Παγκόσμιο ράλι ηλιοκίνητων

Το αγωνιστικό Nuna 3 της Ολλανδικής ομάδας Nuna.

Το Παγκόσμιο ράλι ηλιοκίνητων (αγγλ. World Solar Challenge) είναι ράλι για αυτοκίνητα που κινούνται αποκλειστικά με ηλιακή ενέργεια. Διεξάγεται κάθε δυο χρόνια στην Αυστραλία. Η διαδρομή του έχει μήκος 3.021 χλμ. και περνάει μέσα από την κεντρική Αυστραλία ξεκινώντας από το Δαρβίνο και φτάνοντας μέχρι την Αδελαΐδα. Το ράλι έχει μια ιστορία 20 ετών και εννέα αγώνων από το 1987, και προσελκύει ομάδες από όλο τον κόσμο, και ιδιαίτερα ομάδες ερευνητών από πανεπιστήμια, πρωτότυπες εταιρίες ακόμα και από γυμνάσια.

Αντικειμενικός στόχος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο στόχος του ανταγωνισμού είναι η εξέλιξη και η προώθηση της έρευνας για την εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας στους κινητήρες των αυτοκινήτων.

Οι κανόνες του διαγωνισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ράλι διεξάγεται σε δημόσιους δρόμους, γι'αυτό τα αυτοκίνητα που συμμετέχουν πρέπει να τηρούν τους κανονισμούς κυκλοφορίας. Επιτρέπεται όμως, σύμφωνα με μια ειδική υποσημείωση στους επίσημους κανονισμούς, οι οδηγοί του ράλι να διαλέγουν την λουρίδα, ακόμα και να μπαίνουν στο αντίθετο ρεύμα, αν αυτό τους επιτρέπει το μέγιστο ποσό ηλιακής ενέργειας, υπό τον όρο, φυσικά, ότι δεν υπάρχει κυκλοφορία.

Τουλάχιστον δύο και το πολύ τέσσερις οδηγοί πρέπει να εγγραφούν ανά όχημα. Το βάρος κάθε οδηγού πρέπει να ξεπερνάει τα 80 κιλά. Εάν το βάρος ενός οδηγού (συμπεριλαμβανομένων και των ενδυμάτων του) είναι λιγότερο από 80 κιλά, τότε πρέπει να προστεθούν βαρίδια για να συμπληρώσει τη διαφορά.

Το ωράριο οδήγησης είναι από τις οκτώ το πρωί μέχρι τις πέντε το απόγευμα, και μπορεί να παραταθεί για ένα μέγιστο 10 λεπτών σε περίπτωση που ο οδηγός ψάχνει μια κατάλληλη θέση για την νυκτερινή στάθμευση. Τα λεπτά αυτά θα αφαιρεθούν από το ωράριο της επόμενης μέρας υπό την μορφή πρωινής καθυστέρησης.

Σε διάφορα σημεία κατά μήκος της διαδρομής υπάρχουν σταθμοί ελέγχου όπου κάθε αυτοκίνητο πρέπει να σταματήσει για 30 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτών των υποχρεωτικών στάσεων επιτρέπονται μικροσυντηρήσεις, αλλά όχι επισκευές.

Η μέγιστη επιτρεπτή χωρητικότητα των μπαταριών περιορίζεται στις 5 kWh, ενώ οι μπαταρίες επιτρέπεται να είναι πλήρως φορτισμένες στην έναρξη του ράλι. Κατά τη διάρκεια του αγώνα οι μπαταρίες δεν μπορούν να αντικατασταθούν, εκτός αν πάθουν ολική βλάβη, οπότε επιτρέπεται η αντικατάστασή τους. Στην περίπτωση αυτή υποβάλλεται ποινή χρονικής χρέωσης.

Εκτός από τις μέγιστες εξωτερικές διαστάσεις, δεν υπάρχει κανένας περαιτέρω περιορισμός στο σχέδιο και την κατασκευή του αυτοκινήτου.

Η επιβράδυνση του συστήματος φρένων πρέπει να είναι τουλάχιστον 3,8 m/s².

Οι μέχρι τώρα αγώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αγώνας διεξήχθη κάθε τρία έτη μέχρι το 1999, και από τότε κάθε δύο έτη.

#	Έτος	Κατηγορία	Πρώτη θέση	Δεύτερη θέση	Τρίτη θέση
1	1987		το όχημα Sunraycer της General Motors Corporation, μέσος όρος ταχύτητας 66,9 km/h	το όχημα Sunchaser της Ford	Spirit of Biel της πολυτεχνικής σχολής Biel (Ελβετία)
2	1990		το όχημα Spirit of Biel ΙΙ της πολυτεχνικής σχολής Biel (Ελβετία), μέσος όρος ταχύτητας 65,2 km/h	dream της Honda	Sunrunner του University of Michigan
3	1993		dream της Honda, μέσος όρος ταχύτητας 85 km/h	το όχημα Spirit of Biel ΙΙΙ της πολυτεχνικής σχολής Biel (Ελβετία)	Son of Sun της Kyocera
4	1996		dream της Honda μέσος όρος ταχύτητας 89,8 km/h	το όχημα sCHooler ΙΙΙ της πολυτεχνικής σχολής Biel (Ελβετία)	Aisol III της Aisin Seiki (Ιαπωνία)
5	1999		το όχημα Aurora της ομάδας Aurora Vehicle Association (Αυστρία), μέσος όρος ταχύτητας 73,0 km/h	το όχημα Radiance του πανεπιστημίου Queens University	το όχημα Sunshark του πανεπιστημίου Queensland (Αυστρία)
6	2001		το όχημα Nuna του πανεπιστημίου της Delft της Ολλανδίας, μέσος όρος ταχύτητας 91,8 km/h	το όχημα Aurora της ομάδας Aurora Vehicle Association (Αυστρία)	το όχημα M-pulse του πανεπιστημίου University of Michigan (USA)
7	2003		το όχημα Nuna 2 του πανεπιστημίου της Delft της Ολλανδίας, μέσος όρος ταχύτητας 97 km/h	το όχημα Aurora της ομάδας Aurora Vehicle Association (Αυστρία)	το όχημα Tesseract της ομάδας MIT Solar Electric Team (USA)
8	2005		το όχημα Nuna 3 του πανεπιστημίου της Delft της Ολλανδίας, μέση ταχύτητα 102,75 km/h.	το όχημα Aurora της ομάδας Aurora Vehicle Association (Αυστρία)	το όχημα Momentum του πανεπιστημίου University of Michigan
9	2007	Challenge	α) το όχημα Nuna4 του πανεπιστημίου της Delft της Ολλανδίας, μέση ταχύτητα 90.07 km/h σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς	το όχημα Umicar Infinity της ομάδας Umicore Solar Team (Βέλγιο)	το όχημα Aurora 101 της ομάδας Aurora Vehicle Association Inc (Αυστρία)
9	2007	Adventure	το όχημα TIGA της ομάδας Ashiya University Solar Car Project (Ιαπωνία), μεσος όρος ταχύτητας 93,53 km/h σύμφωνα με τους παλαιούς κανονισμούς.	το όχημα Apollo-V του πανεπιστημίου National Kaohsiung University (Ταιβάν)	το όχημα Aviva Southern Aurora της ομάδας Aviva Southern Aurora (Αυστρία)