Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οικονομία της Νότιας Κορέας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η οικονομία της Νότιας Κορέας είναι μια πολύ ανεπτυγμένη μικτή οικονομία[1][2][3] η οποία κυριαρχείται από οικογενειακές πολυεθνικές, τις τσέμπολ. Έχει το 4ο μεγαλύτερο ΑΕΠ στην Ασία και το 10ο μεγαλύτερη στον κόσμο. Η Νότια Κορέα έχει γίνει γνωστή για την ταχεία μετεξέλιξή της από μια εκ των φτωχότερων χωρών του κόσμου σε μια ανεπτυγμένη χώρα υψηλού εισοδήματος μέσα σε λίγες γενιές. Αυτή η οικονομική ανάπτυξη έχει περιγραφεί ως το Θαύμα του Ποταμού Χαν,[4], το οποίο έφερε τη Νότια Κορέα στις τάξεις των χωρών του ΟΟΣΑ και του G-20. Η Νότια Κορέα εξακολουθεί να παραμένει μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες ανεπτυγμένες χώρες στον κόσμο, μετά την Μεγάλη Ύφεση. Περιλαμβάνεται στην ομάδα των Επόμενων Έντεκα χωρών που θα κυριαρχήσουν στην παγκόσμια οικονομία στα μέσα του 21ου αιώνα.

Το αυστηρό και απαιτητικό εκπαιδευτικό σύστημα της Νότιας Κορέας και η ίδρυση ενός λαού με υψηλή μόρφωση και κίνητρο είναι ο κύριος υπεύθυνος της έκρηξης στη βιομηχανία υψηλών τεχνολογιών στη χώρα και για τη γρήγορη ανάπτυξη της.[5] Έχοντας σχεδόν καθόλου φυσικούς πόρους και υψηλή πυκνότητα πληθυσμού στο έδαφός της, γεγονός το οποίο αποθαρρύνει τη συνεχιζόμενη αύξηση του πληθυσμού και δημιουργεί μια μεγάλη εσωτερική καταναλωτική αγορά, η Νότια Κορέα υιοθέτησε έναν εξαγωγικό προσανατολισμό για να τροφοδοτήσει την οικονομία της. Το 2014 η Νότια Κορέα ήταν ο έβδομος μεγαλύτερος εξαγωγέας και ο έβδομος μεγαλύτερος εισαγωγέας στον κόσμο. Η Τράπεζα της Κορέας και το Ινστιτούτο Ανάπτυξης της Κορέας δημοσιεύουν περιοδικά σημαντικούς οικονομικούς δείκτες και στοιχεία για τις οικονομικές τάσεις της οικονομίας της Νότιας Κορέας.[6][7]

Αναγνωρισμένοι οικονομικοί φορείς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έχουν επαινέσει την ανθεκτικότητα της οικονομίας της Νότιας Κορέας από διάφορες οικονομικές κρίσεις, αναφέροντας μεταξύ άλλων το χαμηλό δημόσιο χρέος και τα υψηλά δημοσιονομικά αποθέματα που μπορούν να κινητοποιηθούν γρήγορα για την αντιμετώπιση μιας έκτακτης ανάγκης στην οικονομία.[8] Άλλοι οικονομικοί οργανισμοί όπως η Παγκόσμια Τράπεζα περιγράφουν την Κορέα ως μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες μεγάλες οικονομίες της επόμενης γενιάς, μαζί με τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και την Ινδονησία.[9] Η νότια Κορέα ήταν μία από τις ελάχιστες αναπτυγμένες χώρες που κατάφεραν να αποφύγουν μια ύφεση κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Το ποσοστό οικονομικής ανάπτυξης αυξήθηκε στο 6.2% το 2010, καταγράφοντας μια απότομη ανάκαμψη από τα ποσοστά οικονομικής ανάπτυξης του 2008 (2.3%) και του 2009 (0.2%) όταν ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση. Η νοτιοκορεατική οικονομία ανέκτησε τις δυνάμεις της με το πλεόνασμα-ρεκόρ ύψους 70.7 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στο τέλος του 2013, καταγράφονται αύξηση 47% από το 2012, εν μέσω αβεβαιοτήτων της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ενώ η νοτιοκορεατική οικονομία ενισχύθηκε από τις εξαγωγές τεχνολογικών προϊόντων.[10]

Παρά το υψηλό δυναμικό ανάπτυξης και την προφανή δομική σταθερότητα της οικονομίας της Νότιας Κορέας, η Νότια Κορέα πάσχει από διαρκή βλάβη στην πιστοληπτική της ικανότητα στο χρηματιστήριο λόγω της αντιπαλότητάς της με τη Βόρεια Κορέα σε περιόδους βαθιάς στρατιωτικών κρίσεων, γεγονός το οποίο έχει αρνητικές επιπτώσεις στις χρηματοοικονομικές αγορές της Νοτιοκορεατικής οικονομίας.[11][12] Επιπλέον, η κυριαρχία των τσέμπολ είναι απίθανο να διαρκέσει, ενώ η κυριαρχία τους απειλεί να επιβραδύνει τον μετασχηματισμό της νοτιοκορεατικής οικονομίας προς όφελος των μελλοντικών γενεών.[13][14][15]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «South Korea: Introduction >> globalEDGE: Your source for Global Business Knowledge». 
  2. ↑ «Archived copy» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2016. 
  3. ↑ Kerr, Anne· Wright, Edmund (1 Ιανουαρίου 2015). A Dictionary of World History. Oxford University Press. ISBN 9780199685691. 
  4. ↑ Kleiner, JüRgen (2001). Korea, A Century of Change. ISBN 978-981-02-4657-0. 
  5. ↑ «High performance, high pressure in South Korea's education system». ICEF. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2015. 
  6. ↑ «Economic Statistics System». bok.or.kr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2020. 
  7. ↑ «KDI Korea Development Institute > Publications». kdi.re.kr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2012. 
  8. ↑ «S Korea stands among world's highest-level fiscal reserve holders: IMF». Xinhua. 7 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2010. 
  9. ↑ «Six Emerging Economies Will Account For Over Half Of Economic Growth By 2025, World Bank Says». The Huffington Post. 
  10. ↑ «Economy ended 2013 on a high». joins.com. 
  11. ↑ «Moody's Raises Korea's Credit Range». Chosun Ilbo. 2010-08-02. http://english.chosun.com/site/data/html_dir/2010/08/02/2010080201090.html. Ανακτήθηκε στις 2010-08-14. 
  12. ↑ «Financial markets unstable in S.Korea following Cheonan sinking». Hankyeoreh. 26 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2010. 
  13. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2020. 
  14. ↑ http://www.eria.org/ERIA-DP-2015-78.pdf
  15. ↑ http://scholarlycommons.law.northwestern.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1640&context=njilb
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οικονομία_της_Νότιας_Κορέας&oldid=9904101"