Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λικούντ - Εθνικό Φιλελεύθερο Κίνημα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λικούντ - Εθνικό Φιλελεύθερο Κίνημα
הַלִּיכּוּד – תנועה לאומית ליברלית
ΗγέτηςΜπενιαμίν Νετανιάχου
ΙδρυτήςΜεναχέμ Μπέγκιν
Ίδρυση1973 (συμμαχία)
1988 (ενιαίο κόμμα)
ΈδραMetzudat Ze'ev
38 King George Street
Τελ Αβίβ, Ισραήλ
Πτέρυγα νεολαίαςΝεολαία Λικούντ
Μέλη125 000
ΙδεολογίαΣυντηρητισμός[1]
Εθνικός φιλελευθερισμός[2]
Σιωνισμός[3]
Δεξιός λαϊκισμός [4]
Οικονομικός φιλελευθερισμός[5]
Πολιτικό φάσμαΔεξιά[6]
Χρώματα     Μπλε
Κνέσετ
32 / 120
Σύμβολο εκλογών
מחל
Σημαία κόμματος
Ιστότοπος
likud.org.il
Πολιτικό σύστημα Ισραήλ
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Λικούντ (εβραϊκά: הליכוד), επισήμως Λικούντ - Εθνικό Φιλελεύθερο Κίνημα (εβραϊκά: הַלִּיכּוּד – תנועה לאומית ליברלית) είναι συντηρητικό σιωνιστικό πολιτικό κόμμα στο Ισραήλ, με αρνητική στάση απέναντι στους Άραβες και υποστήριξη στους εποικισμούς και στην κατάληψη της Παλαιστίνης[7]. Ιδρύθηκε το 1973 αρχικά ως ένας συνασπισμός διάφορων δεξιών και φιλελεύθερων κομμάτων και το 1988 έγινε η μετατροπή του σε ενιαίο κόμμα[8]. Σήμερα ηγέτης του Λικούντ είναι ο Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Η νίκη του κόμματος στις εκλογές του 1977 αποτέλεσε μία καθοριστική στιγμή για την πολιτική ιστορία του Ισραήλ καθώς ήταν η πρώτη φορά που η αριστερά έχασε την εξουσία. Στη συνέχεια το Λικούντ κυριάρχησε σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του 80. Το 2005 το Λικούντ αντιμετώπισε μία μεγάλη εσωκομματική κρίση η οποία οδήγησε τελικά στην διάσπαση καθώς ο τότε αρχηγός Αριέλ Σαρόν αποχώρησε ιδρύοντας ένα νέο κόμμα, το Καντίμα.[9][10]

Το Λικούντ και ιδιαιτέρως ο ηγέτης του, Μπενιαμίν Νετανιάχου, κατηγορούνται ότι έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην άνοδο της Χαμάς στην Παλαιστίνη. Αιτία που μπορεί να οδήγησε τον Νετανιάχου να βοηθήσει σε κάτι τέτοιο (αν οι κατηγορίες ευσταθούν), είναι η πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" ανάμεσα στους Παλαιστίνιους.[11]

Εκλογικά αποτελέσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος αριθμός ψήφων ποσοστό% αριθμός εδρών +/- Σημειώσεις
1973 473,309 30.2 (#2)
39 / 120
Αύξηση 7
1977 583,968 33.4 (#1)
45 / 120
Αύξηση 4
1981 718,941 37.1 (#1)
48 / 120
Αύξηση 3
1984 661,302 31.9 (#2)
41 / 120
Μείωση 7
1988 709,305 31.1 (#1)
40 / 120
Μείωση 1
1992 651,229 24.9 (#2)
32 / 120
Μείωση 8
1996 767,401 25.1 (#2)
32 / 120
Σταθερό 0 In cartel with Gesher & Tzomet
1999 468,103 14.1 (#2)
19 / 120
Μείωση 8
2003 925,279 29.4 (#1)
38 / 120
Αύξηση 19
2006 281,996 9.0 (#4)
12 / 120
Μείωση 26
2009 729,054 21.61 (#2)
27 / 120
Αύξηση 15
2013 884,631 23.3 (#1)
20 / 120
Μείωση 7
2015 924,766 23.3 (#1)
30 / 120
Αύξηση 10
2019 1,138,772 26.45 (#1)
36 / 120
Αύξηση 6
  1. Bueno de Mesquita, Bruce (2013). Principles of International Politics. SAGE. σελ. 69
  2. «Likud Anglos: Ze'ev Jabotinsky (1880-1940)». web.archive.org. 22 Φεβρουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2023. CS1 maint: Unfit url (link)
  3. «Guide to Israel's political parties» (στα αγγλικά). BBC News. 2013-01-18. https://www.bbc.com/news/world-middle-east-21073450. Ανακτήθηκε στις 2023-11-06. 
  4. Shafir, Gershon (2002). Being Israeli: The Dynamics of Multiple Citizenship. Cambridge University Press. σελ. 3
  5. «Israel election: Who are the key candidates?» (στα αγγλικά). BBC News. 2015-03-14. https://www.bbc.com/news/world-middle-east-31815481. Ανακτήθηκε στις 2023-11-06. 
  6. Research, CNN Editorial (2 Ιανουαρίου 2013). «Benjamin Netanyahu Fast Facts». CNN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2023. 
  7. Bank, Houses in the Israeli settlement of settlement of Kedumim are seen in the foreground as part of the Palestinian city of Nablus is seen in the backgroundin the Israeli-occupied West· Feb. 20· Zvulun, 2020-REUTERS/Ronen (6 Απριλίου 2020). «Intel: Netanyahu, Gantz strike West Bank annexation deal - Al-Monitor: Independent, trusted coverage of the Middle East». www.al-monitor.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2023. 
  8. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2012. 
  9. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_04/09/2005_155533[νεκρός σύνδεσμος]
  10. http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3498238,00.html
  11. Beauchamp, Zack (9 Οκτωβρίου 2023). «Benjamin Netanyahu failed Israel». Vox (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2023.