Μαρτσέλι Νέντσκι
Μαρτσέλι Νέντσκι | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 15 Ιανουαρίου 1847[1][2] Boczki |
Θάνατος | 14 Οκτωβρίου 1901[1][2] Αγία Πετρούπολη |
Τόπος ταφής | Προτεσταντικό Αναμορφωμένο Νεκροταφείο της Βαρσοβίας |
Κατοικία | Αγία Πετρούπολη[3] |
Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία Ρωσική Αυτοκρατορία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά |
Εκπαίδευση | διδακτορικό δίπλωμα |
Σπουδές | Bolesław I the Brave High School in Piotrków Trybunalski |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | χημικός ιατρός[4] |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Ιανουαριανή Εξέγερση |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βίλχελμ Μαρτσέλι Νέντσκι (πολωνικά: Wilhelm Marceli Nencki) (15 Ιανουαρίου 1847 - 14 Οκτωβρίου 1901) ήταν Πολωνός χημικός και ιατρός.
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κύριο επιστημονικό ενδιαφέρον του Νέντσκι επικεντρώθηκε στη σύνθεση της ουρίας, στη χημεία των πουρινών και στη βιολογική οξείδωση των αρωματικών ενώσεων. Ενδιαφερόταν επίσης για τη δομή των πρωτεϊνών, των ενζυματικών διεργασιών στο έντερο και τη βακτηριακή βιοχημεία. Ένα από τα επιτεύγματά του ήταν για παράδειγμα η απόδειξη ότι η ουρία σχηματίζεται στον οργανισμό από αμινοξέα αντί να προσχηματίζεται σε ένα πρωτεϊνικό μόριο και ότι συνοδεύεται από δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα.
Πρότεινε ότι η σύνθεση των λιπαρών οξέων διεξάγεται κατά στάδια, από μια σταδιακή συμπύκνωση δύο τμημάτων ατόμων άνθρακα και ότι η οξείδωση των λιπαρών οξέων λαμβάνει χώρα με διαχωρισμό σε δύο μονάδες άνθρακα.
Το 1877, ενώ εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, ανακάλυψε τη ροδανίνη μέσω αντίδρασης μεταξύ του ροδανιδίου του αμμωνίου (στη σύγχρονη χημεία του θειοκυανικού αμμωνίου) και του χλωροοξικού οξέος στο νερό.[5]
Μεταξύ των μεγαλύτερων επιτευγμάτων του Νέντσκι ήταν η μελέτη του σχετικά με τη χημική δομή της αιμοσφαιρίνης. Προσδιόρισε την αιμοπυρρόλη μεταξύ προϊόντων αποδόμησης της αιμοσφαιρίνης και έδειξε την ταυτότητά της με ένα από τα προϊόντα, που έλαβε ο Λέον Μαρχλέφσκι από τη χλωροφύλλη.
Ήταν ο πρώτος που ανέλυσε αυστηρά την αιτία της μυρωδιάς στα ούρα μετά την κατανάλωση σπαραγγιού, την οποία αποδίδει στη μεθανοθειόλη. [6] Έκανε σαλικυλικό φαινύλιο ή σαλόλη το 1886, και το εισήγαγε ως ένα ήπιο εντερικό αντισηπτικό (το οποίο δεν είναι). Η «αρχή σαλόλ» (ή «αρχή Νέντσκι» ή «αρχή σαλόλ νέντσκι») χρησιμοποιείται για το σχεδιασμό φαρμάκων.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Académie nationale de médecine» (Γαλλικά) 2661. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Πολωνικά) www
.polskipetersburg .pl /hasla /nencki-wilhelm-marceli. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. - ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Nencki, M. (10 July 1877). «Ueber die Einwirkung der Monochloressigsäure auf Sulfocyansäure und ihre Salze». Journal für Praktische Chemie 16 (1): 1–17. doi:. https://zenodo.org/record/1427872.
- ↑ Nencki, Marceli (1891). «Ueber das vorkommen von methylmercaptan im menschlichen harn nach spargelgenuss». Arch. Exp. Pathol. Pharmakol. 28 (3–4): 206–209. doi: .