Μάζαρις
| Μάζαρις | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Μάζαρις (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 14ος αιώνας Θεσσαλονίκη |
| Θάνατος | 15ος αιώνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας |
| Αξιοσημείωτο έργο | Ταξίδι του Μάζαρι στον Άδη |
| Περίοδος ακμής | 1414 - 1415 |
Ο Μάζαρις υπήρξε Έλληνας βυζαντινός συγγραφέας.[1] Είναι μόνο γνωστός ως συντάκτης ενός σατιρικού κειμένου, Ἐπιδημία Μάζαρι ἐν ᾌδου (Ταξίδι του Μάζαρι στον Άδη). Η ταυτότητά του και το όνομά του είναι άγνωστες. Έχουν αναπτυχθεί δύο διαφορετικές υποθέσεις, καθώς είναι δύο οι γνωστές ιστορικές προσωπικότητες με το ίδιο όνομα, ένας Μανουήλ Μάζαρις, που ήταν υμνογράφος και πρωτονοτάριος της Θεσσαλονίκης, και ένας Μάξιμος Μάζαρις, που ήταν μοναχός και ο συντάκτης ενός κειμένου γραμματικών νόμων.[2] Σύμφωνα με μια άλλη υπόθεση αυτά τα δύο ονόματα αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα τον ίδιο τον Μάζαρι.[3] Επειδή υπάρχουν διάφορες υποθέσεις για την ταυτότητα του Μάζαρι, ο συντάκτης του ταξιδιού αναφέρεται συνήθως απλώς με το επώνυμό του.
Το Ταξίδι του Μάζαρι στον Άδη θεωρείται ότι έχει γραφτεί μεταξύ Ιανουαρίου 1414 και Οκτωβρίου 1415 μ.χ. Περιλαμβάνει στοιχεία κοινωνικής σάτιρας που έχουν στόχο τη βυζαντινή κυβερνώσα ελίτ, αλλά και κάποιες πληροφορίες για τις κατώτερες τάξεις στην Πελοπόννησο, συμπεριλαμβανομένων μερικών παρατηρήσεων για τις διάφορες εθνικές ομάδες που συναποτελούσαν τον πληθυσμό της. Σε μια φανταστική επιστολή, ο Μάζαρις απαριθμεί τους «Λακεδαίμονες», τους «Ιταλούς», τους «Πελοποννήσιους», τους «Σθλαβίνους», τους «Ιλλυριούς», τους «Αιγυπτίους» και τους «Ιουδαίους» ως κατοίκους της περιοχής του Μυστρά. Κάθε μια από αυτές τις ομάδες περιγράφεται με τα (συνήθως αρνητικά) εθνικά χαρακτηριστικά της. Από αυτές τις ομάδες, οι «Λακεδαίμονες» μπορούν εύκολα να προσδιοριστούν ως Τσάκωνες, οι «Ιταλοί» ως μέλη των διάφορων δυτικών αποικιακών ομάδων (ιδιαίτερα τους Ενετούς και τους Γενουάτες), οι «Πελοποννήσιoι» ως Έλληνες, οι «Ιλλύριοι» ως «Αλβανοί», και οι «Αιγύπτιοι» ως Ρομ (τσιγγάνοι).
Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Μιχαήλ Δέφνερ, Λεξικόν της Τσακωνικής διαλέκτου. Αθήνα, 1923, Πρόλογος.
- ↑ Romano, La satira bizantina, quoting E. Trapp, Prosopogr. Lex.
- ↑ ShowCategory (http://www.gnosinet.gr/ez/ShowCategory.asp?CatID=124&Skip=560 Αρχειοθετήθηκε 2006-05-11 στο Wayback Machine.)
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Mazaris: Mazaris' Journey to Hades: or, Interviews with dead men about certain officials of the imperial court. Greek text with translation, notes, introduction and index. (Seminar Classics 609). Buffalo NY: Dept. of Classics, State University of New York at Buffalo, 1975.
- R. Romano (ed.): La satira bizantina dei secoli XI-XV. Turino: Unione Tipografica, 1999
- E. Trapp: Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Vienna, 1985.
Δικτυακοί τόποι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Byzantine Sources in Translation Αρχειοθετήθηκε 2007-04-18 στο Wayback Machine.