Νίκος Τριανταφύλλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για προσωπικότητες με ίδιο επίθετο, δείτε: Τριανταφύλλου
Νίκος Τριανταφύλλου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1915
Θάνατος1948
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθηγητής
αντιστασιακός
στρατιωτικός

Ο Νίκος Τριανταφύλλου (1915-1948) ήταν δάσκαλος, αντιστασιακός, διοικητής τάγματος του ΕΛΑΣ και συνταγματάρχης του ΔΣΕ. Σκοτώθηκε τον Φεβρουάριο του 1948 στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νίκος Τριανταφύλλου γεννήθηκε το 1915 στο Ευπάλιο Δωρίδας, το μεγαλύτερο από πέντε παιδιά. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος. Αφού τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο χωριό του και το Γυμνάσιο Ναυπάκτου, σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Λαμίας και έγινε δάσκαλος. Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 πολέμησε στο μέτωπο σαν έφεδρος ανθυπολοχαγός.

Μετά την κατάρρευση του μετώπου επέστρεψε στην πατρίδα του. Στην Κατοχή εργαζόταν ως δάσκαλος, εντάχθηκε στο ΕΑΜ και αργότερα στον ΕΛΑΣ με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Ήδη από το 1942 είχε γίνει μέλος του ΚΚΕ. Αργότερα έγινε διοικητής τάγματος του ΕΛΑΣ.

Μετά τη Συνθήκη της Βάρκιζας και το ξέσπασμα της λευκής τρομοκρατίας, ο Τριανταφύλλου πήρε τον δρόμο του βουνού και έγινε επικεφαλής ομάδας καταδιωκόμενων πρώην Ελασιτών στη Στερεά Ελλάδα. Τον Ιανουάριο του 1947 ανέλαβε διοικητής του Αρχηγείου Φθιώτιδας με τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη.[1] Ο Τριανταφύλλου αντιμετώπισε με επιτυχία τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις "Τέρμινους" και "Λαίλαψ" στη Στερεά Ελλάδα την άνοιξη και τον Σεπτέμβριο του 1947.[2]

Αργότερα, στα τέλη του 1947, τοποθετήθηκε στη διοίκηση του Αρχηγείου Κεντρικής Μακεδονίας-Θράκης του ΔΣΕ με το βαθμό του συνταγματάρχη.[3] Ο Τριανταφύλλου οργάνωσε την επιχείρηση βομβαρδισμού της Θεσσαλονίκης στις 10 Φεβρουαρίου 1948 που είχε άδοξο τέλος.[4] Δύο μέρες αργότερα, στις 12 Φεβρουαρίου, σκοτώθηκε σε ενέδρα του κυβερνητικού στρατού.[5] Ορισμένοι σύντροφοί του απέδωσαν τον θάνατό του σε "αποστολή αυτοκτονίας" εξαιτίας των διαφωνιών του με τον Νίκο Ζαχαριάδη. Άλλοι κάνουν λόγο για αυτοκτονία η οποία οφειλόταν στην πρόβλεψή του ότι ο Δημοκρατικός Στρατός θα αντιμετώπιζε σκληρή ήττα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αποστολόπουλος (2006), σελ. 219 & Μαργαρίτης (2001), σελ. 479
  2. Μαργαρίτης (2001), σελ. 326-330
  3. Μαργαρίτης (2001), σελ. 479
  4. Μαργαρίτης (2001), σελ. 488-489
  5. Μαργαρίτης (2001), σελ. 489

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Η τρίχρονη εποποιϊα του ΔΣΕ 1946-49, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1995
  2. Βασίλης Αποστολόπουλος, Το χρονικό μιας εποποιϊας: Ο ΔΣΕ στη Ρούμελη, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2006
  3. Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, τόμος Α', Εκδόσεις Βιβλιόραμα, Αθήνα 2001