Μέγαρο των Εθνών
| Μέγαρο των Εθνών | |
|---|---|
| Palace of Nations | |
 O σφαιρικός αστρολάβος που δωρήθηκε στα Ηνωμένα Έθνη από το Ίδρυμα Woodrow Wilson | |
 | |
| Είδος | κυβερνητικό κτίριο |
| Αρχιτεκτονική | Stripped Classicism |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 46°13′36″N 6°8′26″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Γενεύη |
| Τοποθεσία | Parc de l'Ariana |
| Χώρα | Ελβετία |
| Έναρξη κατασκευής | 1938 |
| Ολοκλήρωση | 1938 |
| Ένοικοι | United Nations Office at Geneva |
| Ιδιοκτήτης | Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών |
| Διαχειριστής | United Nations Office at Geneva |
| Αρχιτέκτονας | Camille Lefèvre, Henri-Paul Nénot, József Vágó, Julien Flegenheimer και Carlo Broggi |
| Προστασία | Ελβετική πολιτιστική ιδιοκτησία εθνικής σημασίας[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Μέγαρο των Εθνών (γαλλικά: Palais des Nations, αγγλικά: Palace of Nations) στη Γενεύη της Ελβετίας οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1929 και 1938[2] για να λειτουργήσει ως έδρα της Κοινωνίας των Εθνών. Λειτουργεί ως η έδρα των Γραφείων των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη από το 1946, όταν ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών υπέγραψε συμφωνία έδρας με τις ελβετικές αρχές, παρότι η Ελβετία προσχώρησε στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών μόλις το 2002.
Μόνον το 2012 το Μέγαρο των Εθνών φιλοξένησε πλέον των 10.000 διακυβερνητικών συναντήσεων.[3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έργο και κατασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένας αρχιτεκτονικός διαγωνισμός που πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του 1920 για την επιλογή ενός σχεδίου για το συγκρότημα περιέγραψε το έργο ως εξής:
Το Παλάτι, του οποίου η κατασκευή είναι το αντικείμενο του διαγωνισμού, προορίζεται να στεγάσει όλα τα όργανα της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη. Θα πρέπει να σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέπει σε αυτά τα όργανα να εργάζονται, να προεδρεύουν και να διεξάγουν συζητήσεις, ανεξάρτητα και εύκολα στην ήρεμη ατμόσφαιρα που θα πρέπει να επικρατεί όταν αντιμετωπίζονται προβλήματα διεθνούς διάστασης.
Μια κριτική επιτροπή εννέα αρχιτεκτόνων επιλέχθηκε για να επιλέξει ένα τελικό σχέδιο μεταξύ 377 συμμετοχών. Αυτοί ήταν οι Hendrik Petrus Berlage, Victor Horta, Josef Hoffman, Charles Lemaresquier, John James Burnet, Attilio Muggia, Ivar Tengbom, Carlos Gato της Μαδρίτης και Karl Moser.[4] Η κριτική επιτροπή δεν μπόρεσε να επιλέξει έναν μόνο νικητή.[5] Τελικά, οι πέντε αρχιτέκτονες πίσω από τις κορυφαίες συμμετοχές επιλέχθηκαν για να συνεργαστούν σε ένα τελικό σχέδιο: Ο Julien Flegenheimer από την Ελβετία, ο Camille Lefèvre και ο Henri-Paul Nénot από τη Γαλλία, ο Carlo Broggi από την Ιταλία και ο József Vágó από την Ουγγαρία. Στο εσωτερικό χρησιμοποιήθηκαν δωρεές από μέλη της Λέγκας.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Swiss Inventory of Cultural Property of National Significance, February 2017. Swiss Federal Office for Civil Protection. Φεβρουάριος 2017.
- ↑ Jean-Claude Pallas, "Histoire et architecture du Palais des Nations, Nations Unies, 2001, p.100 and 104
- ↑ (Γαλλικά) Simon Petite, "Rénovation du Palais des Nations : vote crucial", Le Temps, Monday 23 December 2013, p. 5.
- ↑ "Nation League Home Attracts Many Bidders". Dayton Ohio Daily News.
- ↑ Kuntz, Joëlle (2 June 2014) Geneve Internationale. Architectural Competitions: Imagining the City of Peace
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Joëlle Kuntz, Geneva and the Call of Internationalism. A History, éditions Zoé, 2011, 96 pages (ISBN 978-2-88182-855-3).
- Jean-Claude Pallas, "Histoire et architecture du Palais des Nations, Nations Unies, 2001, 431 pages (ISBN 92-1-200354-0)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Palace of Nations στο Wikimedia Commons- United Nations Office at Geneva
- Palais des Nations
|