Στρύχνον το ελαιαγνόφυλλον
| Στρύχνον το ελαιαγνόφυλλον | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
,_%CE%95%CF%80%CF%84%CE%B1%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF,_%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7,_05-06-2021.jpg) Στρύχνον το ελαιαγνόφυλλον (Solanum elaeagnifolium), Επταπύργιο, Θεσσαλονίκη, 05-06-2021
| ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||
| Στρύχνον το ελαιαγνόφυλλον Solanum elaeagnifolium Cav. |
Το Στρύχνον το ελαιαγνόφυλλον (Solanum elaeagnifolium) με κοινή ονομασία γερμανός ή αγριομελιτζάνα, ανήκει στην οικογένεια Solanacae (Σολανίδες) και αποτελεί βλαβερό ζιζάνιο, με καταγωγή από τις ΗΠΑ και το Μεξικό[1], απ' όπου έχει εισαχθεί σε πολλά μέρη του κόσμου. Αντιπροσωπεύει ένα από τα χειρότερα εισβολικά είδη παγκοσμίως, το οποίο εξαπλώνεται ταχύτατα, εκτοπίζει τα γηγενή είδη και απειλεί προστατευόμενες περιοχές, ενώ η καταπολέμησή του είναι εξαιρετικά δύσκολη, αφού λειτουργεί ως «λερναία ύδρα».
Στην Ελλάδα το φυτό εντοπίστηκε αρχικά το 1927 στη Θεσσαλονίκη και εισήχθη, πιθανώς, από πρόσμειξη σε λιπάσματα ή από εμπορεύματα που προέρχονταν από τις ΗΠΑ. Σήμερα να κατανέμεται σ’ όλη τη χώρα.[2] Συναντάται στις άκρες των δρόμων, σε θέσεις με ανθρωπογενή επιβάρυνση και εισβάλλει σε χωράφια, όπου είναι δύσκολο να εξαλειφθεί διότι παρουσιάζει ένα πολύ ισχυρό και βαθύ ριζικό σύστημα. Επιπλέον, το φυτό "ακολουθεί" τους οδικούς άξονες, γιατί οι στρογγυλοί καρποί του παρασύρονται από τα διερχόμενα αυτοκίνητα και εξαπλώνονται ταχύτατα.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χαρακτηρίζεται από ακανθώδη ασημόχρωμα φύλλα, με κυματοειδή άκρα που καλύπτονται με άσπρο χνούδι. Ανθίζει Απρίλιο-Σεπτέμβριο και τα άνθη του είναι μπλε-λιλά ή λευκά.[3] Ο καρπός είναι μια γυαλιστερή πράσινη αρχικά ράγα, που στη συνέχεια γίνεται κίτρινη.
Τοξικότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι είδος δηλητηριώδες, του οποίου όταν οι καρποί φαγωθούν, λόγω των αλκαλοειδών που περιέχουν, προκαλούν γαστρεντερικές διαταραχές και βλάβες στο νευρικό σύστημα.[4]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φορμόζης Γ. 2018, Η επίδραση της αλληλοπάθειας δασικών δέντρων στην εξάπλωση του είδους εισβολέα Solanum elaeagnifolium, ΣΧΟΛΗ ΔΑΣΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ - ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΑΣΩΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Α.Π.Θ.
- Φυτολογία 2006, Εκδοτική Αθηνών.
- Lafranchis T. & Sfikas G. 2001, Flowers of Greece (Vol. II).
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- http://portal.cybertaxonomy.org/flora-greece/cdm_dataportal/taxon/f573c2f5-555b-437c-944c-484f173c42b7
- https://www.greekflora.gr/el/flowers/3485/Solanum-elaeagnifolium
- http://euromed.luomus.fi/euromed_map.php?taxon=449422&size=medium
- https://www.iefimerida.gr/news/299792/germanos-fyto-eisvoleas-poy-exaplonetai-tahytata-pote-eftase-stin-ellada-ti-apeilei
- https://www.agriamanitaria.gr/solanum-elaeagnifolium-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CF%83%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CF%8C
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://onlinelibrary.wiley.com/cms/asset/5aaee890-fa62-4a88-af67-1e221facebd1/wre12556-fig-0001-m.jpg
- ↑ IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (8 Νοεμβρίου 2016). ««Γερμανός»: Το φυτό-εισβολέας που εξαπλώνεται ταχύτατα -Πότε έφτασε στην Ελλάδα, τι απειλεί [εικόνες] | GREEN». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Solanum elaeagnifolium Cav. 1795». www.greekflora.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Solanum elaeagnifolium Γερμανός Σολανό Δηλητηριώδη φυτά». Άγρια Μανιτάρια. 20 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021.
