Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπαρμπαριά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1707 χάρτης από τον Guillaume Delisle δείχνει τη βορειοδυτική Αφρική, συμπεριλαμβανομένης της ακτής των Βερβέρων.

Η Μπαρμπαριά ή αλλιώς Ακτή των Βερβέρων, ήταν ο όρος που χρησιμοποιούνταν από τους Ευρωπαίους από τον 16ο ως τον 19ο αιώνα, για να αναφερθούν στο σύνολο των τόπων των Βερβέρων. Σήμερα ο όρος Μαγκρέμπ αντιστοιχεί περίπου στο "Μπαρμπαριά", η "Ακτή των Βερβέρων" τονίζει παράκτιες περιφέρειες και πόλεις Βερβερίνων σε όλη τη μέση και δυτική παράκτια περιοχή της Βόρειας Αφρικής, το σημερινό Μαρόκο, την Αλγερία, την Τυνησία και τη Λιβύη. Ο αγγλικός όρος "Barbary" (και ευρωπαϊκές ποικιλίες όρων της: Μπαρμπαριάς, Berbérie, κλπ) αναφέρεται κυρίως στα εδάφη των Βερβερίνων συμπεριλαμβανομένων των μη παράκτιων περιοχών, βαθιά μέσα στην ήπειρο, όπως φαίνεται στους Ευρωπαϊκούς γεωγραφικούς και πολιτικούς χάρτες δημοσιεύθηκαν κατά τη διάρκεια των 17ου - 20ου αιώνων.

Το όνομα προέρχεται από τους Βερβέρους της Βόρειας Αφρικής. Στη δύση, το όνομα που συνήθως χαρακτηρίζει τους Βερβέρους πειρατές, σκλαβέμπορους που με ορμητήριο την εν λόγω ακτή, επιτίθονταν σε πλοία και σε παράκτιους οικισμούς στην περιοχή της Μεσογείου και του Βόρειου Ατλαντικού, αιχμαλώτιζαν και πουλούσαν σκλάβους ή αγαθά από την Ευρώπη, την Αμερική και την υποσαχάρια Αφρική, γεγονότα που τελικά οδήγησαν στον Πόλεμο των Βερβέρων.[1] Οι σκλάβοι και τα εμπορεύματα διακινούνταν και πωλούνταν σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία αλλά και στους ίδιους τους Ευρωπαίους.

Η Μπαρμπαριά δεν ήταν πάντα μια ενιαία πολιτική οντότητα. Από τον 16ο αιώνα και μετά, χωρίστηκε στους πολιτικούς φορείς της Αντιβασιλείας του Αλγερίου, της Τύνιδας, και της Τρίπολης. Σημαντικοί άρχοντες κατά την εποχή της λεηλασίας στα μέρη των Βαρβαρικών κρατών ήταν ο Πασάς του Αλγερίου, ο Μπέης της Τύνιδας και ο Μπέης της Τρίπολης, όλοι τους υποτελείς του Οθωμανού Σουλτάνου, που ήταν στην πράξη ανεξάρτητοι άρχοντες και αδημονούσαν να αποτινάξουν τον Οθωμανικό ζυγό.

Πριν από κείνη την εποχή, η περιοχή χωριζόταν μεταξύ Ιφρικίγια, Μαρόκου, και ενός κράτους προς τα κεντρικά - δυτικά της Αλγερίας με επίκεντρο το Τιαρέτ. Οι ισχυρές δυναστείες των Βερβέρων, όπως οι Αλμοχάδες, και οι Χαφσίδες, κατάφεραν να συνενώσουν την περιοχή για σύντομες περιόδους. Από Ευρωπαϊκής άποψης, η "πρωτεύουσα" θεωρούνταν η Τρίπολη στη σύγχρονη Λιβύη αν και το Μαρακές στο Μαρόκο ήταν η μεγαλύτερη και πιο σημαντική πόλη των Βερβέρων της εποχής. Επιπρόσθετα, το Αλγέρι στη σημερινή Αλγερία και η Ταγγέρη στο Μαρόκο, θεωρούνταν περιστασιακά ως "πρωτεύουσες".

Η πρώτη υπερπόντια στρατιωτική επιχείρηση των ΗΠΑ, που έφεραν σε πέρας το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και οι Αμερικανοί πεζοναύτες, ήταν η μάχη της Ντέρνα, το 1805. Επρόκειτο για την καθοριστική μάχη του Πολέμου της Τριπολίτιδας. Επρόκειτο για μία προσπάθεια καταστολής της πειρατείας από μέρους των κρατών των Βερβέρων, που απαιτούσαν παράλογους δασμούς και λυμαίνονταν τα πλοία και τα πληρώματα που έπλεαν στην περιοχή. Μέρος της εισαγωγής του "εμβατηρίου των πεζοναυτών" αφορά σε αυτή την επιχείρηση ("... στις ακτές της Τρίπολης ...").

  1. Carver, Robert (25 April 2009). "Not so easy alliances: Two Faiths, One Banner: when Muslims marched with Christians across Europe’s battlegrounds (book review)". The Tablet. p. 24.