Ονώριος Ε΄ του Μονακό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ονώριος Ε΄
Περίοδος16 Φεβρουαρίου 1819 – 2 Οκτωβρίου 1841
ΠροκάτοχοςΟνώριος Δ΄
ΔιάδοχοςΦλορεστάνος Α΄
Γέννηση13 Μαΐου 1778
Παρίσι, Γαλλία
Θάνατος2 Οκτωβρίου 1841 (63 ετών)
Παρίσι, Γαλλία
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Μονακό
ΕπίγονοιΌσκαρ (ή Λουδοβίκος)
Πλήρες όνομα
   Ονώριος Γαβριήλ Γκριμάλντι
ΟίκοςΓκριμάλντι
ΠατέραςΟνώριος Δ΄ του Μονακό
ΜητέραΛουίζα του Ομόν
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολικισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Ονώριος Ε΄ (γαλλικά: Honoré V) ήταν ο Πρίγκιπας του Μονακό από τις 16 Φεβρουαρίου 1819 μέχρι το θάνατό του στις 2 Οκτωβρίου 1841.[1][2] Το πλήρες όνομά του ήταν το Ονώριος Γαβριήλ Γκριμάλντι και γονείς του ήταν ο Πρίγκιπας Ονώριος Δ΄ του Μονακό και η Λουίζα του Ομόν.[1][2]

Σε ηλικία 20 ετών κατετάγη στο γαλλικό ιππικό.[1][2] Εκεί, ως αξιωματικός έγινε διαδοχικά υπασπιστής του Εμανουέλ ντε Γκρουσί και του Ζοακίμ Μυρά.[1] Με εντολή του τελευταίου ο Ονώριος έγινε στις 3 Ιουλίου 1807 λεγεωνάριος.[1][2] Έχοντας ακολουθήσει τον Μουρά στην Ισπανία έγινε αργότερα πρώτος σταβλάρχης της Αυτοκράτειρας Ιωσηφίνας.[1]

Από το 1815 είχε αναλάβει τα χρέη του πατέρα του στο Μονακό και τέσσερα χρόνια αργότερα τον διαδέχτηκε στο θρόνο.[3] Έχοντας νομικές γνώσεις θα υιοθετήσει έναν αστικό κώδικα, εμπνευσμένο από τον ναπολεόντειο κώδικα. Αυτός ο αστικός κώδικας αναθεωρήθηκε το 1818 και παρέμεινε σε ισχύ αμετάλλακτος μέχρι το 1880. [4]

Ο Ονώριος απέκτησε με την ερωμένη του, Φελισιτέ Προνό ντε Γκαμάς, έναν γιο, τον Όσκαρ (ή Λουδοβίκο) (1807-1894), ο οποίος ωστόσο δεν είχε δικαίωμα επί του μονεγασκικού θρόνου.[5][6][7][1][8] Με το θάνατο του Ονώριου Ε΄ το 1841, τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Φλορεστάνος.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]