Συμπληρωματικές γωνίες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δύο συμπληρωματικές γωνίες και .

Στην γεωμετρία, δύο γωνίες λέγονται συμπληρωματικές αν το άθροισμα τους μας δίνει μία ορθή γωνία (ή αντίστοιχα ή ). Κάθε μία από τις δύο λέγεται συμπληρωματική της άλλης.[1]:176[2]:39[3]:21

Παραδείγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Οι γωνίες και είναι συμπληρωματικές, καθώς .
  • Οι γωνίες και είναι συμπληρωματικές, καθώς .
  • Οι γωνίες και είναι συμπληρωματικές, καθώς .
  • Οι γωνίες και είναι συμπληρωματικές, καθώς .
  • Οι γωνίες και είναι συμπληρωματικές, καθώς .

Ιδιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δύο μη-ορθές γωνίες και σε ένα ορθογώνιο τρίγωνο είναι συμπληρωματικές.

Για οποιεσδήποτε δύο συμπληρωματικές γωνίες και ισχύει ότι:[4]:190-191[5]:9-10

  • Το ημίτονο της μίας ισούται με το συνημίτονο της άλλης. Δηλαδή, και .
  • Η εφαπτομένη της μίας ισούται με την συνεφαπτομένη της άλλης. Δηλαδή, και (όταν καμία από τις δύο δεν είναι ).

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Βανδουλάκης, Ι.· Καλλιγάς, Χ.· Μαρκάκης, Ν.· Φερεντίνος, Σ. Μαθηματικά Α' Γυμνασίου. Ινστιτούτο Τεχνολογίας και Υπολογιστών και Εκδόσεων "Διόφαντος". ISBN 978-960-06-2670-4. 
  2. Ταβανλη, Χ. Επίπεδος Γεωμετρία 1. Αθήνα: Ι. Χιωτέλης. 
  3. Τόγκας, Πέτρος Γ. (1957). Θεωρητική Γεωμετρία. Αθήνα: Πέτρου Γ. Τόγκα Ο.Ε. 
  4. Κατσαργύρης, Βασίλειος· Παπασταυρίδης, Σταύρος· Πολύζος, Γεώργιος· Σβέρκος, Ανδρέας (1991). Άλγεβρα και στοιχεία πιθανοτήτων. Αθήνα: Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων "Διόφαντος". 
  5. Τόγκας, Πέτρος Γ. (1957). Ευθύγραμμος Τριγωνομετρία. Αθήνα: Πέτρου Γ. Τόγκα Ο.Ε.