Κόκκινο καγκουρό
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Κόκκινο καγκουρό | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||||
| Macropus rufus Desmarest, 1822 |
Το κόκκινο καγκουρό (Macropus rufus) είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος από όλα τα καγκουρό και το μεγαλύτερο θηλαστικό ιθαγενές είδος της Αυστραλίας. Είναι φυτοφάγο μαρσιποφόρο που ανήκει στην οικογένεια των Μακροποδιδών.
Ζει αποκλειστικά στην Αυστραλία.[1] Έχει μακριά και δυνατά πίσω πόδια και μεγάλη ουρά, ενώ τα μπροστινά του πόδια είναι συγκριτικά κοντά και αδύναμα.
Οικολογία και οικοσύστημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι περιοχες των κόκκινων καγκουρό είναι η δυτική και η κεντρική Αυστραλία, σε οικοσυστήματα όπως χορτολιβαδα, ή ερήμους. Ζουν κατά κύριο λογο σε ανοιχτά ενδιαιτήματα με λίγα δέντρα. Κυρίως τρέφονται με πράσινη βλάστηση. Μελέτη στην κεντρική Αυστραλία έδειξε ότι το γρασίδι αποτελεί το 75-95% της διατροφής αυτών των ζώων. Διαφορετικά αποτελέσματα βγήκαν από μελέτες στην νέα νότια Ουαλία (21-69%). Κατά την διάρκεια ξηρασίας, τα καγκουρό αναζητούν φυτά σε ανοιχτά λιβάδια και κοντά σε πηγες.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτό το είδος είναι μεγαλόσωμο με μακριά, μυτερά αυτιά και ένα τετράγωνο ρύγχος. Υπάρχουν διάφορες ανάμεσα στα αρσενικά και τα θηλυκά, καθώς τα αρσενικά φέρουν κόκκινη-καστανή γούνα.Τα θηλυκά είναι μικρότερα από τα αρσενικά, με μπλε-γκρίζα γούνα με καφέ απόχρωση. Έχει δύο εμπρόσθια όρια με μικρά νύχια, δύο μυϊκά πίσω άκρα, τα οποία χρησιμοποιούνται για άλματα και μια ισχυρή ουρά που συχνά χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει ένα τρίποδο όταν στέκεται όρθια. Τα κόκκινα σκέλη του καγκουρό λειτουργούν σαν μια λαστιχένια ζώνη, με τον τένοντα του Αχίλλειου να τεντώνεται καθώς το ζώο κατεβαίνει και στη συνέχεια απελευθερώνει την ενέργειά του για να ωθήσει το ζώο προς τα επάνω και προς τα εμπρός, επιτρέποντας την χαρακτηριστική αναπηδώντας κίνηση. Τα αρσενικά μπορούν να καλύψουν 8-9 m (26,2-29,5 ft) σε ένα άλμα, φθάνοντας τα ύψη 1,8-3 m (5,9-9,8 ft), αν και ο μέσος όρος είναι 1,2-1,9 m (3,9-6,2 ft). [6] [7]
Τα αρσενικά μεγαλώνουν μέχρι το μήκος του κεφαλιού και του σώματος 1,3-1,6 m με μια ουρά που προσθέτει επιπλέον 1,2 m στο συνολικό μήκος. Τα θηλυκά είναι σημαντικά μικρότερα, με μήκος κεφαλής και σώματος 85-105 cm και μήκος ουράς 65-85 cm. Τα θηλυκά μπορούν να ζυγίζουν από 18 έως 40 κιλά, ενώ τα αρσενικά συνήθως ζυγίζουν περίπου δύο φορές περισσότερο, από 55 έως 90 κιλά. Το μέσο κόκκινο καγκουρό είναι περίπου 1,5 μ. Ύψος στην κορυφή του κεφαλιού σε όρθια θέση. Τα μεγάλα ώριμα αρσενικά μπορούν να παραμείνουν ψηλότερα από 1,8 μ, με το μεγαλύτερο επιβεβαιωμένο να έχει ύψος περίπου 2,1 μ, και να ζυγίζει 91 κιλά.
Το κόκκινο καγκουρό διατηρεί την εσωτερική του θερμοκρασία σε ένα σημείο ομοιόστασης περίπου 36 ° C χρησιμοποιώντας μια ποικιλία φυσικών, φυσιολογικών και συμπεριφορικών προσαρμογών. Αυτές περιλαμβάνουν ένα μονωτικό στρώμα γούνας, που είναι λιγότερο δραστήριοι και παραμένουν στη σκιά όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές, λαχάνιασμα, εφίδρωση, και γλείφει τα εμπρόσθια άκρα.
Η περιοχή όρασης του κόκκινου καγκουρό είναι περίπου 300 ° (324 ° με επικαλύψεις περίπου 25 °), λόγω της θέσης των ματιών του.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ellis, M., van Weenen, J., Copley, P., Dickman, C., Mawson, P. & Woinarski, J. (2008). Macropus rufus. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Ανακτήθηκε 28 December 2008. Database entry includes justification for why this species is of least concern
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Ζωολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |