Στέφανος Β΄ της Νάπολης

Στέφανος Β΄ της Νεάπολης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	8ος αιώνας;
Θάνατος	799;
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ιερέας
Οικογένεια
Τέκνα	Γρηγόριος Β΄ της Νεάπολης; Eupraxia of Naples
Συγγενείς	Στέφανος Γ΄ της Νεάπολης (εγγονός) και Άνθιμος της Νεάπολης (εγγονός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Δούκας της Νάπολης (755–766); επίσκοπος Νάπολης (766–799, Νάπολη)
	δεδομένα

Ο Στέφανος ήταν Βυζαντινός αξιωματούχος, δουξ της Νεάπολης από τον Σεπτέμβριο του 755 έως το 766 και το 794, και Επίσκοπος Νάπολης την περίοδο 766 — 799.

Ως ο πιο δραστήριος από τους ναπολιτάνους ευγενείς της εποχής, ο Στέφανος διορίστηκε στη θέση του δουξ από τον στρατηγό Σικελίας, όπου υπαγόταν τότε το Δουκάτο^[2].

Το 761, ακολουθώντας την επίσημη πολιτική των βυζαντινών αυτοκρατόρων στο θέμα της εικονομαχίας, ο δούκας αρνήθηκε να δεχτεί τον επίσκοπο Παύλο Β΄, ο οποίος είχε διοριστεί από τον πάπα και ήταν υπέρ του προσκυνήματος των εικόνων. Το 763, στα γράμματά του, ο Στέφανος χαρακτήρισε τον στρατηγό της Σικελίας Αντίοχο, ως αρχηγό του, "σεβάσμιο πατρίκιο και πρωτοστρατηγό". Ωστόσο, ήδη το 764, ο Στέφανος αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τους νόμους κατά του προσκυνήματος των εικόνων και δέχτηκε τον Επίσκοπο Παύλο Β'^[2]^[3]..

Λίγο πριν το 766, ο Στέφανος διεξήγαγε πόλεμο με τον Δούκα του Μπενεβέντο Αρέχι Β', ηττήθηκε, και αναγκάστηκε να δώσει όμηρο τον γιο του Καισάριο^[2].

Το 766, η Νάπολη χτυπήθηκε από επιδημία πανώλης, η οποία αφαίρεσε τη ζωή πολλών κατοίκων, συμπεριλαμβανομένου, ενδεχομένως, του επισκόπου Παύλου Β'. Οι Ναπολιτάνοι εξέλεξαν τον Στέφανο ως νέο επίσκοπο τους, πήγε αμέσως στη Ρώμη και χειροτονήθηκε από τον Πάπα. Έχοντας γίνει επίσκοπος, ο Στέφανος ήδη το 767 παραιτήθηκε από το δουκάτο υπέρ του γιου του Γρηγόριου , και μέχρι το θάνατό του ήταν επικεφαλής της Επίσκοπος Νάπολης^[2]^[3].

Όταν ο Γρηγόριος πέθανε το 794, ο Στέφανος κυβέρνησε και πάλι τη Νάπολη για λίγους μήνες μόνος του, και στη συνέχεια έγινε συν-αντιβασιλέας του γαμπρού του Θεοφύλακτου^[2].

Ο Στέφανος πέθανε το 799. Ο διάδοχός του στην επισκοπική κατάταξη ήταν ο Παύλος Γ΄ ο νεότερος. Παιδιά του ήταν ο Γρηγόριος Δούκας της Νάπολης 766-794, ο Καισάριος (γεννημένος το 762) αναφέρεται ως ο praefectus urbi της Νάπολη και η Ευπραξία σύζυγος Θεοφύλακτου Δούκα της Νάπολης 794-801.

Προκάτοχος Παύλος Β΄	Επίσκοπος Νάπολης 756 - 799	Διάδοχος Παύλος Γ΄

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. stefano-iii. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Schipa M., , Il Mezzogiorno d’Italia anteriormente alla monarchia, Bari, Gius. Laterza & Figli , 1923, page 35—43
↑ ^3,0 ^3,1 Zigarelli D. M., Biografie dei vescovi e arcivescovi della Chiesa di Napoli, Napoli, Stabilimento tipografico di G. Gioja, 1861, pages 27—31

[d9310b6b23cb85681c54c25a4e274c09775890d1-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. stefano-iii. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021.

[Schipa-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Schipa M., , Il Mezzogiorno d’Italia anteriormente alla monarchia, Bari, Gius. Laterza & Figli , 1923, page 35—43

[Zigarelli-3] 3,0 ^3,1 Zigarelli D. M., Biografie dei vescovi e arcivescovi della Chiesa di Napoli, Napoli, Stabilimento tipografico di G. Gioja, 1861, pages 27—31

[1]

[2]

[3]