1977 το Κέντρο ήταν ο τόπος διεξαγωγής του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, όπου το Ηνωμένο Βασίλειο τερμάτισε δεύτερο.[11] Στις 18 Οκτωβρίου 1977 φιλοξένησε την πρώτη τελετή απονομής βραβείων Brit (που στη συνέχεια ονομάστηκε το βραβείο BPI 1977).[12]
Το Κέντρο χρησιμοποιήθηκε για πολυάριθμα συνέδρια, εμπορικές εκδηλώσεις, εκθέσεις, εταιρική φιλοξενία, ετήσιες γενικές συνελεύσεις, τελετές αποφοίτησης πανεπιστημίου, δεξιώσεις, κλειστό αθλητισμό και λαϊκή μουσική. Ωστόσο, μια συναυλία κλασικής μουσικής από την Εθνική Ορχήστρα Νέων πρότεινε ότι η ακουστική του Κέντρου ήταν στην καλύτερη περίπτωση μέτρια, εκτός από την οποία ήταν δύσκολο για την κλασσική μουσική να προσελκύσει αρκετά μεγάλα ακροατήρια για να γεμίσει την Μεγάλη Αίθουσα [1]
Όσον αφορά τον αθλητισμό, το Συνεδριακό Κέντρο ήταν ίσως το καλύτερο μέρος για το τουρνουά σνούκερ Benson & Hedges Masters από το 1979 έως το 2006. Άλλα αθλήματα που πραγματοποιήθηκαν ήταν η πυγμαχία, η πάλη, το bodybuilding και τα βελάκια.[13]
Στις 30 Αυγούστου 1995, το Κέντρο φιλοξένησε τα πρώτα Βραβεία Εθνικής Τηλεόρασης που παρουσίασε ο Eamonn Holmes.
Στις 7 Νοεμβρίου 1999 φιλοξένησε τον αγώνα του Βερολίνου μεταξύ του παγκόσμιου πρωταθλήματος PDC Phil Taylor και του παγκόσμιου πρωταθλητή BDO Raymond van Barneveld, με ένα 60λεπτο ρολόι να φτάνει στο μηδέν και με ένα σύντομο διάλειμμα γύρω από το μισό σκηνικό. Ο αγώνας μεταδόθηκε στο ITV. Ο Taylor κέρδισε τον αγώνα 21-10 στα πόδια.
Κατά τη διάρκεια της Live Aid (13 Ιουλίου 1985), το συνεδριακό κέντρο και οι εκθεσιακοί χώροι χρησιμοποιήθηκαν για την παροχή χώρων περιποίησης για τους ερμηνευτές.[14]
Από τις 10 Ιουλίου 2004 έως τις 22 Απριλίου 2006 φιλοξένησε δέκα εκδηλώσεις μικτών πολεμικών τεχνών Cage Rage.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Barron, Michael (2010). Auditorium Acoustics and Architectural Design. Spon Press. σελίδες 410–16. ISBN 0419245103.
- ↑ Bass, Howard (1982). Glorious Wembley. Guinness Superlatives. σελίδες 156–60.
- ↑ «The New Conference Centre · story · British Universities Film & Video Council». bufvc.ac.uk. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2016.
- ↑ Knight & Sabey, Donald R. & Alan (1984). The Lion Roars at Wembley. Donald R. Knight. σελ. 153.
- ↑ Hewlett, Geoffrey (1979). A History of Wembley. Brent Library Service. σελ. 223.
- ↑ 2012, Optix Solutions Ltd. «Wembley Conference Centre, Elvin House & Exhibition Halls - » John F Hunt». www.johnfhunt.co.uk. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2016.
- ↑ Bowdin, Allen, Harris, McDonnell, O'Toole, Glenn, Johnny, Rob, Ian, William (2001). Events Management. Heinemann. σελίδες 8. ISBN 0750647965.
- ↑ «Notes+News: Wembley Complex renaming». Railway Magazine. June 1978.
- ↑ http://www.quintain.co.uk/~/media/Files/Q/Quintain/2013-full-year-results/archive/nov-06-a.pdf
- ↑ «MEX axed». www.modelengineeringwebsite.com. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1977 | Eurovision Song Contest». Eurovision.tv. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2016.
- ↑ «History». BRIT Awards. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2016.
- ↑ Kinght & Sabey, Donald R. & Alan (1984). The Lion Roars at Wembley. Donald R. Knight. σελ. 154.
- ↑ Wembley Arena 1934-2004 The First Seventy Years (Wembley Arena, 2004) p. 24