Λίνος (δορυφόρος)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| (22) Καλλιόπη Ι Λίνος | |
|---|---|
 | |
| Ανακάλυψη | |
| Ανακαλύφθηκε από | Ζαν-Λουκ Μάργκοτ και Μάικλ Μπράουν |
| Ημερομηνία Ανακάλυψης | 29 Αυγούστου 2001 |
| Προσδιορισμοί | |
| Εναλλακτική ονομασία | (22) Καλλιόπη Ι Λίνος |
| Προσωρινή ονομασία | S/2001 (22) 1 |
| Χαρακτηριστικά τροχιάς | |
| Ημιάξονας τροχιάς | 1.065 ± 8 Km |
| Εκκεντρότητα | < 0,005 |
| Περίοδος περιφοράς | 3,590 ± 0,001 ημέρες |
| Μέση ταχύτητα περιφοράς | 21,5 m/s |
| Κλίση | 9 ± 1° (προς τον Ισημερινό της 22 Καλλιόπης) |
| Είναι δορυφόρος της | 22 Καλλιόπη |
| Φυσικά χαρακτηριστικά | |
| Διαστάσεις | ≈ 38,6 ± 6 Km |
| Μάζα | ≈ 6 × 1016 kg (εκτίμηση) |
| Ταχύτητα διαφυγής | ≈ 20 m/s (εκτίμηση) |
| Περίοδος περιστροφής | άγνωστη, θεωρείται Σύγχρονη |
| Κλίση άξονα | άγνωστη, πιθανώς μηδενική |
| Θερμοκρασία επιφάνειας | Μέση: ≈ 161 Κ Μέγιστη: ≈ 240 Κ (-32° C) |
| Απόλυτο Μέγεθος (Η) | ≈ 9,7 |
Ο Λίνος (αγγλικά:Linus), ή όπως είναι το πλήρες όνομα του (22) Καλλιόπη Ι Λίνος (22 Kalliope I Linus), είναι ένας φυσικός δορυφόρος του αστεροειδούς (τύπου Μ) 22 Καλλιόπη. Η ανακάλυψη του έγινε στις 29 Αυγούστου 2001, από τους αστρονόμους Ζαν-Λουκ Μάργκοτ (Jean-Luc Margot) και Μάικλ Μπράουν, από το παρατηρητήριο του W. M. Keck, στο Μάουνα Κέα στη Χαβάη. Έγινε επίσης αντιληπτός στις 2 Σεπτεμβρίου από το τηλεσκόπιο των Καναδά, Γαλλίας και Χαβάης, επίσης στο Μάουνα Κέα. Έλαβε το προσωρινό όνομα S/2001 (22) 1, ενώ στις 8 Αυγούστου 2003 ονομάστηκε Λίνος, από το όνομα του γιου της μούσας Καλλιόπης, Λίνου.
Ο Λίνος είναι ένα από τους μεγαλύτερους δορυφόρους αστεροειδών της Κύριας Ζώνης, με μόνο τα μικρότερα μέρη των διπλών αστεροειδών 617 Πάτροκλος και 90 Αντιόπη (Μενοίτιος και S/2000 (90) 1 αντίστοιχα) να είναι μεγαλύτερα από αυτόν. Η διάμετρος του υπολογίζεται πως είναι 38±6 χλμ..
Περιφέρεται γύρω από την Καλλιόπη σε απόσταση 1.065 χλμ, ή 12 ακτίνες της Καλλιόπης. Έχει υπολογιστεί ότι η τροχιά του αλλάζει με γρήγορο ρυθμό, με ένα κύκλο που διαρκεί αρκετά έτη. Αυτό αποδίδεται πρώτιστα στο μη-σφαιρικό σχήμα της Καλλιόπης. Η φωτεινότητα του Λίνου ποικίλει αρκετά μεταξύ των παρατηρήσεων, κάτι που δείχνει πως το σχήμα του πρέπει να είναι επιμηκυμένο.
Θεωρείται πως μπορεί να σχηματίστηκε ύστερα από κάποια σύγκρουση ή να είχε παγιδευτεί από κάποιον παλαιότερο αστεροειδή-γονέα (πρώτο-Καλλιόπη).