Σπαθίφυλλο
| Σπαθίφυλλο | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Σπαθίφυλλο
| ||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||
|
Tο σπαθίφυλλο είναι γένος περίπου 40 ειδών μονοκοτυλήδονων ανθοφόρων φυτών της οικογένειας των Αροειδών, που προέρχεται από τις τροπικές περιοχές της Αμερικής και της νοτιοανατολικής Ασίας. Ορισμένα είδη Σπαθίφυλλων είναι κοινώς γνωστά ως κρίνα της ειρήνης.
Είναι αειθαλή ποώδη πολυετή φυτά με μεγάλα φύλλα μήκους 12-65 εκ. και πλάτους 3-25 εκ.. Τα λουλούδια παράγονται σε ένα παχυσμένο κεντρικό μίσχο (σπάδικα), που περιβάλλεται από ένα 10-30 εκ. μακρύ, λευκό, κιτρινωπό, ή πρασινωπό φυλλόμορφο όργανο που φέρει ταξιανθία που μοιάζει με πέταλα (σπάθη). Το φυτό δεν χρειάζεται μεγάλες ποσότητες φωτός ή νερού για να επιβιώσει.
Ετυμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η περιγραφή του γένους από τον βοτανολόγο Heinrich Wilhelm Schott αναφέρεται στο Spatha foliaris persistens (λατινικά),[1] όπου το spatha είναι μία σπάθη και το foliaris είναι ένα επίθετο που τροποποιεί το spathe, που σημαίνει ότι σχετίζεται με ένα φύλλο και το persistens σημαίνει συνεχής ή επίμονη. Phyllum σημαίνει επίσης ένα φύλλο.
Επιλεγμένα είδη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το γένος περιλαμβάνει τα παρακάτω είδη (στα λατινικά):[2]
- Spathiphyllum atrovirens
- Spathiphyllum bariense
- Spathiphyllum blandum
- Spathiphyllum brevirostre
- Spathiphyllum cannifolium
- Spathiphyllum cochlearispathum
- Spathiphyllum commutatum
- Spathiphyllum cuspidatum
- Spathiphyllum floribundum
- Spathiphyllum friedrichsthalii
- Spathiphyllum fulvovirens
- Spathiphyllum gardneri
- Spathiphyllum grandifolium
- Spathiphyllum jejunum
- Spathiphyllum juninense
- Spathiphyllum kalbreyeri
- Spathiphyllum kochii
- Spathiphyllum laeve
- Spathiphyllum lechlerianum
- Spathiphyllum maguirei
- Spathiphyllum mawarinumae
- Spathiphyllum monachinoi
- Spathiphyllum montanum
- Spathiphyllum neblinae
- Spathiphyllum patini
- Spathiphyllum perezii
- Spathiphyllum phryniifolium
- Spathiphyllum quindiuense
- Spathiphyllum silvicola
- Spathiphyllum solomonense
- Spathiphyllum wallisii
- Spathiphyllum wendlandii
Στα καλλιεργούμενα υβρίδια περιλαμβάνεται το είδος:[3]
Καλλιέργεια και χρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρκετά είδη είναι δημοφιλή ως φυτά εσωτερικού χώρου. Ζουν καλύτερα στη σκιά και χρειάζονται λίγο ηλιακό φως για να ευδοκιμήσουν, ενώ χρειάζονται πότισμα περίπου μία φορά την εβδομάδα. Η μελέτη καθαρού αέρα της NASA διαπίστωσε ότι το Σπαθίφυλλο καθαρίζει τον αέρα ενός εσωτερικού χώρου από ορισμένους περιβαλλοντικούς ρύπους, όπως το βενζόλιο και την φορμαλδεΰδη.[4]
Τοξικότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Σπαθίφυλλο είναι ήπια τοξικό για τον άνθρωπο και τα ζώα κατά την κατάποση.[5][6] Το κρίνο της ειρήνης δεν είναι ένα αληθινό κρίνο από την οικογένεια των Λειριοειδών (Liliaceae). Τα αληθινά κρίνα είναι πολύ πιο τοξικά για τις γάτες και τα σκυλιά.[7][8] Το κρίνο της ειρήνης περιέχει κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου, που μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό του δέρματος, αίσθημα καύσου στο στόμα, δυσκολία στην κατάποση και ναυτία.[9]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Heinrich Wilhelm Schott and Stephan Endlicher (1832). Meletemata botanica. C. Gerold, made available online by The Biodiversity Heritage Library.
- ↑ «The Plant List: A Working List of All Plant Species».
- ↑ Edward F. Gilman (1999). «Spathiphyllum x 'Clevelandii', Fact Sheet FPS-555» (PDF). University of Florida Cooperative Extension Service.
- ↑ Anne Raver (February 13, 1994). «Need an Air Freshener? Try Plants». New York Times. https://www.nytimes.com/1994/02/13/nyregion/cuttings-need-an-air-freshener-try-plants.html?pagewanted=all&src=pm.
- ↑ Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια -- Τοξικά Φυτά (λίστα)
- ↑ http://www.entirelypets.com/toxicplants.html EntirelyPets.com article
- ↑ Fitzgerald, Kevin T. (2010). «Lily Toxicity in the Cat». Topics in Companion Animal Medicine 25 (4): 213–217. doi:. ISSN 1938-9736. PMID 21147474.
- ↑ «Peace Lily». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Toxic and Non-Toxic Plants - Peace Lily». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2016.
