Μιχάιλο Ποντολιάκ
| Μιχάιλο Ποντολιάκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Михайло Михайлович Подоляк (Ουκρανικά) |
| Γέννηση | 16 Φεβρουαρίου 1972 Λβιβ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών Ουκρανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά |
| Σπουδές | Belarusian State Medical University |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος διαχειριστής προεκλογικής εκστρατείας adviser πολιτικός |
| Εργοδότης | Narodnaja Volya Belorusskaya Delovaya Gazeta Nasha Svoboda Obozrevatel Office of the President of Ukraine |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Μεγάλου Δούκα Γκεντιμίνας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μιχάιλο Μιχάιλοβιτς Ποντολιάκ[1] (ουκρανικά: Михайло Михайлович Подоляк, 16 Φεβρουαρίου 1972) είναι Ουκρανός πολιτικός και σύμβουλος του προέδρου της χώρας Βολοντίμιρ Ζελένσκι.[2][3] Το 2022 ήταν από τους εκπροσώπους της Ουκρανίας στις ρωσοουκρανικές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής.
Νεανικά χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ποντολιάκ πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Λβιβ και στο Νοβοβολίνσκ. Από το 1989 έζησε στη Λευκορωσία και αποφοίτησε από το Ιατρικό Ινστιτούτο του Μινσκ.[4] Κατά τη δεκαετία του 1990 εργάστηκε ως δημοσιογράφος για τα Μέσα FM-Boulevard, Vremya, Narodnaja Volya και Belorusskaya Delovaya Gazeta.
Το 2004 εργάστηκε ως αναπληρωτής αρχισυντάκτης της αντιπολιτευόμενης λευκορωσικής εφημερίδας Vremya. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, αξιωματικοί της KGB της Λευκορωσίας ήρθαν στο σπίτι του και τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει άμεσα τη χώρα. Οι αρχές της Λευκορωσίας κατηγόρησαν τον Ποντολιάκ ότι οι δραστηριότητές του τον καθιστούσαν επικίνδυνο για την εθνική ασφάλεια.[5] Ακολούθως απελάθηκε στην Ουκρανία και επιπλέον του απαγορεύτηκε για πέντε χρόνια η είσοδος στη Λευκορωσία.
Δημοσιογραφική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2005 ο Ποντολιάκ ήταν ο αρχισυντάκτης της Ukrainska Hazeta. Τον Ιούνιο εκείνου του έτους, η εφημερίδα δημοσίευσε το άρθρο του "Ο Μυστικός Δείπνος" που αφορούσε την υπόθεση δηλητηρίασης το 2004 του προεδρικού υποψηφίου Βίκτορ Γιούσενκο. Επρόκειτο για δημοσιογραφική έρευνα, παρουσιαζόμενη με έντεχνο τρόπο.[6] Σε αυτή, ο Ποντολιάκ, βασιζόμενος στις δικές του πηγές, ανέπτυξε τις θέσεις του πως πίσω από τη δηλητηρίαση κρύβονταν άνθρωποι κοντά στον Γιούσενκο όπως οι Ντέιβιντ Ζβάνια και Γιέβεν Τσερβονένκο.[εκκρεμεί παραπομπή]
Το 2006 ο Ποντολιάκ ξεκίνησε τη συνεργασία του ως ελεύθερος επαγγελματίας με την ουκρανική διαδικτυακή έκδοση Obozrevatel. Ταυτόχρονα, έγινε σύμβουλος του ιδιοκτήτη της έκδοσης, Προέδρου της Κρατικής Επιτροπής Ρυθμιστικής Πολιτικής και Επιχειρηματικότητας, Μικαΐλο Μπρόντσκι. Τον Δεκέμβριο του 2011 ο Ποντολιάκ έγινε αρχισυντάκτης του Obozrevatel. [7]
Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, ο Ποντολιάκ ήταν μεταξύ των έξι δημοσιογράφων που προσκλήθηκαν για πρώτη φορά στην κατοικία του τότε προέδρου της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς.
Πολιτική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Απρίλιο του 2020, ο Ποντολιάκ έγινε σύμβουλος του επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου της Ουκρανίας Αντρίι Γέρμακ και «διαχειριστής κατά της κρίσης».[8] Ελέγχει ολόκληρη την πολιτική πληροφόρησης του Γραφείου του Προέδρου και συνδέεται απευθείας με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Επιπλέον, προετοιμάζει υπουργούς της ουκρανικής κυβέρνησης για εκπομπές στα ΜΜΕ, ώστε οι θέσεις τους να συντονίζονται με την επίσημη κυβερνητική γραμμή.[9]
Επιρροή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με το περιοδικό Focus, ο Ποντολιάκ καταλαμβάνει την τρίτη θέση στην κατάταξη των 100 Ουκρανών με τη μεγαλύτερη επιρροή.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Mykhailo Podolyak on the Russian invasion: Russian troops have not gained any operational and tactical advantage in Ukraine». president.gov.ua. Office of the President of Ukraine. 26 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ Starr, Michael. «Ukrainian president clarifies ironic claim that Russian attack Wednesday». The Jerusalem Post (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ Moore, Mark (14 Φεβρουαρίου 2022). «US shifts Ukraine embassy out of Kiev as Zelensky confirms invasion warning». New York Post (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ Maria Zhartovska, Oksana Kovalenko (23 Απριλίου 2020). «У главы Офиса президента — новый консультант. Он был оппозиционером в Беларуси, провластным журналистом при Януковиче, а теперь решает кризисы во власти. Большой профайл Михаила Подоляка». babel.ua (στα Ρωσικά). Babel.
- ↑ Yury Svyrko (21 Ιουνίου 2004). «Із Білорусі депортували журналіста-українця». radiosvoboda.org (στα Ουκρανικά). Radio Free Europe/Radio Liberty.
- ↑ Maryana Mygal (19 Ιουλίου 2005). «Редактор «Української газети» Михайло Подоляк: «Свої джерела інформації я ніколи не розкриваю»». khpg.org (στα Ουκρανικά). Kharkiv Human Rights Protection Group.
- ↑ Svitlana Ostapa (21 Μαΐου 2012). «Михаил Подоляк: СМИ в президентских пулах должны быть лояльны к главе государства». detector.media. Detector media.
- ↑ Kristina Berdynskykh (10 Απριλίου 2020). «У главы ОП Андрея Ермака появился антикризисный советник. НВ узнал, о ком идёт речь». nv.ua. NV.
- ↑ Соня Лукашова, Роман Кравец (12 Νοεμβρίου 2020). «Политтехнолог Банковой: Зеленский больше, чем видосики. Он – президент страны». pravda.com.ua. Ukrayinska Pravda.
- ↑ «#3 Михаил Подоляк в рейтинге «Время миньонов. 100 самых влиятельных украинцев по версии журнала Фокус»». focus.ua. Focus. 14 Δεκεμβρίου 2020.
