ΑΦΚ Άγιαξ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Άγιαξ)
Άγιαξ
Επίσημη ονομασίαAmsterdamsche Football Club Ajax
Ίδρυση18  Μαρτίου 1900
ΈδραΆμστερνταμ, Ολλανδία
ΣτάδιοΆμστερνταμ Αρίνα, Δήμος Άμστερνταμ
ΙδιοκτήτηςAFC Ajax N.V.
ΠρόεδροςΧένι Χένριχς
ΠροπονητήςΤζον φαν ΄τ Σιπ[1]
ΠρωτάθλημαΈρεντιβιζι
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο Linkedin
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Ο Άγιαξ (ολλανδικά: Ajax, προφέρεται: [ˈaːjɑks]) είναι επαγγελματικός ποδοσφαιρικός σύλλογος που εδρεύει στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Ιδρύθηκε το 1900 και είναι ένας από τους τρεις συλλόγους της χώρας, μαζί με την Φέγενορντ και την Αϊντχόφεν, που πρωταγωνιστούν στο ολλανδικό ποδόσφαιρο. Η έδρα της ομάδας είναι η Άμστερνταμ Αρίνα και το όνομα Άγιαξ σημαίνει Αίας, ονομασία που πήρε από τον Αίαντα πού ήταν ένας από τους σημαντικότερους ήρωες του Τρωικού πολέμου.

Ιστορικά, ο Άγιαξ είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους συλλόγους στον κόσμο, καθώς έχει κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών τέσσερις φορές, από μία φορά το Κύπελλο Κυπελλούχων και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, δύο Διηπειρωτικά Κύπελλα και ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Επίσης είναι ο πιο επιτυχημένος σύλλογος της χώρας έχοντας κατακτήσει τον αριθμό ρεκόρ των 36 Πρωταθλημάτων Ολλανδίας και των 20 Κυπέλλων Ολλανδίας, ενώ έχει στη συλλογή του και 9 εγχώρια Σούπερ Καπ.

Ιστορία του συλλόγου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ομάδα του Άγιαξ την περίοδο 1900-1901, με τις μαύρες στολές.

Ο Άγιαξ ιδρύθηκε στις 18 Μαρτίου του 1900. Πριν από αυτόν, υπήρχε μια μικρή ομάδα που είχε δημιουργηθεί το 1894 με το όνομα "Footh-Ball Club Ajax", αλλά είχε ελάχιστο χρόνο ύπαρξης. Το 1911 κατάφερε να ανέβει στην μεγαλύτερη κατηγορία του Ολλανδικού πρωταθλήματος, κατακτώντας την πρώτη θέση της δεύτερης κατηγορίας με προπονητή τον Τζακ Κίρβαν (Jack Kirwan). Τότε αναγκάστηκε να αλλάξει και την εμφάνισή του, καθώς έμοιαζε με αυτή της Σπάρτα Ρότερνταμ, υιοθετώντας την εμφάνιση που χρησιμοποιεί μέχρι σήμερα.

Το 1914 υποβιβάστηκαν ξανά, για να επιστρέψουν το 1917, με προπονητή τον Τζακ Ρέινολντς (Jack Reynolds), την ίδια χρονιά που κατέκτησαν και τον πρώτο τους μεγάλο τίτλο, με νίκη 5-0 στον τελικό του κυπέλλου Ολλανδίας εναντίον της VSV. Την επόμενη χρονιά κατέκτησαν και το πρώτο τους πρωτάθλημα Ολλανδίας, κάτι που επανέλαβαν και το 1919. Η δεκαετία του '20 κατέκτησαν κάποιους τοπικούς τίτλους, ενώ η δεκαετία του '30 κυριάρχησε στην Ολλανδία κατακτώντας 5 πρωταθλήματα Ολλανδίας. Αντίθετα, τη δεκαετία του '40 κατέκτησε ένα εθνικό πρωτάθλημα το 1947 και ένα κύπελλο Ολλανδίας το 1942, καθώς οι παλιοί της επιτυχημένοι αθλητές είχαν αποχωρήσει.

Ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1955 το πρωτάθλημα της Ολλανδίας γίνεται επαγγελματικό. Κατακτά το 1957 το πρωτάθλημα, αλλά και αυτό του 1960 σε αγώνα των playoff ενάντια στη Φέγενορντ, με την οποία είχε ισοβαθμήσει. Προς τα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν προπονητής έγινε ο Ρίνους Μίχελς (Rinus Michels) ο Άγιαξ εισήγαγε στο ποδόσφαιρο ένα νέο ποδοσφαιρικό σύστημα, που βασιζόταν στις αρχές που είχε εισάγει ο Ρέινολντς πιο παλιά, και που ονομάστηκε "Ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο" (Τotaalvoetbal, Τotal football). Ο Μίχελς δεν δίστασε να αντικαταστήσει παίκτες οι οποίοι δεν ταίριαζαν με το σύστημα του. Ο Άγιαξ θα αποδώσει κορυφαίο ποδόσφαιρο τα επόμενα χρόνια στην Ολλανδία αλλά και στην Ευρώπη.

Το 1969 έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου ηττήθηκε με 4-1 από τη Μίλαν, αλλά το άστρο του είχε ανατείλει[2].

Ο Άγιαξ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971

Το 1971 θα κατακτήσει το πρώτο του Ευρωπαϊκό κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης, αντιμετωπίζοντας τον Παναθηναϊκό στο Λονδίνο στο τελικό της διοργάνωσης. Θα επαναλάβει το κατόρθωμά του και τις δύο επόμενες χρονιές, με προπονητή τον Στέφαν Κόβατς που αντικατέστησε τον Μίχελς, ενώ το 1972 θα κατακτήσει και το Διηπειρωτικό Κύπελλο. Η χρονιά αυτή θα είναι και η πιο επιτυχημένη της ιστορίας του, αφού συνολικά θα κατακτήσει 6 τίτλους (στην ίδια ημερολογιακή χρονιά), κατόρθωμα που αποτελεί ρεκόρ για ομάδα ποδοσφαίρου στον κόσμο. Με την αποχώρηση του αστεριού του, Γιόχαν Κρόιφ, για την Μπαρτσελόνα το 1973, τελειώνει και η εποχή του "total football" για τον Άγιαξ.

Δεκαετία του 1980[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άγιαξ θα επιστέψει στα πρωταθλήματα το 1977 και θα κατακτήσει τα επόμενα 5, παρουσιάζοντας μία ομάδα από νέα αστέρια του Ολλανδικού ποδοσφαίρου, μαζί με τον Κρόιφ που επέστρεψε το 1981, αλλά που θα αποχωρίσει ξανά δύο χρόνια αργότερα. Το 1985 ο Κρόιφ θα επιστρέψει ως προπονητής και θα εφαρμόσει τακτικές που θα επιτρέψουν στον Άγιαξ να αποδώσει ένα άκρως επιθετικό ποδόσφαιρο, με πρωταγωνιστή το νέο του μεγάλο ταλέντο Μάρκο φαν Μπάστεν. Όμως θα τερματίσει για δύο χρονιές πίσω από την PSV Αϊντχόφεν. Το 1987 θα κατακτήσει και το Κύπελλο Κυπελλούχων κόντρα στη Λοκομοτίβ Λειψίας. Μετά τη φύγή των περισσοτέρων αστεριών του, ανάμεσά τους και ο φαν Μπάστεν, ο Άγιαξ θα συνεχίσει να βρίσκεται πίσω από την PSV τα επόμενα χρόνια. Τελικά θα επανέλθει το 1990 στα πρωταθλήματα, υπό την καθοδήγηση του Λέο Μπένακερ.

Η περίοδος φαν Γκάαλ και τα τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1991 ο Μπένακερ θα πάει στη Ρεάλ Μαδρίτης και την θέση του θα πάρει ο Λουίς φαν Γκάαλ. Αν και θα αποδώσει πάλι καλό ποδόσφαιρό με τον Ντένις Μπέργκαμπ να είναι πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα το 1991 και το 1992, ο Άγιαξ θα είναι πάλι δεύτερος. Αντίθετα στην Ευρώπη θα κατακτήσει το 1992 το κύπελλο UEFA κόντρα στη Τορίνο. Το 1993 ο Μπέρκαμ θα αποχωρήσει για την Ίντερ, αλλά στην ομάδα θα έλθει ο Γιάρι Λιτμάνεν και θα επιστρέψει ο Φρανκ Ράικαρτ. Τα επόμενα τρία χρόνια ο Άγιαξ θα κατακτήσει το πρωτάθλημα στην Ολλανδία. Επιπλέον, το 1995 ο Άγιαξ θα επιστρέψει στη κορυφή της Ευρώπης νικώντας στον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ την Μίλαν, αλλά και στο Διηπειρωτικό κύπελλο την βραζιλιάνικη Γκρέμιο. Θα κατακτήσει ένα ακόμα πρωτάθλημα το 1998, αλλά τα τελευταία χρόνια δεν θα έχει τόσο καλή πορεία ούτε στην Ολλανδία αλλά ούτε και στην Ευρώπη. Το 2002, το 2004, το 2011, το 2012, το 2013, το 2014 και το 2019 θα καταφέρει να κατακτήσει το πρωτάθλημα στην Ολλανδία.

Έμβλημα και χρώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έμβλημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έμβλημα του Άγιαξ αναπαριστά το κεφάλι του Έλληνα ήρωα Αίαντα του Τελαμώνιου. Αρχικά το έμβλημά του ήταν απλά η εικόνα ενός παίκτη της ομάδας. Το 1928 το παρουσιάστηκε ως σήμα το κεφάλι του Αίαντα, ενώ η σημερινή εκδοχή του παρουσιάστηκε το 1990 και σχηματίζεται από 11 γραμμές, κάτι που συμβολίζει τους 11 ποδοσφαιριστές τις ομάδας.[3]

Χρώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά ο Άγιαξ αγωνιζόταν με μαύρες εμφανίσεις με κόκκινη ζώνη γύρω από την μέση, αλλά σύντομα άλλαξε σε λευκές φανέλες με κόκκινες ρίγες και μαύρα σορτς, που είναι και τα χρώματα της σημαίας του Άμστερνταμ. Με την άνοδο στη πρώτη κατηγορία, ο Άγιαξ άλλαξε τις εμφανίσεις του σε λευκές φανέλες με μία μεγάλη κόκκινη κάθετη ρίγα κεντρικά, και λευκά σορτσάκια. Ο λόγος ήταν πως παρόμοιες εμφανίσεις με αυτόν χρησιμοποιούσε και η Σπάρτα Ρότερνταμ.

Ο Άγιαξ έχει αποσύρει την φανέλα με το νούμερο 14, από την περίοδο 2007-2008 πρός τιμήν του Γιόχαν Κρόιφ.

Στάδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άγιαξ έχει ως έδρα το Γιόχαν Κρόιφ (Johan Cruijf Arena). Το πρώτο του γήπεδο ήταν χτισμένο με ξύλο και απλά ονομαζόταν το Στάδιο. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928, ο Άγιαξ χρησιμοποίησε για έδρα το Ολυμπιακό στάδιο του Άμστερνταμ. Το 1934 μετακόμισε στο στάδιο Ντε Μέερ (De Meer) στο ανατολικό Άμστερνταμ. Το De Meer είχε χωρητικότητα 29.500 θεατές και ήταν σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Daan Roodenburgh, ο οποίος ήταν και μέλος της ομάδας. Στα μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια, χρησιμοποιούσε πάντως το Ολυμπιακό στάδιο.

Το 1996 ο Άγιαξ μετακόμισε στο σημερινό του γήπεδο, το Γιόχαν Κρόιφ , που έχει χωρητικότητα περίπου 52.000 θέσεις. Το κόστος του ανήλθε στα 134 εκ. δολάρια. Το παλαιό γήπεδο Ντε Μέερ κατεδαφίστηκε.

Παίκτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τρέχουσα σύνθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελευταία ενημέρωση: 11 Ιανουαρίου 2019[4]

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No. Έθνος Θέση Παίκτης
2 Α Ράσμους Νίσεν Κρίστενσεν
3 Α Τζόελ Φέλτμαν
4 Α Ματέις ντε Λιχτ (Αρχηγός)
6 Μ Ντόνι φαν ντε Μπέικ
7 Ε Νταβίντ Νέρες
8 Α Ντάλεϊ Σινκγκράβεν
9 Ε Κλας-Γιαν Χούντελααρ
10 Μ Ντούσαν Τάντιτς (δεύτερος αρχηγός)
12 Α Νουσαΐρ Μαζραουί
15 Μ Κάρελ Άιτινγκ
16 Α Λισάντρο Μαγκαγιάν
17 Α Ντάλεϊ Μπλιντ
18 Ε Χασάνε Μπαντέ
No. Έθνος Θέση Παίκτης
19 Μ Ζακαρία Λαμπιάντ
20 Μ Λάσε Σένε
21 Μ Φρένκι ντε Γιονγκ
22 Μ Χακίμ Ζιγέχ
24 Τ Αντρέ Ονάνα
25 Ε Κάσπερ Ντόλμπεργκ
26 Τ Κώστας Λάμπρου
27 Α Περ Σούουρς
28 Τ Μπρούνο Βαρέλα (δανεικός από την Μπενφίκα)
30 Μ Ντάνι ντε Βιτ
31 Α Νικολάς Ταγλιάφικο
32 Ε Βάτσλαβ Τσέρνι
33 Τ Ντόμινικ Κοτάρσκι

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ολλανδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διεθνείς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλοι τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύπελλο Ράπαν: 1
  • Rangers FC First Centenary 1872-1972: 1
    • 1972
  • Τουρνουά Σαντιάγκο Μπερναμπέου: 1
    • 1992
  • Bruges Matins Trophy: 2
    • 1994, 1997

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «AFC Ajax - Clubprofiel». Ανακτήθηκε στις 3  Νοεμβρίου 2023.
  2. Άλλα σημαντικά γεγονότα σε Ελλάδα και εξωτερικό, Ιστορικό Λεύκωμα 1969, σελ. 162, Καθημερινή (1998)
  3. «Ιστορία του εμβλήματος του Άγιαξ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2009. 
  4. «The Players». AFC Ajax. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]