Σάντα Μαρία σόπρα Μινέρβα
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 41°53′53″N 12°28′42″E / 41.89806°N 12.47833°E
Σάντα Μαρία σόπρα Μινέρβα | |
---|---|
Η αναγεννησιακή πρόσοψη της Σάντα Μαρία σόπρα Μινέρβα είναι έργο του Κάρλο Μαντέρνο. | |
Είδος | καθολική εκκλησία, ελάσσονα βασιλική, αξιοθέατο και πολιτισμική κληρονομιά |
Αρχιτεκτονική | γοτθική αρχιτεκτονική |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′53″N 12°28′42″E |
Θρήσκευμα | Καθολικισμός[1] |
Θρησκευτική υπαγωγή | Επισκοπή της Ρώμης |
Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη |
Τοποθεσία | Pigna |
Χώρα | Ιταλία[2][3] |
Έναρξη κατασκευής | 1370 |
Ιδιοκτήτης | Τάγμα των Δομινικανών[4] |
Γενικές διαστάσεις | 101 μέτρα × 41 μέτρα |
Αρχιτέκτονας | Κάρλο Μαντέρνο |
Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[3] |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
H Σάντα Μαρία επάνω από την Αθηνά, ιταλ. Santa Maria sopra Minerva, είναι μία εκκλησία του Ρωμαιο-Καθολικού Τάγματος των Ιεροκηρύκων (λατιν. Ordo Predicatorum, O.P.), γνωστών ως Δομινικανών στη Ρώμη. Το όνομά της οφείλεται στο ότι η πρώτη Χριστιανική εκκλησία που φτιάχτηκε εδώ, κτίστηκε ακριβώς επάνω στα ερείπια (ή θεμέλια) ενός ναού, αφιερωμένου στην Ίσιδα. Αυτή είχε εκληφθεί λανθασμένα ως η Ρωμαϊκή θεά Μινέρβα (Αθηνά), μάλλον επειδή ερμηνεύθηκε ως το Αιγυπτιακό ανάλογο της θεάς.
Η τοποθεσία της εκκλησίας βρίσκεται στην Πιάτσα ντελλα Μινέρβα, ένα οικοδομικό τετράγωνο ανατολικά του Πανθέου, στο διαμέρισμα της Κουκουνάρας (rione della Pigna), εντός της αρχαίας περιοχής γνωστής ως Πεδίο του Άρεως (Campus Martius). Η τωρινή εκκλησία και η θέση των γειτονικών οικοδομών φαίνονται στον χάρτη του Τζιαμπαττίστα Νόλλι του 1748.
Ενώ οι άλλες μεσαιωνικές εκκλησίες της Ρώμης αναπλάστηκαν στην εποχή του Μπαρόκ, η Γοτθική Σάντα Μαρία σόπρα Μινέρβα είναι το μόνο παράδειγμα εκκλησίας κτισμένης στη Ρώμη, που διατήρησε την αρχική της αρχιτεκτονική. Πίσω από μία συγκρατημένη πρόσοψη σε ρυθμό Αναγέννησης, το Γοτθικό εσωτερικό χαρακτηρίζεται από οξυκόρυφα σταυροθόλια ζωγραφισμένα μπλε με επίχρυσα άστρα και ραβδώσεις βαμμένες διακεκομμένα με λαμπερό κόκκινο, στην 19ου αι. νεογοτθική ανακαίνιση.
Η εκκλησία και η εφαπτόμενη μονή λειτούργησαν κατά περιόδους της ιστορίας τους ως επιτελείο του Δομινικανού Τάγματος. Σήμερα αυτό έχει επανεγκατασταθεί στην αρχική του θέση, στη μονή της Σάντα Σαμπίνα. Στον ναό της Σάντα Μαρία σόπρα Μινέρβα αντιστοιχεί καρδινάλιος-ιερέας, έτσι ο ναός είναι επίτιμος (titular). Εδώ υπάρχει ο Χριστός φέρων τον Σταυρόν του Μιχαήλ-Αγγέλου και οι νωπογραφίες Ευαγγελισμός και Ανάληψη της Παναγίας του Φιλιππίνο Λίππι. Επίσης οι τάφοι της Αγ. Αικατερίνης της Σιέννας και του Φρα Αντζέλικο. Στη μπροστά πλατεία υπάρχει ένας οβελίσκος του ναού της Ίσιδας, στηριγμένος επάνω σε έναν γλυπτό ελέφαντα, το Πουλτσίνο. Τη σύνθεση σχεδίασε ο Μπερνίνι, όπως και την προτομή τού τάφου τού Βιτζέβανο, μέσα στον ναό.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Silvia Koci Montanari, Le Chiese papali a Roma: sulle tracce dei sepolcri dei Papi (Vatican City: Libreria Editrice Vaticana, 2000), pp. 243 ff.
- Giancarlo Palmerio and Gabriella Villetti, Storia edilizia di S. Maria sopra Minerva in Roma, 1275-1870 (Roma: Viella, 1989).
- Gianfranco Spagnesi, Antonio da Sangallo il giovane: la vita e l'opera (Roma: Centro di studi per la storia dell'architettura, 1986), pp. 109-115 (tombs of Leo X and Clement VII).
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 10938. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 catalogo.beniculturali.it.
- ↑ www
.santamariasopraminerva .it /it /storia-della-basilica-di-santa-maria-sopra-minerva .html.