Πρώτη Απογοήτευση
| Πρώτη Απογοήτευση (The Fallen Idol) | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Κάρολ Ριντ[1][2] |
| Παραγωγή | Κάρολ Ριντ Φίλιπ Μπράντον |
| Σενάριο | Γουίλιαμ Τέμπλετον Λέσλι Στορμ Γκράχαμ Γκρην (Διήγημα) |
| Πρωταγωνιστές | Ραλφ Ρίτσαρντσον Μπόμπι Χένρι Μισέλ Μοργκάν Ντένις Ο'Ντια Σοφία Ντρέσντελ |
| Μουσική | Γουίλιαμ Όλγουιν |
| Φωτογραφία | Ζορζ Περινάλ |
| Μοντάζ | Oswald Hafenrichter |
| Εταιρεία παραγωγής | London Films |
| Διανομή | Netflix |
| Πρώτη προβολή | .svg){kind=small} 9/30/1948 11/15/1949 |
| Κυκλοφορία | 1967 |
| Διάρκεια | 95 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Πρώτη Απογοήτευση (Πρωτότυπος τίτλος: The Fallen Idol) είναι θρίλερ μυστηρίου παραγωγής 1948 σε σκηνοθεσία Κάρολ Ριντ βασισμένη στο διήγημα του Γκράχαμ Γκρην The Basement Room. Η ταινία που έχει ως πρωταγωνιστές τους Ραλφ Ρίτσαρντσον, Μπόμπι Χένρι και Μισέλ Μοργκάν προτάθηκε για Όσκαρ Σκηνοθεσίας και Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου και βραβεύτηκε με βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας το 1948.
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο μικρός και αφελής Φίλιπ (Μπόμπι Χένρι) βρίσκεται υπό την επίβλεψη του Μπέινς (Ραλφ Ρίτσαρντσον), μπάτλερ της πρεσβείας, όταν ο πατέρας του ο πρέσβης (Γκέραρντ Χάινς) επιστρέφει στη Γαλλία για να δει αν η σύζυγός του, που έμεινε εκεί λόγω ασθένειας, είναι σε θέση να τον ακολουθήσει στην Αγγλία. Ο Φίλιπ θαυμάζει τον Μπέινς, ενώ απεχθάνεται τη δεσποτική του σύζυγο (Σοφία Ντρέσντελ). Ο μπάτλερ διηγείται στο μικρό τις περιπέτειές του στην Αφρική και του αποκαλύπτει ότι εκεί κάποτε σκότωσε έναν άνδρα ενώ βρισκόταν σε αυτοάμυνα. Ο Φίλιπ ενθουσιάζεται με την ηρωικότητα του μπάτλερ, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν έχει βρεθεί στην Αφρική και βρίσκεται εγκλωβισμένος σε ένα γάμο χωρίς αγάπη με την αυταρχική του σύζυγο. Ο Μπέινς έχει ερωτική σχέση με τη γραμματέα της πρεσβείας Τζούλι (Μισέλ Μοργκάν), η οποία ετοιμάζεται να τον εγκαταλείψει. Ο Φίλιπ ανακαλύπτει τη σχέση μεταξύ των δυο και την αποκαλύπτει κατά λάθος στην εκδικητική σύζυγο του Μπέινς, που αποφασίζει να παγιδέψει το σύζυγό της πιάνοντάς τον στα πράσα με την ερωμένη του. Πληροφορεί λοιπόν τον σύζυγό της ότι πρόκειται να φύγει για δυο μέρες ενώ στην πραγματικότητα κρύβεται στην πρεσβεία και τον παρακολουθεί όσο εκείνος περνά ξέγνοιαστες στιγμές με την Τζούλι και τον Φίλιπ. Όταν κάποια στιγμή ο Μπέινς την ανακαλύπτει, οι δυο τους καβγαδίζουν και η κυρία Μπέινς σκοτώνεται όταν πέφτει κατά λάθος από τις σκάλες. Ο Φίλιπ έχει την εντύπωση ότι ο Μπέινς είναι υπαίτιος για το θάνατό της και αποφασίζει να μην πει τίποτα στις αρχές. Αλλά το ένα ψέμα του Φίλιπ φέρνει το άλλο και οι προσπάθειές του να σώσει τον Μπέινς τον κάνουν να μοιάζει όλο και περισσότερο ύποπτος.
Πληροφορίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένα χρόνο μετά τη δημιουργία του φιλμ νουάρ Απόκληρος της κοινωνίας (Odd Man Out, 1947), ο Κάρολ Ριντ επέστρεψε στο τιμόνι της σκηνοθεσίας με την κινηματογραφική μεταφορά του διηγήματος του Γκράχαμ Γκρην The Fallen Idol. Η μεταφορά του εν λόγω διηγήματος αποτέλεσε την πρώτη από τις τρεις κινηματογραφικές διασκευές έργων του Γκρην από τον Βρετανό σκηνοθέτη, ο οποίος ένα χρόνο αργότερα έγραψε ιστορία με το αριστούργημά του Ο τρίτος άνθρωπος (The Third Man, 1949) και μερικά χρόνια αργότερα σκηνοθέτησε το Ο κατάσκοπος από την Αβάνα (Our Man in Havana, 1959) (επίσης βασισμένα σε έργα του Γκρην). Ο ίδιος ο Γκρην είχε δηλώσει ότι από όλες τις κινηματογραφικές μεταφορές των μυθιστορημάτων του εκείνη που αντιπροσωπεύει περισσότερο το όραμά του είναι η Πρώτη απογοήτευση. Η ταινία Πρώτη απογοήτευση αφηγείται μέσα από τα μάτια ενός ζωηρού παιδιού, που αναζητά απεγνωσμένα την προσοχή των άλλων, την ιστορία ενός θανάτου και τις συνέπειες του ψεύδους. Πέρα από την υπόθεσή της, η ταινία φημίζεται για την εξπρεσιονιστική φωτογραφία του Ζορζ Περινάλ, καθώς και για τις έξυπνες λήψεις του σκηνοθέτη.
Υποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία ήταν μια από τις δημοφιλέστερες στο Βρετανικό Box-Office το 1948[3].
Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κάρολ Ριντ προτάθηκε για Όσκαρ σκηνοθεσίας για την ταινία, αλλά έχασε από τον Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, ο οποίος κρίθηκε νικητής για την ταινία Ένα γράμμα σε τρεις γυναίκες (A Letter to Three Wives), ενώ την ίδια χρονιά η ταινία τιμήθηκε με βραβείο BAFTA, ως η Καλύτερη Βρετανική Ταινία της χρονιάς.
Υποψηφιότητα:
- Σκηνοθεσίας – Κάρολ Ριντ
- Διασκευασμένου σεναρίου - Γουίλιαμ Τέμπλετον & Λέσλι Στορμ
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.imdb .com /title /tt0040338 /. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2016. - ↑ www
.cinematografo .it /cinedatabase /film /idolo-infranto /6451 /. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2016. - ↑ «THE STARRY WAY.». The Courier-Mail (Brisbane, Qld. : 1933 - 1954) (Brisbane, Qld.: National Library of Australia): σελ. 2. 8 January 1949. http://nla.gov.au/nla.news-article49930940. Ανακτήθηκε στις 11 July 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πρώτη Απογοήτευση στην IMDb (Αγγλικά)
- Πρώτη Απογοήτευση στο AllMovie (Αγγλικά)
- Πρώτη Απογοήτευση στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Πρώτη Απογοήτευση στο Metacritic (Αγγλικά)
- Πρώτη Απογοήτευση στο AlloCine (Γαλλικά)
- Πρώτη Απογοήτευση στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
