Σεργκέι Μπαμπούριν
Ο Σεργκέι Νικολάγιεβιτς Μπαμπούριν (ρωσικά: Серге́й Николаевич Бабурин, γεννηθείς στις 31 Ιανουαρίου 1959) είναι ρώσος εθνικιστής πολιτικός, μέλος της Κρατικής Δούμας στη πρώτη, δεύτερη και τέταρτη σύγκληση, όπου υπηρέτησε στην Επιτροπή Πολιτικού, Ποινικού, Διαιτητικού και Δικονομικού Δικαίου, ηγέτη της Ρωσικής Πανλαϊκής Ένωσης και πρώην ηγέτης του πολιτικού κόμματος Ρόντινα. Διετέλεσε επίσης πρύτανης του Ρωσικού Κρατικού Πανεπιστημίου Εμπορίου και Οικονομικών από το 2002 έως το 2012.[4][5]
Ζωή και καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπαμπούριν γεννήθηκε στο Σεμιπαλατίνσκ της Καζακικής ΣΣΔ όπου οι γονείς του φοιτούσαν τότε. Ο πατέρας του, Νικολάι Ναουμόβιτς Μπαμπούριν, ήταν δάσκαλος που προερχόταν από μια μακρά οικογένεια Σιμπιριάκων (ιθαγενείς της Σιβηρίας) και έφθασε στο Σεμιπαλατίνσκ από την Τάρα στην περιφέρεια Ομσκ, όπου αργότερα ο Σεργκέι πέρασε την παιδική του ηλικία. Ο πατρικός παππούς του, Ναούμ Μιχέεβιτς Μπαμπούριν, ήταν εργάτης ξυλείας που έχτιζε σπίτια. κατά τη διάρκεια του ρωσικού εμφύλιου πολέμου, εξέφρασε την υποστήριξή του στον Λευκό Στρατό και σχεδόν πυροβολήθηκε από τους Μπολσεβίκους μετά την κατάληψη της εξουσίας. Η πατρική του γιαγιά, η Ιρίνα Σεργκέεβα Μπαμπούρινα (το γένος Κορόλεβα), ήταν νοικοκυρά.[6][7]
Η μητέρα του Σεργκέι, η Βαλεντίνα Νικολάγιεβνα Μπαμπούρινα (το γένος Κουλμπέντινα), ήταν χειρούργος. Ο πατέρας της, ο Νικολάι Πέτροβιτς Κουλμπέντιν (Κουλμπέντα), καταγόταν από μια οικογένεια της Λευκορωσίας και έφθασε στο Σεμιπαλατίνσκ από ένα χωριό Μοτόλ της επαρχίας Ιβάναβα, στην περιφέρεια Μπρεστ αναζητώντας δουλειά. Σύμφωνα με τον Μπαμπούριν, ορισμένες πηγές δείχνουν ότι ο Νικολάι ανήκε σε οικογένεια ιερέων. συμμετείχε ενεργά στον πόλεμο κατά του Μπασμάτσι, έκανε πολιτική καριέρα, συνελήφθη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εκκαθάρισης, αλλά απελευθερώθηκε και πέθανε στο δρόμο για το σπίτι. Η σύζυγός του, Άννα Μαξίμοφνα Κουλμπέντινα (το γένος Βόλκοβα), ήρθε από εξόριστους Κοζάκους και πέρασε όλη τη ζωή της ως παιδική νοσοκόμα σε νοσοκομείο.[6][8]
Ο Μπαμπούριν έχει διδακτορικό δίπλωμα στη νομική από το κρατικό πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ και υπηρέτησε ως κοσμήτορας νομικής στο κρατικό πανεπιστήμιο του Ομσκ. Το 1990 εξελέγη ως βουλευτής του Ανώτατου Σοβιέτ της Ρωσίας. Ήταν ένας από τους λίγους που ψήφισαν ενάντια στην επίσημη διάλυση της ΕΣΣΔ τον Δεκέμβριο του 1991. Υπηρέτησε στον σοβιετικό στρατό στο Αφγανιστάν και συγκέντρωσε πολλά βραβεία για την υπηρεσία του. Ήταν ο ιδρυτής και ένας από τους ηγέτες της Ρωσικής Πανλαϊκής Ένωσης. Κατά τη διάρκεια της ρωσικής συνταγματικής κρίσης του 1993 ήταν ένας από τους πιο ξεκάθαρους ηγέτες της κατά του Γέλτσιν αντιπολίτευσης.
Στην προεκλογική εκστρατεία της Δούμας του 2007, ο Μπαμπούριν κέρδισε ευρεία προσοχή των μέσων προτείνοντας νομοσχέδιο που θα έδινε σε κάθε Ρώσο 4 εκατομμύρια ρούβλια (περίπου 150 χιλιάδες δολάρια ΗΠΑ) ως μέσο εφάπαξ αποζημίωσης για παρατυπίες της ιδιωτικοποίησης της κρατικής περιουσίας στις αρχές της δεκαετίας του '90.[9][10]
Προεδρική εκστρατεία 2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 22 Δεκεμβρίου 2017 η Ρωσική Πανλαϊκή Ένωση όρισε τον Σεργκέι Μπαμπούριν ως προεδρικό υποψήφιο για τις ρωσικές προεδρικές εκλογές του 2018.[11] Στις 24 Δεκεμβρίου, ο Μπαμπούριν υπέβαλε έγγραφα εγγραφής στο ΚΕΕ.[12] Η ΚΕΕ απέρριψε την υποψηφιότητα του Μπαμπούριν στις 25 Δεκεμβρίου, επειδή διαπίστωσε παραβιάσεις στις πληροφορίες που παρασχέθηκαν σχετικά με 18 εκπροσώπους από τους 48 εκπροσώπους του κόμματός του.[13] Ο Μπαμπούριν υπέβαλε εκ νέου τα έγγραφα και εγκρίθηκε από την ΚΕΕ.[14]
Στις 30 Ιανουαρίου 2018 ο Σεργκέι Μπαμπούριν παρέδωσε τις υπογραφές στην ΚΕΕ. Όταν οι δοκιμές αποκάλυψαν ότι μόνο το 3.28% των υπογραφών ήταν άκυρες, ο Σεργκέι Μπαμπουρίν έγινε δεκτός στις εκλογές.[15][16]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ρωσική Πανλαϊκή Ένωση (1991-2001) και (2008-μετά)
- Λαϊκή Ένωση (2001-2008)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20191040473. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ (Αγγλικά) pace.coe.int. 6130. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2022.
- ↑ 6130.
- ↑ 3 on Hunger Strike Over School Merger article from The Moscow Times, December 28, 2012
- ↑ Sergei Baburin interview at Echo of Moscow, December 29, 2012 (in Russian)
- ↑ 6,0 6,1 Sergei Baburin (2014). Guard of the Nation. From the Parliament Shooting to the Unarmed Revolt of RGTEU. — Moscow: Knizniy mir, p. 55 (ISBN 978-5-8041-0714-8)
- ↑ Interview to the Omsk Zdes' news agency, January 10, 2013 (in Russian)
- ↑ The fight for civilization only starts interview to the Sovetskaya Belorussiya – Belarus' Segodnya newspaper №155 (24292), August 21, 2013 (in Russian)
- ↑ news agency Newsru.com
- ↑ news portal lenta.ru
- ↑ «"Российский общенародный союз" выдвинул Бабурина кандидатом в президенты» (στα ru). РИА Новости. 20171222T1902+0300Z. https://ria.ru/election2018_news/20171222/1511547988.html. Ανακτήθηκε στις 2017-12-22.
- ↑ «Бабурин подал в ЦИК документы для выдвижения в президенты от своей партии» (στα ru). РИА Новости. 20171224T1537+0300Z. https://ria.ru/election2018_news/20171224/1511613603.html. Ανακτήθηκε στις 2017-12-25.
- ↑ ЦИК предложил трем потенциальным кандидатам устранить процедурные нарушения
- ↑ ЦИК разрешил Бабурину открыть избирательный счет и начать сбор подписей
- ↑ Бабурин сдаст подписи для регистрации кандидатом в президенты РФ 30 января
- ↑ ЦИК зарегистрирует кандидатами в президенты Путина, Явлинского, Титова и Бабурина
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Zhirinovsky Is a New Version of Yeltsin" interview with Sergei Baburin, Demokratizatsiya, Winter, 1994.
- Roman Woronowycz "Russian Duma vice-chairman calls bilateral treaty with Ukraine a 'mistake'", The Ukrainian Weekly, December 20, 1998.
- Yury Chernega, "State Duma Clones Rodina", Kommersant, July 8, 2005.
- Sergey Baburin presidential campaign 2018 website
|