Μοζαφάρ αντ-Ντιν Σαχ Κατζάρ
| Μοζαφάρ αντ-Ντιν Σαχ Κατζάρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | مظفرالدين شاه قاجار (Περσικά) |
| Γέννηση | 23 Μαρτίου 1853 Τεχεράνη |
| Θάνατος | 3 Ιανουαρίου 1907 Τεχεράνη |
| Αιτία θανάτου | καρδιακή ανεπάρκεια |
| Τόπος ταφής | Imam Husayn Mausoleum |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιράν |
| Θρησκεία | Σιιτισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Μοχάμαντ Αλί Σαχ Κατζάρ Malek Mansur Mirza Shao es-Saltaneh[1] Fakhr-ol-Dowleh Salar al-Dawla Nasir al-Din Naseri |
| Γονείς | Νασέρ αλ-Ντιν Σαχ Κατζάρ και Shokooh al-Saltanah |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Κατζάρων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Σάχης (1896–1907) |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι Τάγμα του Μαύρου Αετού Μεγαλόσταυρος του Αυτοκρατορικού Τάγματος του Λεοπόλδου Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη Τάγμα του Λευκού Αετού (Ρωσική Αυτοκρατορία) Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας τάγμα του Αγίου Ανδρέα Τάγμα του Ευαγγελισμού Τάγμα της Περικνημίδας |
| Υπογραφή | |
 | |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μοζαφάρ αντ-Ντιν Σαχ Κατζάρ, περσικά: مظفرالدین شاه قاجار, (23 Μαρτίου 1853 – 3 Ιανουαρίου 1907) από τη Δυναστεία των Κατζάρων, ήταν ο πέμπτος σάχης τού Ιράν των Κατζάρ, που βασίλευσε από το 1896 μέχρι το τέλος του το 1907. Συχνά τού αποδίδεται η δημιουργία τού Περσικού Συντάγματος τού 1906, το οποίο ενέκρινε ως μία από τις τελευταίες του ενέργειες ως σάχη. [2]
_10_Toman.jpg)
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο γιος τού Κατζάρ ηγεμόνα Nασέρ αλ-Ντιν Σαχ, ο Μοζαφάρ αλ-Ντιν ονομάστηκε διάδοχος και στάλθηκε ως κυβερνήτης στη βόρεια επαρχία τού Αζερμπαϊτζάν το 1861. Πέρασε τα 35 του χρόνια ως διάδοχος στην αναζήτηση της ευχαρίστησης. Οι σχέσεις του με τον πατέρα του ήταν συχνά τεταμένες και δεν ζητιόταν η γνώμη του για σημαντικά ζητήματα του κράτους. Έτσι, όταν ανέβηκε στο θρόνο τον Μάιο τού 1896, ήταν απροετοίμαστος για τα βάρη τού αξιώματος.
Κατά την ανάρρηση τού Μοζαφάρ αλ-Ντιν, η Περσία αντιμετώπισε μία οικονομική κρίση, με τις ετήσιες κρατικές δαπάνες να υπερβαίνουν κατά πολύ τα έσοδα, ως αποτέλεσμα των πολιτικών τού πατέρα του. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Mοζαφάρ αλ-Ντιν επιχείρησε κάποιες μεταρρυθμίσεις στο κεντρικό ταμείο. Ωστόσο, το προηγούμενο χρέος που είχε η αυλή των Κατζάρ, το οποίο όφειλε τόσο στην Αγγλία, όσο και στη Ρωσία, υπονόμευσε σημαντικά αυτή την προσπάθεια. Αύξησε αυτό το χρέος δανειζόμενος ακόμη περισσότερα κεφάλαια από τη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία. Τα έσοδα από αυτά τα μεταγενέστερα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για την πληρωμή προγενέστερων δανείων, αντί για τη δημιουργία νέων οικονομικών εξελίξεων. Το 1908 ανακαλύφθηκε πετρέλαιο στην Περσία, αλλά ο Moζαφάρ αλ-Ντιν είχε ήδη απονείμει στον Γουίλιαμ Νοξ Ντ' Αρσύ, έναν Βρετανό υπήκοο, τα δικαιώματα πετρελαίου στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας το 1901. [3]
Όπως ο πατέρας του, ο Μοζαφέρ επισκέφτηκε την Ευρώπη τρεις φορές. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, με την ενθάρρυνση τού καγκελαρίου του Aμιν-ός Σολτάν, δανείστηκε χρήματα από τον Νικόλαο Β΄ της Ρωσίας για να πληρώσει τα υπερβολικά ταξιδιωτικά του έξοδα. Κατά την πρώτη του επίσκεψη μυήθηκε στον κινηματογράφο στο Παρίσι της Γαλλίας. Ερωτεύτηκε αμέσως την ασημένια οθόνη και διέταξε τον προσωπικό του φωτογράφο να αποκτήσει όλο τον εξοπλισμό και τις γνώσεις που απαιτούνται, για να φέρει την κινούμενη εικόνα στην Περσία, ξεκινώντας έτσι τον περσικό κινηματογράφο . [4] Ακολουθεί ένα μεταφρασμένο απόσπασμα από το ημερολόγιο τού σάχη:
"Στις 9:00 μ.μ. πήγαμε στην Έκθεση και στην Αίθουσα τού Φεστιβάλ όπου έδειχναν κινηματογράφο, που αποτελείται από φωτογραφίες και κινηματογραφικές ταινίες. Στη συνέχεια πήγαμε στο κτίριο Illusion .... Σε αυτήν την αίθουσα έδειχναν κινηματογράφο. Έστησαν μία πολύ μεγάλη οθόνη στο κέντρο της Αίθουσας, έσβησαν όλα τα ηλεκτρικά φώτα και πρόβαλαν την εικόνα της κινηματογραφίας σε αυτή τη μεγάλη οθόνη. Ήταν πολύ ενδιαφέρον να το παρακολουθήσετε. Ανάμεσα στις παραστάσεις ήταν Αφρικανοί και Άραβες, που ταξίδευαν με καμήλες στην αφρικανική έρημο, κάτι που ήταν πολύ ενδιαφέρον. Άλλες παραστάσεις ήταν η Έκθεση, ο κινούμενος δρόμος, ο ποταμός Σηκουάνας και πλοία που διασχίζουν το ποτάμι, άνθρωποι που κολυμπούσαν και έπαιζαν στο νερό και πολλές άλλες, που ήταν όλα πολύ ενδιαφέροντα. Δώσαμε εντολή στον Akkas Bashi να αγοράσει όλα τα είδη τού [κινηματογραφικού εξοπλισμού] και να τον φέρει στην Τεχεράνη, ώστε αν θέλει ο Θεός να φτιάξει μερικά εκεί και να τα δείξει στους υπηρέτες μας."
Επιπλέον, για να διαχειριστεί το κόστος τού κράτους και τον υπερβολικό προσωπικό του τρόπο ζωής, ο Moζαφάρ αλ-Ντιν Σαχ αποφάσισε να υπογράψει πολλές παραχωρήσεις, παρέχοντας στους ξένους μονοπωλιακό έλεγχο διαφόρων περσικών βιομηχανιών και αγορών. Ένα παράδειγμα ήταν η παραχώρηση πετρελαίου Ντ' Αρσύ.
Οι ευρέως διαδεδομένοι φόβοι μεταξύ της αριστοκρατίας, των μορφωμένων ελίτ και των θρησκευτικών ηγετών σχετικά με τις παραχωρήσεις και τον έλεγχο από το εξωτερικό, οδήγησαν σε ορισμένες διαμαρτυρίες το 1906. Αυτά είχαν ως αποτέλεσμα ο σάχης να δεχτεί μία πρόταση για τη δημιουργία ενός Mατζιλές (Εθνική Συμβουλευτική Συνέλευση) τον Οκτώβριο του 1906, με την οποία η εξουσία τού μονάρχη περιορίστηκε, καθώς παραχώρησε σύνταγμα και κοινοβούλιο στο λαό. Απεβίωσε από καρδιακή προσβολή 40 ημέρες μετά τη χορήγηση αυτού τού συντάγματος και τάφηκε στο ιερό Iμάμ Χουσεΐν στην Κερμπάλα.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υιοί
- Πρίγκιπας Moχάμαντ-Αλί Μιρζά Ετεζάντ εσ-Σαλτανέ, μετέπειτα Μοχάμαντ Αλί Σαχ Κατζάρ (1872–1925), σάχης τού Ιράν.
- Πρίγκιπας Μαλέκ-Μανσούρ Μιρζά οσ-Σουλτανέ (1880–1920)
- Πρίγκιπας Aμπολφαζί Μιρζά Αζντ οσ-Σουλτάν (1881–1961)
- Πρίγκιπας Aμπολφαζί Μιρζά Αζντ οσ-Σουλτάν (1882–1970)
- Πρίγκιπας Χοσεΐν-Αλί Μιρζά Νοσράτ οσ-Σαλτανέ (1884–1945)
- Πρίγκιπας Nασέρ-οντ-Ντιν Μιρζά Νασέρ οσ-Σαλτανέ (1897–1977)
Κόρες
- Πριγκίπισσα Φαχρ οσ-Σουλτανέ (1870 – ;) παντρεύτηκε τον Αμπντόλ Ματζίντ Μιρζά Εγίν οντ-Ντοβλέ
- Πριγκίπισσα Εχτεράμ οσ-Σουλτανέ (1871 – ;) παντρεύτηκε τον Moρτεζά-Κολί Χαν Χενταγιάτ Σανί οντ-Ντοβλέ
- Η πριγκίπισσα Eζάτ οντ-Ντοβλέ (1872 – 1955) παντρεύτηκε τον μπντόλ Χοσεΐν Μιρζά Φαρμανφαρμά
- Πριγκίπισσα Σοκούχ οσ-Σαλτανέ (1880 – ; )
- Πριγκίπισσα Σοκούχ οσ-Ντοβλέ (1883 – ; )
- Πριγκίπισσα Φαχρ-οντ-Ντοβλέ (1883 – 1955) μητέρα τού Αλί Αμινί
- Πριγκίπισσα Aγκντάς οντ-Ντοβλέ (1891 – ; )
- Πριγκίπισσα Aνβάρ οντ-Ντοβλέ (1896 – ;) παντρεύτηκε τον Εγκτέρ ασ-Σαλτανέ, γιο του Kαμράν Μιρζά
- Πριγκίπισσα Aμενέχ Μπρατζ (1930-1940)
Λίστα πρωθυπουργών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μιρζά Αλί-Ασγκάρ Χαν Αμίν οσ-Σολτάν (μέχρι τον Νοέμβριο του 1896) (1η φορά)
- κενή θέση (Νοέμβριος 1896 – Φεβρουάριος 1897)
- Aλί Χαν Αμίν οντ-Ντοβλέ (Φεβρουάριος 1897 – Ιούνιος 1898)
- Μιρζά Αλί-Ασγκάρ Χαν Αμίν οντ-Ντοβλέ (Ιούνιος 1898 – 24 Ιανουαρίου 1904) (2η φορά)
- πρίγκιπας Αμπντόλ-Ματζίντ Μιρζά Εγίν οντ-Ντοβλέ (24 Ιανουαρίου 1904 – 5 Αυγούστου 1906)
- Μιρζά Νασρολάχ Χαν Αστιανί Μοσίρ οντ-Ντοβλέ (1906 – 18 Φεβρουαρίου 1907)
Ιστορικά ανέκδοτα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο σάχης επισκέφτηκε το Ηνωμένο Βασίλειο τον Αύγουστο τού 1902 με την προσδοκία να λάβει επίσης το Τάγμα της Περικνημίδος, όπως είχε δοθεί προηγουμένως στον πατέρα του, Νασέρ-εντ-Ντιν Σαχ. Ο βασιλιάς Εδουάρδος Ζ΄ αρνήθηκε να δώσει αυτή την υψηλή τιμή σε έναν μη χριστιανό. Ο λόρδος Λάνσνταουν, ο υπουργός Εξωτερικών, είχε σχεδιάσει μία νέα έκδοση τού Τάγματος, χωρίς τον Σταυρό τού Αγίου Γεωργίου. Ο βασιλιάς εξοργίστηκε τόσο πολύ με τη θέα τού σχεδίου, όμως, που το πέταξε έξω από το φινιστρίνι τού γιοτ του. Ωστόσο, το 1903, ο βασιλιάς αναγκάστηκε να υποχωρήσει και ο σάχης διορίστηκε μέλος τού Τάγματος. [5]
Ανιψιός της συζύγου του ήταν ο Μοχάμεντ Μοσαντέκ, ο πρωθυπουργός τού Ιράν επί δυναστείας των Παχλαβί. Ο Μοσαντέκ ανατράπηκε από ένα πραξικόπημα, που έγινε από το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1953.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δυναστεία των Κατζάρων
- Οικογενειακό δέντρο των Κατζάρ
- Παραχώρηση Ντ' Αρσύ
- Περσική Συνταγματική Επανάσταση
- Περσικό Σύνταγμα του 1906
- Αγγλο-Ρωσική Αντάντ
- Καμάλ ολ-Μολκ
- Μπαγκέ Moζαφάρ, μια ιρανική τηλεοπτική εκπομπή για έναν σύγχρονο Qajar Khan
- Φαχρ ολ ντοβλέ
- Samad Khan Momtaz os-Saltaneh, πρεσβευτής της Περσίας στο Παρίσι
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Farmanfarmaian, Manucher (1997). Blood and Oil: Memoirs of a Persian Prince. Random House. ISBN 9780679440550.
- ↑ Cleveland, William L.· Bunton, Martin (2013). A history of the modern Middle East (Fifth έκδοση). Boulder, CO: Westview Press. σελ. 132. ISBN 9780813348339.
- ↑ Iranian Cinema: Before the Revolution at www.horschamp.qc.ca
- ↑ Philip Magnus, King Edward the Seventh (London: John Murray, 1964) pages 301–5.
- Walker, Richard (1998). Savile Row: An Illustrated History
- Η μετάφραση του ταξιδιωτικού στο βιβλίο του Issari: Cinema in Iran: 1900–1979 pages 58–59
- Ιρανικός Κινηματογράφος: Πριν την Επανάσταση στο www.horschamp.qc.ca Ιρανικός Κινηματογράφος: Πριν από την Επανάσταση του Shahin Parhami.
- Hamid Dabashi, Κοντινό πλάνο: Ιρανικός κινηματογράφος, παρελθόν, παρόν και μέλλον, 320 σελ. (Verso, Λονδίνο, 2001), Κεφάλαιο 1.(ISBN 1-85984-332-8)ISBN 1-85984-332-8
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mozaffar al-Din Shah Qajar στο Wikimedia Commons- Μερικές αποσπασματικές κινηματογραφικές ταινίες του Mozaffar al-Din Shah Qajar: YouTube .
- Πορτρέτο του Mozaffar al-Din Shah Qajar: [1] .
- Mohammad-Reza Tahmasbpoor, History of Iranian Photography: Early Photography in Iran, Ιράν Ιρανοί Καλλιτέχνες, Kargah
- Ιστορία της ιρανικής φωτογραφίας. Καρτ ποστάλ στην περίοδο Qajar , φωτογραφίες παρέχονται από τον Bahman Jalali, Ιρανοί καλλιτέχνες, Kargah .
- Ιστορία της ιρανικής φωτογραφίας. Οι γυναίκες ως μοντέλο φωτογραφίας: Περίοδος Qajar , φωτογραφίες παρέχονται από τον Bahman Jalali, Ιρανοί καλλιτέχνες, Kargah .
- Φωτογραφίες από τους βασιλιάδες των Qajar