Παλάτσο Σπάντα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Παλάτσο Σπάντα | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | παλάτσο και αστικό ανάκτορο[1] |
| Αρχιτεκτονική | μπαρόκ |
| Διεύθυνση | Piazza Capo di Ferro 13[2] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′40″N 12°28′19″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Πόντε[3] |
| Χώρα | Ιταλία[4] |
| Έναρξη κατασκευής | 1540 |
| Ολοκλήρωση | 1548 |
| Ένοικοι | Galleria Spada |
| Ιδιοκτήτης | Bernardino Spada |
| Διαχειριστής | Galleria Spada |
| Αρχιτέκτονας | Φραντσέσκο Μπορομίνι |
| Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[2] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
To παλάτσο Σπάντα, ιταλ. palazzo Spada είναι ένα ανάκτορο στο κέντρο της Ρώμης, στην περιοχή Ρεγκόλα. Είναι κοντά στο παλάτσο Φαρνέζε και μπροστά του είναι η πλατεία Κάπο ντι Φέρρο. Από την πίσω μεριά, ο κήπος του είναι προς τη μεριά τού Τίβερη.
Στεγάζει μία μεγάλη συλλογή τέχνης, την Πινακοθήκη Σπάντα. Τα έργα συγκέντρωσε ο καρδινάλιος Μπερνανντίνο Σπάντα τον 17ο αι. και ο αδελφός του Βιρτζίλιο Σπάντα· νέα έργα πρόσθεσε ο μικρανεψιός τους καρδινάλιος Φαμπρίτσιο Σπάντα.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το παλάτσο κτίστηκε το 1540 για τον καρδινάλιο Τζιρόλαμο Καποντιφέρρο. Αρχιτέκτονας ήταν ο Μπαρτολομέο Μπαρνίνο από το Καζάλε Μονφερράτο, ενώ ο Τζούλιο Ματσόνι και η ομάδα του έκαναν τις πλούσιες γύψινες διακοσμήσεις.
Το 1632 αγοράστηκε από τον καρδινάλιο Μπερνανντίνο Σπάντα, που ανέθεσε στον Φραντσέσκο Μπορρομίνι να τροποποιήσει το κτήριο για αυτόν. Ο μπαρόκ αυτός αρχιτέκτονας έκανε την οπτική απάτη της βίαιης προοπτικής στον διάδρομο προς την αυλή: ενώ αυτός είναι μόνο 8 μ., με τη βοήθεια της προοπτικής και ενός μαθηματικού τον έκανε να φαίνεται 37 μ. Αυτό επιτεύχθηκε με το μειούμενο ύψος των κιόνων στα δύο πλάγια τού διαδρόμου, τη βαθμιαία ανύψωση τού δαπέδου και την τοποθέτηση ενός αγάλματος στην προέκταση τού διαδρόμου, στον κήπο, ύψους 0,60 μ.
Τα μανιεριστικά γύψινα διακοσμητικά της πρόσοψης και των όψεων στην αυλή χαρακτηρίζονται από γλυπτά, που γεμίζουν τις επιφάνειες με κόγχες, φρούτα, άνθινες γιρλάντες, γκροτέσκ και κοσμήματα. Ανάγλυφα επινοήματα εντυπωσιάζουν μεταξύ των μικρών παραθύρων στο μεσοπάτωμα (mezzanine)· είναι οι πιο πλούσιες όψεις τού 16ου αι. (cinquecento) στη Ρώμη.
Το κολοσσιαίο άγαλμα τού Πομπηίου τού Μεγάλου, στου οποίου τα πόδια πιστεύεται (λανθασμένα) ότι έπεσε ο Ιούλιος Καίσαρ, ανακαλύφθηκε το 1552 κάτω από τους τοίχους δύο ρωμαϊκών σπιτιών. Οι δύο ιδιοκτήτες τους το διεκδικούσαν και ο Μπερνανντίνο τους φοβέρισε ότι θα το αποκεφάλιζε για να τους το μοιράσει, ικανοποιώντας και τους δύο. Τελικά ο Σπάντα, για να σώσει το άγαλμα, επικαλέστηκε τον πάπα Ιούλιο Γ΄, που το αγόρασε και μετά το έδωσε στον καρδινάλιο.
Στο ανάκτορο στεγάζεται η Πινακοθήκη Σπάντα, συλλογή τού Μπερνανντίνο Σπάντα, που περιλαμβάνει τέσσερις διαδρόμους (galleria) με πίνακες τού 16ου και 17ου αι. από τους Αντρέα ντελ Σάρτο, Γκουίντο Ρένι, Τιτσιάνο, Γιαν Μπρύγκελ τον πρεσβύτερο, Γκουερτσίνο, Ρούμπενς, Ντύρερ, Καραβάτζο, Ντομενιτσίνο, Καρράτσι (με τον αδελφό του και τον εξάδελφό του), Σαλβατόρ Ρόζα, Παρμιτζανίνο, Φραντσέσκο Σολιμένα, Μικελάντζελο Τσερκότσι, Πιέτρο Τέστα, Τζαμμπαττίστα Γκάουλλι, Οράτσιο και (την κόρη του) Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι. Το επιπρόσθετο ενδιαφέρον είναι, ότι βρίσκονται κρεμασμένοι με τον τρόπο τού 17ου αι., δίπλα-δίπλα, με τους μικρούς πίνακες γύρω από τους μεγάλους.
Το παλάτσο αγοράστηκε το 1927 από το Ιταλικό κράτος και στεγάζει το Ιταλικό Συμβούλιο τού Κράτους, που συνεδριάζει στις γεμάτες νωπογραφίες και γύψινα αίθουσές του.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 7616. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 dati.beniculturali.it.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 7616. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
|