Σιδηρές Πύλες (Δούναβης)

Οι Σιδηρές πύλες (ρουμανικά: Porţile de Fier‎‎, σερβικά: Ђердапска клисура - Đerdapska klisura‎‎, ουγγρικά: Vaskapu-szoros‎‎, τουρκικά: Demirkapı‎‎, γερμανικά: Eisernes Tor‎‎) είναι μια σειρά φαραγγιών στα σύνορα Σερβίας και Ρουμανίας, συνολικού μήκους 134 χιλιομέτρων (μαζί με τις ενδιάμεσες κοιλάδες).

Οι Σιδηρές πύλες δημιουργήθηκαν από τον Δούναβη μεταξύ των Νότιων Καρπαθίων και των βόρειων αντερεισμάτων της οροσειράς του Αίμου, διοχετεύοντας τα νερά της Παννονικής θάλασσας στον Εύξεινο πόντο και διαμορφώνοντας το σημερινό Παννονικό βαθύπεδο, διαδικασία που ολοκληρώθηκε πριν από 600.000 χρόνια, στη γεωλογική περίοδο της Πλειστοκαίνου. Σήμερα αποτελούν εθνικά πάρκα της Ρουμανίας και της Σερβίας. Κοντά στις Σιδηρές Πύλες υπάρχει ομώνυμη τεχνητή λίμνη, που σχηματίστηκε από φράγμα που κατασκεύασαν από κοινού Ρουμανία και Σερβία, η οποία τροφοδοτεί υδροηλεκτρικούς σταθμούς των δυο χωρών. Στην περιοχή υπήρχε επίσης η Γέφυρα του Τραϊανού, η οποία για 1.000 χρόνια ήταν η μεγαλύτερη τοξωτή γέφυρα του κόσμου.

Φαράγγια

Το πρώτο φαράγγι ονομάζεται Γκόλουμπατς (Golubac), με το μήκος του να φτάνει τα 14,5 χιλιόμετρα και στο στενότερο σημείο το πλάτος του είναι 230 μέτρα. Στην είσοδο του φαραγγιού, από τη σερβική όχθη, βρίσκεται και το ομώνυμο μεσαιωνικό κάστρο.
Το δεύτερο φαράγγι ονομάζεται Γκοσπόντιν Βιρ (Gospodin Vir) με μήκος 15 χιλιόμετρα και στενότερο σημείο 220 μέτρα. Τα απόκρημνα βράχια με υψομετρική διαφορά έως 500 μέτρα αποτελούν και το δυσκολότερα, από την ξηρά, προσεγγίσημο τμήμα των φαραγγιών.
Στο τρίτο κατά σειρά φαράγγι, Καζανέλε μάρι (Cazanele mari), με συνολικό μήκος 19 χιλιόμετρα, ο Δούναβης στενεύει έως τα 150 μέτρα και το βάθος του φτάνει τα 53 μέτρα. Είναι το πιο στενό και φημισμένο τμήμα της διαδρομής.