Ρενέ Κρεβέλ
| Ρενέ Κρεβέλ | |
|---|---|
,_%C3%A9crivain_-_P1894_-_Mus%C3%A9e_Carnavalet.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | René Crevel (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 10 Αυγούστου 1900[1][2][3] 10ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού |
| Θάνατος | 18 Ιουνίου 1935[1][2][3] ή 10 Ιουνίου 1935[4] Παρίσι |
| Αιτία θανάτου | ασφυξία |
| Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
| Τόπος ταφής | Cimetière de Montrouge |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[5] |
| Σπουδές | Lycée Janson-de-Sailly |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής[4] συγγραφέας[4] |
| Περίοδος ακμής | 1924 |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ρενέ Κρεβέλ ήταν Γάλλος συγγραφέας και ποιητής με ενεργή δράση στο καλλιτεχνικό κίνημα του υπερρεαλισμού. Γεννήθηκε και πέθανε στο Παρίσι (1900-1935). Τα έργα του αντανακλούν ένα «πνεύμα κατατρεγμένο από την αδυναμία εξέγερσης που δεν εφησυχάζει παρά μόνο στο σαδισμό και τη βία ενώ η τρέλα, αληθινή ή επίπλαστη, αποτελεί υπέρτατη έκφραση διαμαρτυρίας»_!_!.[6]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κρεβέλ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 10 Αυγούστου 1900. Καταγόμενος από αστική οικογένεια, δέχεται κλασική παιδεία και διαπαιδαγώγηση σύμφωνα με τις αρχές του καθολικισμού. Είναι δεκατεσσάρων χρονών όταν ο πατέρας του, τυπογράφος στο επάγγελμα, αυτοκτονεί. Φοιτά στο Λύκειο Janson-de-Sailly και στη συνέχεια στη Σορβόννη. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας γνωρίζεται με τους Marcel Arland, Georges Limbour, Jacques Baron, Max Morisse και Roger Vitrac και εκδίδει την επιθεώρηση "Aventure".
Το 1921, συμμετέχει στην ίδρυση του υπερρεαλιστικού κινήματος και στην έκδοση του 1ο τεύχους της επιθεώρησης με τον ομώνυμο τίτλο.[7]
Το Σεπτέμβριο του 1922 ο Κρεβέλ μυεί στον υπνωτισμό τον Αντρέ Μπρετόν και μέλη του κινήματος που πειραματίζονται με διάφορες τεχνικές απελευθέρωσης του πνεύματος και του ασυνείδητου.[8]
Η κακή κατάσταση της υγείας του –προσβάλλεται από φυματίωση το 1926, τον αναγκάζει να μεταβεί στην Ελβετία και να διαμείνει σε σανατόριο πολλές φορές.[9] Καταφεύγει σε ψυχαναλυτική θεραπεία, την οποία τελικά βλέπει με σκεπτικισμό.Δηλώνει απερίφραστα ότι υποφέρει από ‘αντι-οιδιπόδειο’ σύμπλεγμα καθώς μισεί την μητέρα του από παιδί.
Προσχωρεί στο κομμουνιστικό κόμμα Γαλλίας το 1927 [10] από το οποίο διαγράφεται το 1933 με την αιτιολογία ότι υποστήριξε το άρθρο του Ferdinand Alquié που επέκρινε αξίες της Σοβιετικής Ένωσης. Λίγους μήνες αργότερα ζητά ο ίδιος να επανέλθει στους κόλπους του κόμματος.[11]
Διχασμένος ανάμεσα στα καθήκοντα του κόμματος και τις απαιτήσεις της ομάδας που ηγείται ο Αντρέ Μπρετόν, προσπαθεί μάταια να συμφιλιώσει κομμουνιστές και σουρρεαλιστές.[12]Τον Ιούνιο του 1935 κατά τη διάρκεια του ‘Διεθνούς συνεδρίου για την προάσπιση του πολιτισμού’ στο συνεδριακό κέντρο Μaison de la Mutualité στο Παρίσι, η σοβιετική αντιπροσωπεία απαιτεί να αφαιρεθεί ο λόγος από τους σουρρεαλιστές.[13] Ο Κρεβέλ επιχειρεί να πείσει τους συντρόφους του να τηρήσουν την αρχική απόφαση και να επιτρέψουν τουλάχιστον σε έναν εκπρόσωπο του σουρρεαλισμού να πάρει το λόγο. Στις 18 Ιουνίου, λίγο πριν κλείσει τα 35 του χρόνια, εξαντλημένος και απογοητευμένος, δίνει τέλος στη ζωή του αφήνοντας ανοιχτό το γκάζι της κουζίνας.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Détours (1935)
- Mon corps et moi (1925)
- La Mort difficile (1926)
- Babylone (1927)
- L’esprit contre la raison (1928)
- Êtes-vous fous ? (1929)
- Le Clavecin de Diderot (1932)
- Les Pieds dans le plat (1933)
- Le Roman cassé et derniers écrits (1934-1935)
Ελληνικές μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το σώμα μου κι εγώ , εκδ. Καστανιώτης (1996)
- Το πνεύμα ενάντια στο λόγο, εκδ. Φαρφουλάς (2011)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb118981629. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6th95rs. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 12381253. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /25883. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb118981629. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Petit Robert2,1988, Dictionnaire universel des noms propres,Paris,Le Robert, σελ..469
- ↑ Nadeau M., 1964, Histoire du surréalisme, Paris, Editions du Seuil, Collection «Points», σελ.50
- ↑ Durozoi G., Lecherbonnier B., 1983 Le surréalisme: théories, thèmes, techniques, Paris,Librairie Larousse, Collection «Τhèmes et textes» σελ.35-36, ISBN 2-03-035004-4
- ↑ Σημείωση του εκδότη στο βιβλίο του Κρεβέλ, Babylone, 1975, Paris, J.-J.Pauvert, σελ.231
- ↑ Nadeau M., 1964, Histoire du surréalisme, Paris, Editions du Seuil, Collection «Points» σελ.100
- ↑ id., σελ.156
- ↑ Εισαγωγή του Σαλβαντόρ Νταλί στο βιβλίο του Κρεβέλ:La Mort difficile,Paris, Société Nouvelle des Éditions Pauvert,1985, σελ. 18
- ↑ Lottman Herbert R., 1981, La Rive gauche, Du Front populaire à la guerre froide, Editions du Seuil, Collection «Points», σελ.19-20, ISBN 2-02-006776-5
|