Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ο Ρωμαίος αιμορραγεί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ρωμαίος αιμορραγεί
(Romeo Is Bleeding)
ΣκηνοθεσίαPeter Medak
ΠαραγωγήHilary Henkin και Πολ Γουέμπστερ
ΣενάριοHilary Henkin
ΠρωταγωνιστέςΓκάρι Όλντμαν, Λένα Ολίν, Τζούλιετ Λιούις, Αναμπέλα Σιόρα, Ρόι Σάιντερ, Ντέιβιντ Πρόβαλ, Γουίλ Πάτον, Τζέιμς Κρόμγουελ, Ντένις Φαρίνα, Μάικλ Γούινκοτ, Ρον Πέρλμαν και Τόνι Σιρίκο[1]
ΜουσικήΜαρκ Ισάμ
ΦωτογραφίαΝτάριους Βόλσκι
ΜοντάζΓουόλτερ Μαρτς
Εταιρεία παραγωγήςPolyGram Filmed Entertainment
ΔιανομήGramercy Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή1993 και 6  Οκτωβρίου 1994 (Γερμανία)[2]
Διάρκεια105 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Ηνωμένο Βασίλειο
ΓλώσσαΑγγλικά

Ο Ρωμαίος αιμορραγεί (αγγλ.: Romeo Is Bleeding) είναι Αμερικανικό αστυνομικό νεο-νουάρ του 1993, σε σκηνοθεσία Πίτερ Μέντακ, σε σενάριο και παραγωγή της Χίλαρι Χένκιν. Πρωταγωνιστούν οι Γκάρι Όλντμαν, Λένα Όλιν, Ανναμπέλα Σιόρα, Τζούλιετ Λιούις και Ρόι Σάιντερ. Η ταινία ακολουθεί ένα ψυχοσεξουαλικό παιχνίδι γάτας και ποντικιού μεταξύ ενός διεφθαρμένου αστυνομικού (Όλντμαν) και μίας αδίστακτης δολοφόνου της μαφίας (Όλιν) που αρχίζει να ξετυλίγει την προσεκτικά κατασκευασμένη διπλή ζωή του. Ο τίτλος της ταινίας προέρχεται από ένα τραγούδι του Τομ Γουέιτς.

Κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Gramercy Pictures, η ταινία απέτυχε κριτικά και δεν είχε καλή απόδοση στο box office (με εισπράξεις 7 εκατομμύρια δολάρια από προϋπολογισμό 10 εκατομμυρίων δολαρίων), αν και η ερμηνεία των ηθοποιών έχει κερδίσει επαίνους.

Ο Τζακ Γκριμάλντι είναι ένας αστυνομικός της Νέας Υόρκης που φαίνεται να τα έχει όλα: μια νεαρή ερωμένη, την Σέρι, και μια όμορφη σύζυγο την Νάταλι, που της αρέσει να μιλάει για το πώς θα αγόραζε την ευτυχία αν είχε ένα εκατομμύριο δολάρια. Ωστόσο, αυτός ο τρόπος ζωής χρηματοδοτείται από τεράστια διαφθορά: ο Τζακ παρέχει πληροφορίες στον ιταλό μαφιόζο Φαλκόνε. Για τις υπηρεσίες του, λαμβάνει χρήματα από τον Φαλκόνε σε φακέλους, τους οποίους κρύβει σε ένα φρεάτιο αποχέτευσης κοντά στο σπίτι του. Ο ίδιος ο Τζακ το αποκαλεί «ταΐζοντας το λάκκο».

Η τελευταία του αποστολή είναι να αποκαλύψει τα ίχνη του Νικ Γκαζάρα, ενός μαφιόζου που έγινε πεντίτο υπό την προστασία των πρακτόρων του FBI. Ως αποτέλεσμα, ο Γκαζάρα και η αστυνομία που τον φρουρεί εξοντώνεται από τη Ρωσίδα δολοφόνο Μόνα Ντεμάρκοβα. Ο Τζακ είναι συγκλονισμένος από αυτό το αποτέλεσμα - καθώς δεν τον ικανοποιεί η συνενοχή στο θάνατο των συναδέλφων του.

Οι πράκτορες του FBI πιάνουν τη Μόνα. Ο Τζακ διατάσσεται να συνοδεύσει τη Μόνα σε μια ασφαλή τοποθεσία, όπου θα την παραλάβουν ομοσπονδιακοί πράκτορες. Κατά την άφιξη, η Μόνα αποπλανεί και επιχειρεί να σκοτώσει τον Τζακ, αλλά το αυτοσχέδιο ραντεβού τους διακόπτεται από αφιχθέντες πράκτορες. Στην πορεία, ο Τζακ πουλά την τοποθεσία της στον Φαλκόνε, αφού ο μαφιόζος φοβάται ότι η Ντεμάρκοβα μπορεί να καταθέσει εναντίον του και με τα χρήματα που λαμβάνει, σύμφωνα με την παράδοση, «κάνει το λάκκο ευτυχισμένο».

Ωστόσο, οι δολοφόνοι που έστειλε ο Φαλκόνε δεν βρίσκουν ούτε τη Μόνα ούτε τους ομοσπονδιακούς πράκτορες στη διεύθυνση που υπέδειξε ο Τζακ. Ο Φαλκόνε, απογοητευμένος από την αποτυχία του Τζακ, διατάζει να του κόψουν το δάχτυλο. Συνειδητοποιώντας ότι έχει θέσει σε κίνδυνο και τη γυναίκα και την ερωμένη του, ο Τζακ πείθει τη Νάταλι να φύγει αμέσως από την πόλη, παίρνοντας όλες τις οικονομίες από το λάκκο και της δίνει οδηγίες για μια μελλοντική συνάντηση όταν έρθει η ώρα. Ο Τζακ τελειώνει τη σχέση του με τη Σέρι και τη στέλνει επίσης έξω από την πόλη.

Ανιχνευόμενη, η Μόνα προσφέρει στον Τζακ χρήματα για να προσποιηθεί τον θάνατό της. Έχοντας λάβει έγγραφα με νέο όνομα, η Ντεμάρκοβα προσπαθεί να στραγγαλίσει τον Τζακ με ένα σχοινί. Προκύπτει μια συμπλοκή μεταξύ τους, με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να πέσει σε έναν στύλο και η Μόνα, έχοντας σκαρφαλώσει από το παρμπρίζ, δραπετεύει από τον Τζακ, παίρνοντας μια τσάντα με τα χρήματά του. Ο Τζακ χαμηλώνει και προσπαθεί να εντοπίσει τη Ντεμάρκοβα. Η Μόνα παρασύρει τον Τζακ σε ένα άδειο διαμέρισμα. Ο Τζακ πυροβολεί μια αόριστα ορατή σιλουέτα αυτού που πιστεύει ότι είναι η Ντεμάρκοβα, αλλά ανακαλύπτει ότι αντ' αυτού πυροβόλησε την ερωμένη του Σέρι. Η Μόνα απαγάγει τον Τζακ και τον πηγαίνει σε μια εγκαταλελειμμένη αποθήκη: τον βάζει χειροπέδες σε ένα κρεβάτι και κάνουν σεξ. Η Μόνα αναγκάζει αργότερα τον Τζακ να βοηθήσει να θάψει ζωντανό τον Φαλκόνε.

Στη συνέχεια, η Μόνα παραδίδει τον Τζακ στην αστυνομία, κατηγορώντας τον για τους φόνους που τον εξαπάτησε να διαπράξει. Ο Τζακ συναντά κατά λάθος τη Ντεμάρκοβα στο δικαστήριο. Λέει ότι σκότωσε τη γυναίκα του, με αποτέλεσμα ο Τζακ να αρπάξει το περίστροφο του συναδέλφου του αξιωματικού και να την πυροβολήσει. Ο Τζακ προσπαθεί να αυτοπυροβοληθεί, αλλά το περίστροφό του ξεμένει από σφαίρες. Ως αποτέλεσμα, αντί για φυλακή, λαμβάνει αμνηστία. Αυτό του επιτρέπει να ξεκινήσει μια νέα ζωή στη Δύση με το όνομα Τζιμ Ντόχερτι.

Στο τέλος της ταινίας, ο Τζακ ζει μόνος σε μια απομακρυσμένη πόλη της ερήμου και εργάζεται ως μπάρμαν σε ένα βενζινάδικο. Του λείπει η Νάταλι και θρηνεί για την απώλεια της παλιάς του ζωής. Μερικές φορές τον επισκέπτονται τα φαντάσματα της Νάταλι και της Μόνας. Γίνεται σαφές ότι η σύζυγός του επέλεξε να χρησιμοποιήσει τα εκατομμύρια δολάρια του για να «αγοράσει την ευτυχία της» χωρίς τον Τζακ. Αλλά ο Τζακ συνεχίζει να την περιμένει και ελπίζει ότι κάποια μέρα θα έρθει κοντά του.

Η ταινία γυρίστηκε σε περιοχές της Νέας Υόρκης, όπως το Coney Island, το Bushwick, το Μανχάταν και το Κουίνς.

Ο Τζον Μπον Τζόβι έγραψε το τραγούδι "Always" για την ταινία, αλλά δεν το κυκλοφόρησε επίσημα καθώς ήταν δυσαρεστημένος με μια προεπισκόπηση. Ο Μπον Τζόβι το 2004 θυμήθηκε: Το σενάριο ήταν υπέροχο, ενώ η ταινία δεν ήταν. [3]

Η ταινία έκανε το ντεμπούτο της άσχημα στο box office [4] και απέφερε συνολικά 3,3 εκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ και τον Καναδά και 7 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως. [5]

Παρά τη δυσμενή κριτική ανταπόκριση στην ταινία, η ερμηνεία του Γκάρι Όλντμαν έχει κερδίσει την αναγνώριση.

Ο κριτικός των Chicago Sun-Times, Ρότζερ Ίμπερτ, είπε ότι ενώ ο Όλντμαν είναι αξεπέραστος στο να υποδύεται ξεφτιλισμένους χαρακτήρες, η ταινία είναι μια άσκηση σε υπερβολικό στυλ και υπεργραμμένο μελόδραμα και απόδειξη ότι ένα υπέροχο καστ δεν μπορεί να σώσει μια ταινία από την αυτοκαταστροφή. [6] Ο Τοντ Μακάρθι του Variety είχε επίσης επαίνους για τους πρωταγωνιστές, αλλά αποκάλεσε την ταινία μια βαριά δόση υπερ-βίαιου νεο-νουάρ του οποίου η παρατραβηγμένη πλοκή τελικά ξεπερνάει τόσο πολύ που η ταινία φλερτάρει με την επινόηση ενός νέου είδους φιλμ νουάρ αστυνομικό. [7] Η κριτικός των New York Times, Τζάνετ Μάσλιν, επαίνεσε τον Όλντμαν ως αρχιτεχνίτη που δίνει μια ασυνήθιστη ερμηνεία ως Αμερικανός που μιλάει αργκό, αλλά κατέληξε, Παρά την υπόσχεσή του και για όλη την εύθραυστη ομορφιά της κινηματογράφισης του Ντάριους Βόλσκι, η τανία τελικά καταρρέει κάτω από το βάρος των βίαιων επιδράσεων της.[8] Ο Πίτερ Τράβερς έδωσε ευνοϊκή κριτική στο Rolling Stone και την χαρακτήρισε πυρήλατο θρίλερ με νοκ-άουτ ερμηνεία από την Όλιν. Προσθέτοντας, Θα είναι κρίμα αν το κοινό δεν καταλάβει το αστείο.

Βραβεία & υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]