Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος
| Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος (Ελληνικά)[1] |
| Γέννηση | 1 Μαρτίου 1975 Αθήνα[2][3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1993–1999)[1][4] Gerrit Rietveld Academie[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[1] εικονογράφος[5] σκιτσογράφος καρτούν[3] |
| Εργοδότης | Ελευθεροτυπία[3] Athens Review of Books[3] |
| Ιστότοπος | |
| www | |
Ο Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος (Αθήνα, 1 Μαρτίου 1975) είναι Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ενώ διδάσκει ζωγραφική και χαρακτική στο Τμήμα Εικαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές εντός και εκτός Ελλάδος[6].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ με τη Ρένα Παπασπύρου (1993-2003) και χαρακτική με τον Μιχάλη Αρφαρά (2004-2011). Το 2014 τελείωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Ψηφιακές Μορφές Τέχνης» της ΑΣΚΤ, ενώ από το 2021 είναι διδάκτορας του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου[6].
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Παπαμιχαλόπουλος δηλώνει ότι η λειτουργία της τέχνης είναι να καταδεικνύει τα κανονιστικά πλαίσια της καθημερινότητας και να προτείνει διεξόδους υπέρβασής τους. Εξομολογείται ότι τον απασχολεί στο έργο του η διαφορά της τέχνης στην ανατολή και τη δύση, καθώς και η σχέση λαϊκής τέχνης και λόγιας κουλτούρας. Σχολιάζοντας το έργο του Νιππόν-Σελήμ, εκφράζει την πεποίθησή του ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει παλαιές πηγές έμπνευσης αλλά νέους εκφραστικούς τρόπους και υπογραμμίζει τον θαυμασμό του για την ιαπωνική τέχνη και το στοιχείο του μύθου που τη χαρακτηρίζει[7].
Βιβλία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος έχει κυκλοφορήσει τα κόμικς-άλμπουμ «Ο Γιάπωνας» (2000), «Ο Γιάπωνας – Δευτερονόμιον» (2009) και «Επιλαρχία!» (2011). Το 2015 εξέδωσε τα βιβλία ζωγραφικής «Après Dubuffet», «Après Tanguy» και «Biomorphic», καθώς και τα «#k_porn» και «Γιάπωνας 3», με την White Island Works, της οποίας είναι συνιδρυτής[6].
Εκθέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος έχει παρουσιάσει τα έργα του σε ατομικές εκθέσεις, αλλά έχει συμμετάσχει και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις[7][8].
Ατομικές εκθέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 2000 - Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Χαϊδαρίου «Παλατάκι» • Χαϊδάρι
- 2000 - Χώρος Τέχνης «24» • Αθήνα
- 2001 - Γκαλερί Βαβέλ • Αθήνα
- 2002 - Κεραίες • Χώρος Τέχνης «24» • Αθήνα
- 2003 - Ο Στρατός του Ενός • Χώρος Τέχνης «24» • Αθήνα • (επιμέλεια: Λίνα Τσίκουτα-Δεϊμέζη)
- 2004 - Γκαλερί Τζάμια-Κρύσταλλα • Χανιά
- 2008 - Χώρος Τέχνης «24» • Αθήνα
- 2015 - Το μεγάλο χρυσό δωμάτιο • Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, Λουτρό των Αέρηδων • Αθήνα
- 2016 - Βιομορφικά • The Blender Gallery • Γλυφάδα
- 2016 - Τάλως: Οι αναπαραστάσεις του Τεχνητού Ανθρώπου • Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο – Καφέ • Αθήνα • (επιμέλεια: Γιώργος Μυλωνάς)
- 2016 - Σκηνές από το μεγάλο Χρυσό Δωμάτιο • Westin Hotel, Astir Palace • Βουλιαγμένη
- 2017 - Ισχύς μου η αγάπη του λαού • Μουσείο Βορρέ • Παιανία • (επιμέλεια: Γιώργος Μυλωνάς)
- 2019 - Ζευς και Αθηνά • Αρχαιολογικό Μουσείο Τήνου • Τήνος
- 2021 - Σαλαμίς 2020 • Νομισματικό Μουσείο Αθηνών • Αθήνα
- 2021 - Παλιγγενεσία • Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία • Αθήνα
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 felioscollection
.gr /el /artists /papamichalopoulos-konstantinos /. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2021. - ↑ felioscollection
.gr /el /artists /papamichalopoulos-konstantinos. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2021. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 (Αγγλικά, Ολλανδικά) Lambiek Comiclopedia. Lambiek. 1 Νοεμβρίου 1999. p/papamichalopoulos_konstantinos. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ BiblioNet. 35857. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2021.
- ↑ www
.kpklik .com /illustrations. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2021. - ↑ 6,0 6,1 6,2 «Παλιγγενεσία»: Ο Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος ιστορεί τους ήρωες του 21ου αιώνα
- ↑ 7,0 7,1 Συλλογή Σωτήρη Φέλιου, Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος
- ↑ Γκαλερί Έρση, Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]