Οριέντιος
| Οριέντιος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Orens d'Auch (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 4ος αιώνας Osca |
| Θάνατος | 444 (περίπου) Ως |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Eορτασμός αγίου | 1 Μαΐου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής καθολικός ιερέας συγγραφέας[1] καθολικός επίσκοπος |
| Περίοδος ακμής | 4ος αιώνας[2] - 5ος αιώνας[2] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Orentius of Huesca και Patientia of Huesca |
| Αδέλφια | Άγιος Λαυρέντιος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αρχιεπίσκοπος |
Ο Οριέντιος (;-439) ήταν Λατίνος ποιητής και χριστιανός επίσκοπος.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Οριέντιος καταγόταν από την Ισπανία. Έζησε και δραστηριοποίηθηκε στη Γαλλία στο πρώτο μισό του 5ου αι. μ.Χ. Χειροτονήθηκε επίσκοπος Auch (Augusta Ausciorum).[3]
Ποιητικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μας έχει σωθεί ποίημά του με τίτλο Commonotirium (Μνημόνιο-Υπόμνημα), γραμμένο σε 518 ελεγειακά δίστιχα που χωρίζεται σε δύο μέρη. Σε αυτό το ποίημα αποτυπώνει το όλο κλίμα που επικρατούσε στη Γαλλία κατά την κάθοδο των βαρβαρικών φυλών και προτρέπει τους Χριστιανούς να συνεχίσουν να αγωνίζονται. Ο χαρακτήρας του είναι κυρίως κηρυγματικός, με μικρή ποιητική αξία και ανύπαρκτο θεολογικό περιεχόμενο. Στηρίζεται στην Αγία Γραφή και στους Λακτάντιο και Ιλάριο. Θεωρείται απίθανο να συντάχθηκαν από αυτόν τα άλλα πέντε ποιήματα που περιέχονται σε χειρόγραφο που παραδίδει το Commonotirium.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Ιταλικά) Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mzk2002110380. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022.
- ↑ Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία Γ', εκδ.Γρηγόρης, Αθήνα, 2010, σελ.446
- ↑ Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία Γ', εκδ.Γρηγόρης, Αθήνα, 2010, σελ.446
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία Γ', εκδ.Γρηγόρης, Αθήνα, 2010, σελ.446
|