Σαν Τζοβάννι ντεϊ Φιορεντίνι
Συντεταγμένες: 41°53′58.20″N 12°27′53.53″E / 41.8995000°N 12.4648694°E
| Βασιλική Αγίου Ιωάννη των Φλωρεντινών | |
|---|---|
 | |
 | |
 | |
| Είδος | ενοριακή εκκλησία, ελάσσονα βασιλική, καρδιναλικός τίτλος και εκκλησία[1] |
| Αρχιτεκτονική | μπαρόκ αρχιτεκτονική |
| Διεύθυνση | piazza dell'Oro - Roma[1] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′58″N 12°27′54″E |
| Θρήσκευμα | Καθολικισμός[2] |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Επισκοπή της Ρώμης |
| Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη[1] |
| Τοποθεσία | Πόντε |
| Χώρα | Ιταλία[3][1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1523 |
| Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Σαν Τζοβάννι ντεϊ Φιορεντίνι (San Giovanni dei Fiorentini) είναι ρωμαιοκαθολικός ναός του τύπου της βασιλικής μετά τρούλου, που βρίσκεται στο rione (διαμέρισμα) Πόντε της Ρώμης, στην Ιταλία. Στην ελληνική αναφέρεται ως Βασιλική (του) Αγίου Ιωάννη των Φλωρεντινών.
Είναι αφιερωμένος και εορτάζει στο όνομα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, του πολιούχου της Φλωρεντίας, καθώς αποτέλεσε τον καινούργιο ναό της παροικίας των Φλωρεντινών της Ρώμης. Η κατασκευή του άρχισε τον 16ο αιώνα και ολοκληρώθηκε στις αρχές του 18ου.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Φλωρεντινός Πάπας Λέων Ι΄ των Μεδίκων ξεκίνησε τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για έναν νέο ναό στη θέση του παλαιού ναού του Σαν Πανταλέο. Σχέδια υποβλήθηκαν από αρκετούς αρχιτέκτονες, μεταξύ των οποίων ήταν και οι Μπαλτασσάρε Περούτσι, Τζάκοπο Σανσοβίνο, Αντόνιο ντα Σανγκάλλο ο Νεότερος και ο ζωγράφος και αρχιτέκτονας Ραφαήλ.[4]
Ο Σανσοβίνο κέρδισε τον διαγωνισμό, αλλά η εκτέλεση της κατασκευής έγινε από τους Σανγκάλλο και Τζάκομο ντέλλα Πόρτα.[5]
Το 1559 ο Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων, Δούκας της Φλωρεντίας, ζήτησε από τον Μιχαήλ Άγγελο να ετοιμάσει σχέδια για τον ναό, αλλά η κεντρωμένη του διάταξη δεν υιοθετήθηκε.[6]
Η κυρίως ανέγερση του ναού έγινε από το 1583 έως το 1602 με βάση τη σταυροειδή διάταξη. Τον ντέλλα Πόρτα διαδέχθηκε ο Κάρλο Μαντέρνο το 1602 και καθοδήγησε την κατασκευή του τρούλου και του κυρίως ναού. Ωστόσο η πρόσοψη, βασισμένη σε σχέδιο του Αλεσσάντρο Γκαλιλέι, αποπερατώθηκε μόλις το 1734.[7]
Το 1623-1624 ο Τζοβάννι Λανφράνκο ζωγράφισε το παρεκκλήσιο Σακκέττι.[8] Το 1634 ο ζωγράφος και αρχιτέκτονας Πιέτρο ντα Κορτόνα δέχθηκε την πρόσκληση του Φλωρεντίνου ευγενή Οράτιου Φαλκονιέρι να σχεδιάσει την κόγχη του ιερού.[9] Ετοιμάστηκαν τα σχετικά σχέδια και μακέτα, αλλά δεν εκτελέσθηκαν ποτέ ως είχαν. Η σύλληψη του Κορτόνα περιελάμβανε παράθυρα κρυμμένα από τις θέσεις του εκκλησιάσματος, που θα φώτιζαν την κόγχη, ένα πρώιμο παράδειγμα της μπαρόκ χρήσεως μιας «κρυμμένης πηγής φωτός» και κάτι που θα εφάρμοζε ευρύτατα ο Τζαν Λορέντσο Μπερνίνι. Είκοσι ως τριάντα χρόνια αργότερα, ο Φαλκονιέρι αναβίωσε το σχέδιο, αλλά το ανέθεσε στον αρχιτέκτονα του μπαρόκ Φραντσέσκο Μπορρομίνι, ο οποίος μετέβαλε το σχέδιο ώστε να επιτρέψει την προσθήκη του τάφου του αδελφού του Φαλκονιέρι, Καρδινάλιου Λέλιο Φαλκονιέρι. Μετά τον θάνατο του Μπορρομίνι το 1667, το έργο ολοκληρώθηκε μερικώς τροποποιημένο από τον Κορτόνα και μετά και τον δικό του θάνατο το 1669, από τον Τσίρο Φέρρι, μαθητή και συνεργάτη του Κορτόνα.[10]
Ταφές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο αρχιτέκτονας Φραντσέσκο Μπορρομίνι είναι θαμμένος κάτω από τον τρούλο του ναού.[11]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 catalogo.beniculturali.it.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 10926. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ Heydenreich, L.· Lotz, W. (1974). «Architecture in Italy 1400-1600». Pelican History of Art. σελ. 195-196.
- ↑ «Chiesa di San Giovanni Battista dei Fiorentini». Lonely Planet. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2015.
- ↑ Heydenreich & Lotz, 1974, σελ. 257
- ↑ Guide Rionali di Roma, Rione V, Ponte, Parte IV, 1975, σελ. 16 (στην ιταλική)
- ↑ «Giovanni Lanfranco». Matthiesen Gallery, Λονδίνο. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2015.
- ↑ Blunt, Anthony: Guide to Baroque Rome, Granada, 1982, σελ. 51. Merz, Jorg Martin: Pietro da Cortona and Roman Baroque Architecture, Yale, 2008, σσ. 87-91
- ↑ Merz, J.M., 2008, σσ. 90-91
- ↑ «San Giovanni dei Fiorentini». Rome Sights. Fodor's. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2013.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Emilio Rufini: S. Giovanni de' Fiorentini, Marietti, Ρώμη 1957
- Paolo Portoghesi: Roma Barocca, Laterza, Ρώμη 1966
- Luigi Lotti: S. Giovanni dei Fiorentini, Alma Roma, Ρώμη 1971