Ρίο Νέγκρο
Συντεταγμένες: 2°0′5″N 67°6′59″W / 2.00139°N 67.11639°W
| Ρίο Νέγκρο | |
|---|---|
 | |
| Εκβολές | Αμαζόνιος |
| Χώρες Λεκάνης | Κολομβία |
| Χώρα | Βραζιλία, Κολομβία και Βενεζουέλα |
| Μήκος | 2.250 χλμ |
| Μέση εκροή | 30.000 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο |
| Παραπόταμοι | Branco River, Casiquiare canal, Aquio River, Içana River, Bream, Jauaperi River, Araçá River, Jaú River, Unini River, Puduari River και Vaupés River |
 | |
| wikidata () | |
Ο Ρίο Νέγκρο (Rio Negro), προφέρεται στα βραζιλιάνα πορτογαλικά Ρίο Νέγκρο, βραζιλιανή πορτογαλική προφορά ΔΦΑ: [ˈʁi.u nɛɡɾu], και στα ισπανικά Ρίο Νέγρο, ισπανική προφορά : [ˈri.o ˈneɣɾo], είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραποτάμους του Αμαζονίου (συμβάλει περίπου στο 14% της απόθεσης υδάτων) και πηγάζει στη νοτιοανατολική Κολομβία και για ένα διάστημα συνιστά τα σύνορά της με τη Βενεζουέλα. Συμβάλει μαζί του στο εσωτερικό του τροπικού δάσους της Βραζιλίας νοτίως της πόλης Μανάους σε μια απόσταση 10 χιλιομέτρων από αυτήν κι ονομάστηκε έτσι από το μαύρο χρώμα των υδάτων του (συνιστά τον μεγαλύτερο ποταμό αυτού του είδους).
Εξαιτίας του γεγονότος πως φέρει από ελάχιστα ως καθόλου ιζήματα θεωρείται ένας από τους καθαρότερους ποταμούς του πλανήτη και η διαύγεια των υδάτων του μπορεί ανάλογα με τις συνθήκες να φτάσει και τα 9 μέτρα. Εκτιμάται πως 800-900 είδη ψαριών ζουν στα νερά του ποταμού εκ των οποίων έχουν περιγραφεί τα 700 και 90 θεωρούνται ενδημικά.[1]
Συνδέσεις με άλλα ποτάμια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέσω του ποταμού Κασικιάρε, που λειτουργεί ως φυσικό κανάλι, συνδέεται με τον ποταμό Ορινόκο στη νότια Βενεζουέλα. Η ένωση του Ρίο Νέγκρο με τον ποταμό Σολιμόες (πορτογαλικά: Solimões, Άνω Αμαζόνιος) στο σημείο αυτό σχηματίζει τον ποταμό Αμαζόνιο.Έχει μήκος 2.2250 χμ εκ των οποίων τα 1,370 βρίσκονται στη Βραζιλία. Είναι πλωτός για περίπου 725 χμ. από το σημείο της συμβολής του και προς το εσωτερικό του. Παρόλο που οι όχθες του είναι αραιοκατοικημένες, θεωρείται πολύ σημαντική κυκλοφοριακή αρτηρία.[2]
Η συνάντηση των υδάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μαύρο χρώμα του νερού του ποταμού προέρχεται από την αποσύνθεση οργανικού υλικού που λαμβάνει χώρα στους βάλτους που τον περιβάλουν και στη χαμηλή περιεκτικότητα του σε αλάτι. Εξ αιτίας αυτού του φαινομένου είναι χαρακτηριστική η αντίθεση που παρατηρείται εξαιτίας έντονης διχρωμίας κατά τη συμβολή του και με τον Ποταμό Μπράνκο που είναι ο μεγαλύτερός του παραπόταμος και με τον ίδιο τον Αμαζόνιο καθώς το χρώμα των νερών των ποταμών αυτών είναι σαφώς πιο ανοιχτόχρωμο (κίτρινο-καφέ). Γι' αυτό το λόγο το σημείο συμβολής του Ρίο Νέγκρο και του Αμαζονίου είναι γνωστό ως "Η συνάντηση των νερών". Σε αυτό το μέρος, παρόλο που μοιράζονται κοινές όχθες, οι δύο ποταμοί ρέουν ο ένας δίπλα στον άλλο για μια απόσταση μεγαλύτερη των 6 χιλιομέτρων. Ο ποταμός Σολιμόες κινείται γρηγορότερα κι είναι πιο πυκνός και ψυχρός, ενώ ο Ρίο Νέγκρο ειναι βραδύτερος, πιο ελαφρύς και θερμότερος. Η σύγκλιση που τελικά επιτυγχάνουν μερικά χιλιόμετρα αργότερα εξαιτίας της απορρόφησης των αργών μαύρων υδάτων από τα ταχύτερα λευκά σχηματίζει τον Κάτω Αμαζόνιο.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Paulo Petry, Jennifer Hales. «314: Rio Negro». Freshwater Ecoregions of the World. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Negro River». Encyclopaedia Britannica. 20 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ Science alert Staff (25 Ιουνίου 2014). «What causes Brazil's 'Meeting of the Waters'?». Freshwater Ecoregions of the World. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Negro River (tributary of the Amazon) στο Wikimedia Commons
|