Σολτάν Χοσεΐν
| Σολτάν Χοσεΐν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1668[1][2][3] Ισφαχάν |
| Θάνατος | 1726[1][2][3] Ισφαχάν |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
| Τόπος ταφής | Fatima Masumeh Shrine |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία των Σαφαβιδών |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | περσικά[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | θρησκευτικός ηγέτης[5] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ταχμάσπ Β΄ της Περσίας Raziya Sultan |
| Γονείς | Σουλεϊμάν Α΄ της Περσίας και Elena Khanum |
| Οικογένεια | Σαφαβίδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Σάχης (1694–1722) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σολτάν Χοσεΐν ή Σουλτάν Χουσεΐν, περσικά: شاه سلطان حسین, (1668 – 9 Σεπτεμβρίου 1727) ήταν ο Σαφαβίδης σάχης τού Ιράν από το 1694 έως το 1722. Ήταν γιος και διάδοχος τού σάχη Σουλεϊμάν Α΄ (βασ. 1666–1694).
Γεννημένος και μεγαλωμένος στο βασιλικό χαρέμι, ο Σολτάν Χοσεΐν ανέβηκε στο θρόνο με περιορισμένη εμπειρία ζωής και λίγο-πολύ με καμία εξειδίκευση στις υποθέσεις της χώρας. Εγκαταστάθηκε στον θρόνο με τις προσπάθειες της ισχυρής προγιαγιάς του, Mαριάμ Μπεγκούμ, καθώς και των ευνούχων της αυλής, που ήθελαν να αυξήσουν την εξουσία τους εκμεταλλευόμενοι έναν αδύναμο και εύκολα να επηρεαστεί ηγεμόνα. Καθ' όλη τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Σολτάν Χοσεΐν έγινε γνωστός για την ακραία αφοσίωσή του, η οποία είχε συνδυαστεί με τη δεισιδαιμονία, την επιρρεπή σε επιρροές προσωπικότητά του, την υπερβολική αναζήτηση της ευχαρίστησης, την ακολασία και τη σπατάλη, τα οποία θεωρήθηκαν από τους σύγχρονους και μεταγενέστερους συγγραφείς ως στοιχεία, που έπαιξαν ρόλο στην παρακμή της χώρας.
Η τελευταία δεκαετία της βασιλείας τού Σολτάν Χοσεΐν σημαδεύτηκε από αστική διχόνοια, φυλετικές εξεγέρσεις και καταπάτηση από τους γείτονες της χώρας. Η μεγαλύτερη απειλή προερχόταν από τα ανατολικά, όπου οι Αφγανοί είχαν επαναστατήσει υπό την ηγεσία τού πολέμαρχου Mιρβαΐς Χοτάκ. Ο τελευταίος γιος και διάδοχος, Μαχμούντ Χοτάκ, έκανε μία εισβολή στο κέντρο της χώρας, φτάνοντας τελικά στην πρωτεύουσα Ισπαχάν το 1722, η οποία τέθηκε υπό πολιορκία. Σύντομα εμφανίστηκε λιμός στην πόλη, ο οποίος ανάγκασε τον Σολτάν Χοσεΐν να παραδοθεί στις 21 Οκτωβρίου 1722. Παράτησε τα βασιλικά του διάσημα στον Μαχμούντ Χοτάκ, ο οποίος στη συνέχεια τον έβαλε στη φυλακή και έγινε ο νέος ηγεμόνας της πόλης. Τον Νοέμβριο, ο τρίτος γιος τού Σολτάν Χοσεΐν και ορισμένος διάδοχός του, δήλωσε ότι είναι ο Ταχμάσπ Β'΄ στην πόλη Καζβίν.
Ο Σολτάν Χοσεΐν αποκεφαλίστηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1727 υπό τις διαταγές τού διαδόχου του Mαχμούντ Χοτάκ, Aσράφ Χοτάκ (βασ. 1725–1729), λόγω προσβλητικής επιστολής, που έστειλε ο Οθωμανός αρχιστράτηγος Αχμάντ Πασάς, ο οποίος ισχυριζόταν ότι είχε βαδίσει στο Ιράν, για να επαναφέρει τον Σολτάν Χοσεΐν στον θρόνο.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ενθρόνιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο βορράς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αζερμπαϊτζάν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σιρβάν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ρωσο-περσικός πόλεμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ανατολή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επιδρομές Μπαλόχι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διακυβέρνηση τού Γκοργκίν Χαν στην Κανταχάρ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εξέγερση του Mιρ Βάις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η κατάληψη του Ισπαχάν από το Αφγανιστάν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αιχμαλωσία και θάνατος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θρησκευτική πολιτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα],_Safavid_Iran,_dated_March-April_1713-14.jpg)
Εξωτερική Πολιτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Διακυβέρνηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προσωπικότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οικοδομικά έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νομισματοκοπία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υιοί
Κόρες
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Akopyan, Alexander V. (2021). «Coinage and the monetary system». Στο: Matthee, Rudi. The Safavid World. Routledge. σελίδες 285–309.
- Amanat, Abbas (2017). Iran: A Modern History. Yale University Press. ISBN 978-0300112542.
- Anzali, Ata· Gerami, S. M. Hadi (2018). Opposition to Philosophy in Safavid Iran: Mulla Muḥammad-Ṭāhir Qummi’s Ḥikmat al-ʿĀrifīn. Brill. ISBN 978-9004345645.
- Axworthy, Michael (2006). The Sword of Persia: Nader Shah, from Tribal Warrior to Conquering Tyrant. I.B.Tauris. ISBN 978-1850437062.
- Babaie, Sussan (2021). «Safavid Town Planning». Στο: Melville, Charles. Safavid Persia in the Age of Empires: The Idea of Iran. 10. I.B. Tauris. σελίδες 105–132.
- Bournoutian, George (2021). From the Kur to the Aras: A Military History of Russia's Move into the South Caucasus and the First Russo-Iranian War, 1801–1813. Brill. ISBN 978-9004445154.
- Haneda, M. (1986). "Army iii. Safavid Period". In Yarshater, Ehsan (ed.). Encyclopædia Iranica, Volume II/5: Armenia and Iran IV–Art in Iran I. London and New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 503–506. ISBN 978-0-71009-105-5.
- Kazemzadeh, Firuz (1991). «Iranian relations with Russia and the Soviet Union, to 1921». Στο: Avery. The Cambridge History of Iran. 7. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-20095-0.
- Matthee, Rudi (1997). "Sulṭān Ḥusayn". In Bosworth, C. E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W. P. & Lecomte, G. (eds.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume IX: San–Sze. Leiden: E. J. Brill. pp. 854–855. ISBN 978-90-04-10422-8.
- Matthee, Rudi (2002). "Gorgin Khan". In Yarshater, Ehsan (ed.). Encyclopædia Iranica, Volume XI/2: Golšani–Great Britain IV. London and New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 163–165. ISBN 978-0-933273-62-7.
- Matthee, Rudi; Mashita, Hiroyuki (2010). "Kandahar iv. From The Mongol Invasion Through the Safavid Era". In Yarshater, Ehsan (ed.). Encyclopædia Iranica, Volume XV/5: Ḵamsa of Jamāli–Karim Devona. London and New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 478–484. ISBN 978-1-934283-28-8.
- Matthee, Rudi (2011). Persia in Crisis: Safavid Decline and the Fall of Isfahan. I.B.Tauris. ISBN 978-0857731814.
- Matthee, Rudi (2015a). "Solṭān Ḥosayn". Encyclopaedia Iranica.
- Matthee, Rudi (2015b). «The Decline of Safavid Iran in Comparative Perspective». Journal of Persianate Studies: 276–308. https://www.academia.edu/19662114/.
- Mokhberi, Susan (2019). The Persian Mirror: Reflections of the Safavid Empire in Early Modern France. Oxford University Press. ISBN 978-0190884802.
- Newman, Andrew J. (2008). Safavid Iran: Rebirth of a Persian Empire. I.B.Tauris. ISBN 978-0857716613.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 135961688. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Faceted Application of Subject Terminology. 379428. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Husayn-I. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 11635903X. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2020.
- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 135961688. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 Matthee 2011, σελ. 166.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sultan Husayn στο Wikimedia Commons