Σουζάν Βαλαντόν
 |
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
| Σουζάν Βαλαντόν | |
|---|---|
.jpg) | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Suzanne Valadon (Γαλλικά) |
| Ψευδώνυμο | Suzanne Moussis[1] και Suzanne Utter[1] |
| Γέννηση | 23 Σεπτεμβρίου 1865[2][3][4] Μπεσίν-συρ-Γκαρτάμπ[5][6] |
| Θάνατος | 7 Απριλίου 1938[2][3][4] 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[7][8] |
| Τόπος ταφής | Παριζιάνικο Κοιμητήριο του Σαιντ-Ουέν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[9] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[10][11][12], καλλιτεχνικό μοντέλο, μοντέλο, σκιτσογράφος[13][10], χαράκτης[12] και καλλιτέχνης[14] |
| Σύζυγος | André Utter (1914–1938)[15] |
| Τέκνα | Μορίς Ουτριλό[16] |
| Κίνημα | Μεταϊμπρεσιονισμός[17] και Συμβολισμός |
| Είδος τέχνης | Νεκρή φύση[7], προσωπογραφία[7], γυμνό[7] και τοπιογραφία[7] |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Μεταϊμπρεσιονισμός[17] και Συμβολισμός |
| Σημαντικά έργα | Casting the Net και The Blue Room |
| Υπογραφή | |
_Suzanne_Valadon_-_Signature_-_Mus%C3%A9e_Goya.jpg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Σουζάν Βαλαντόν (Suzanne Valadon, 1865-1938) ήταν διάσημο μοντέλο των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, μητέρα του Ουτριλό, ερωμένη του Ερίκ Σατί αλλά και η ίδια σημαντική ζωγράφος.[18]
Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της ως μπαλαρίνα. Αργότερα εργάστηκε ως μοντέλο διαφόρων ζωγράφων, μεταξύ των οποίων και οι Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ και Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ. Ήταν η πρώτη γυναίκα που έγινε δεκτή στην Εθνική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Γαλλίας. Κόρη μιας φτωχής πλύστρας, ξεκίνησε να δουλέψει σε τσίρκο αλλά η καριέρα της έληξε άδοξα μετά από ένα ατύχημα. Έτσι, έγινε μοντέλο ζωγράφων.
Τέλος, ασχολήθηκε με επιτυχία με τη ζωγραφική και η τεχνική της ήταν επηρεασμένη από εκείνη του Πωλ Γκωγκέν. Έμαθε την τέχνη ποζάροντας σε σπουδαίους ζωγράφους και παρατηρώντας τις τεχνικές τους. Από τους πρώτους που τη ζωγράφισαν ήταν ο Λωτρέκ, που της έκανε μάλιστα και μαθήματα ζωγραφικής. Η Βαλαντόν ήταν γυναίκα που ζούσε με μποέμ και καλλιτεχνικό τρόπο. Σύχναζε σε ταβέρνες και μπαρ και έτσι την απαθανάτισε ο Λωτρέκ. Η Βαλαντόν θεωρείται σημαντική ζωγράφος και έγινε στενή φίλη του Εντγκάρ Ντεγκά.
Το 1909 παντρεύτηκε τον ζωγράφο Αντρέ Ουτέρ. Τα έργα της είναι κυρίως γυμνά, προσωπογραφίες και νεκρές φύσεις. Πίνακές της υπάρχουν στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού, και σε διάφορες πινακοθήκες γαλλικών επαρχιακών πόλεων. Κατά καιρούς πήρε μέρος σε διάφορες εκθέσεις.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002153901. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11944910f. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 «Suzanne Valadon». (Ολλανδικά) RKDartists. 78974.
- ↑ 4,0 4,1 «Suzanne Valadon». (Αγγλικά) CLARA. 8332.
- ↑ www
.tourisme-hautevienne .com /patrimoine-et-visites /patrimoine-bati /musees-eco-musees-musees-thematiques /musee-espace-valadon-12601. - ↑ data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11944910f. - ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 rkd
.nl /explore /artists /78974. - ↑ archives
.paris .fr /arkotheque /visionneuse /visionneuse .php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjEtMDYtMDkiO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NDtzOjQ6InJlZjIiO2k6MjY2Mjg5O3M6MTY6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWwiO2I6MTtzOjIxOiJ2aXNpb25uZXVzZV9odG1sX21vZGUiO3M6NDoicHJvZCI7fQ%3D%3D #uielem _move=-54%2C-567&uielem _islocked=0&uielem _zoom=177&uielem _brightness=0&uielem _contrast=0&uielem _isinverted=0&uielem _rotate=F. σελ. 9. - ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 6055. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 10,0 10,1 www
.britannica .com /biography /Suzanne-Valadon. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /59866. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 12,0 12,1 vocab
.getty .edu /page /ulan /500032597. - ↑ 35045. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Concise Dictionary of Women Artists» (Αγγλικά) Fitzroy Dearborn Publishers, Routledge. 2001. ISBN-13 978-1-57958-335-4.
- ↑ «Suzanne Valadon». Galerie Michelle Champetier.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 13 Δεκεμβρίου 2019. 500032597. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021.
- ↑ 17,0 17,1 harvardartmuseums
.org /art /229060. - ↑ «The Hangover - huntingspirits.tv | huntingspirits.tv». www.huntingspirits.tv (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017.