Λεόν Βερτ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Λεόν Βερτ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Léon Werth (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 16 Φεβρουαρίου 1878[1][2][3] Ρεμιρεμόν[4] |
| Θάνατος | 13 Δεκεμβρίου 1955[1][2][3] Παρίσι[5] |
| Τόπος ταφής | Κρεματόριο-κολουμβάριο του Περ-Λασαίζ και Grave of Werth |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1][6][7] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος[8] δοκιμιογράφος μυθιστοριογράφος συγγραφέας σεναριογράφος κριτικός λογοτεχνίας μεταφραστής κριτικός τέχνης[9] |
| Περίοδος ακμής | 1885[10] - 1949[10] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λεόν Βερτ (Leon Werth, Ρεμιρεμόν, Βόσγια Όρη, Γαλλία, 1878 – Παρίσι, 13 Δεκεμβρίου 1955) ήταν Γάλλος Εβραϊκής καταγωγής διανοούμενος, συγγραφέας και κριτικός τέχνης, αναρχικός και πολέμιος κάθε ολοκληρωτισμού. Υπήρξε πιστός φίλος και συγγραφικός μέντορας του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, ο οποίος του έχει αφιερώσει δύο βιβλία («Μικρός Πρίγκιπας», «Γράμμα σ’ έναν όμηρο»), ενώ τον αναφέρει σε τρία, ακόμη, έργα του. Ο Λεόν ήταν γιος του υποστηρικτή της Μπολσεβικικής Επανάστασης Αλμπέρτ Βερτ, ενός Εβραίου έμπορου υφασμάτων και της Σοφίας, αδελφής του διανοούμενου Φρεντερίκ Ρου. Παρά τη μεγάλη του έφεση στα γράμματα, καθώς ήταν από τους καλύτερους μαθητές στο σχολείο του, ο Βερτ, ως ενήλικος, στράφηκε στην αρθρογραφία, με ειδίκευση την κριτική τέχνης. Χάρις στις μεγάλεις προσβάσεις που απέκτησε προς στους Παρισινούς λογοτεχνικούς κύκλους, ο Βερτ είχε την ευκαιρία να εκδώσει πλούσιο συγγραφικό έργο, μέσω του οποίου εμφανίσθηκε καταγγελτικός εναντίον του πολέμου (ο ίδιος στρατεύθηκε και μετείχε στον Α’ Π.Π.), ενώ παράλληλα, στηλίτευε την αποικιοκρατία και καταδίκαζε τα δικτατορικά καθεστώτα που είχαν αρχίσει να επιβάλλονται σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής της Γαλλίας (1940 – 1944) τα βιβλία του απαγορεύθηκαν, ενώ η σύζυγός του μετείχε ενεργά στη Γαλλική αντίσταση. Ο ίδιος ο Βερτ κατέφυγε σε μία απρόσιτη περιοχή, κοντά στα Όρη του Γιούρα, όπου επιβίωσε σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Το 1946 μάλιστα, εξέδωσε τις εμπειρίες του (μέσω καταγραφών ημερολόγιου) από εκείνη την εποχή της «εξορίας» του, υπό τον τίτλο «Deposition». Μεταπολεμικά ο Βερτ υπήρξε τακτικός συνεργάτης του αντιπολεμικού περιοδικού «Liberte de l’ Esprit».
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Άρτεμις Θυμίου, «Ο Λέον Βερτ του ‘Μικρού Πρίγκιπα’» στην εφημερίδα «Η Καθημερινή», φύλλο Κυριακής 10 Φεβρουαρίου 2019, στήλη «Τέχνες & γράμματα» - «Αφηγήσεις», σελ. 15.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12108649j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 433323. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w62c1m6r. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2017953976. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ CONOR.SI. 90271843.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2017953976. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /433323. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2022.
|