Γεννημένος στο Μίντελφαρτ της Δανίας, ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στον Άγιαξ, το 2010. Το 2011, ονομάστηκε Καλύτερος Δανός Παίχτης, Καλύτερο Ταλέντο του Ολλανδικού Πρωταθλήματος και Καλύτερο Ταλέντο του Άγιαξ. Με τον Άγιαξ κατέκτησε, έως και το 2013, τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα. Από το 2013 έως το 2020 αγωνιζόταν στην Τότεναμ[2] , για να παίξει έναν χρόνο μετά στην Ίντερ, όπου και στέφθηκε πρωταθλητής με την ιταλική ομάδα το 2021, κι αργότερα να παίξει στο δεύτερο μισό του 2022 με την φανέλα της Μπρέντφορντ. Το 2013-14, ονομάστηκε Καλύτερος Παίκτης της ομάδας, ενώ το 2015, κέρδισε για τρίτη συνεχόμενη φορά τον τίτλο του Καλύτερου Δανού Ποδοσφαιριστή.
Τον Μάρτιο του 2010, έκανε ντεμπούτο με την Εθνική Δανίας. Ήταν ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε στο Μουντιάλ 2010.[3][4] Πιο πριν είχε αγωνιστεί και στις μικρές ομάδες της Εθνικής του ομάδας, ενώ το 2011 συμπεριλήφθηκε στην Καλύτερη Ομάδα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2011.[5] Με την Εθνική ανδρών έχει κάνει 80 επίσημες συμμετοχές, πετυχαίνοντας πάνω από 20 γκολ. Έχει συμμετάσχει επίσης στα Euro 2012 και Euro 2020, και στο Μουντιάλ 2018.
Στις 12 Ιουνίου 2021 έχασε τις αισθήσεις του και κατέρρευσε στο 42ο λεπτό καθώς επρόκειτο να υποδεχθεί ένα πλάγιο, κατά τη διάρκεια του εναρκτήριου αγώνα της Δανίας εναντίον της Φινλανδίας για το Euro 2020, στο στάδιο Πάρκεν της Κοπεγχάγης. Η επείγουσα ιατρική βοήθεια έφθασε αμέσως και πραγματοποίησε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση προτού ο Έρικσεν βγει από το γήπεδο σε φορείο, ενώ o αγώνας είχε διακοπεί. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε σταθερή κατάσταση. Περίπου μία ώρα μετά το περιστατικό, οι αξιωματούχοι της ΟΥΕΦΑ και της Δανικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου επιβεβαίωσαν ότι η κατάσταση της υγείας του είναι σταθερή. Αργότερα ο αγώνας συνεχίστηκε και έληξε με νίκη 1-0 υπέρ της Φινλανδίας.
.jpg)
