Σάλπισμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Σαλπιγκτής. Πίνακας του Γεωργίου Ροϊλού.

Σάλπισμα είναι μελωδία που παίζεται με κάποιο πνευστό όργανο ανάλογα με το είδος χρήσης του. Το σάλπισμα χρησιμοποιείται ως μέσο τακτικής συνεννόησης, για την αναγγελία κάποιου γεγονότος, ή και για τον τακτικό συντονισμό μιας ομαδικής ενέργειας. Στην πολεμική τέχνη τα σαλπίσματα χρησιμοποιήθηκαν από την αρχαιότητα, ενώ ειρηνικές χρήσεις του σαλπίσματος συναντάμε στην παραδοσιακή ταχυδρομία, το κυνήγι, την οδική κυκλοφορία και αλλού.

Ιστορική αναδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρήση στην πολεμική τέχνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σαλπίσματα χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαϊκές Λεγεώνες με την βοήθεια του βούκινου και του κόρνου,[1] μουσικά όργανα πρόδρομοι της σάλπιγγας.

Στον τριακονταετή πόλεμο τα σαλπίσματα χρησιμοποιούντο σε συνδυασμό με τους ήχους του τύμπανου για την συνεννόηση κατά την διάρκεια της μάχης. Με την πάροδο του χρόνου καθιερώθηκαν συγκεκριμένα σαλπίσματα στους διάφορους στρατούς της Ευρώπης και της Αμερικής. Τα σαλπίσματα αυτά είχαν το κάθε ένα μια συγκεκριμένη και προκαθορισμένη σημασία, δηλαδή ίσχυε ως διαταγή. Παραδείγματα σύγχρονων σαλπισμάτων - διαταγών είναι «Αρχίσατε πυρ», «Παύσατε πυρ», «Τροχάδην», «Αλτ» κλπ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Günther Wille, επιμ. (1967). MUSICA ROMANA. DIE BEDEUTUNG DER MUSIK IM LEBEN DER RÖMER (στα Γερμανικά). Βοστώνη: Schippers, John Benjamins Publishing Company. ISBN 9060320018. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2005.