Κούλα Ελευθεριάδου

Η Κούλα Ελευθεριάδου (1923-1947) ήταν Ελληνίδα αντιστασιακός επί Κατοχής, μέλος της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων. Ήταν η πρώτη επονίτισσα που εκτελέστηκε στη Θεσσαλονίκη, σε ηλικία 24 ετών.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στον Σοχό Θεσσαλονίκης το 1923. Με την οικογένειά της μετέβη στη Θεσσαλονίκη. Το 1943 εντάχθηκε στην αντιστασιακή οργάνωση Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Στις 25 Μαρτίου 1943 συμμετείχε σε ομάδα ΕΠΟΝιτών και κατέθεσε στεφάνι στο άγαλμα του Βότση δίπλα στον Λευκό Πύργο παρά τη ρητή απαγόρευση των κατοχικών δυνάμεων. Στις 26 Οκτωβρίου 1943 οι Ναζί σχεδίαζαν να χτυπήσουν τη διαδήλωση Ελλήνων για την επέτειο απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης. Η Ελευθεριάδου τη στιγμή που ο Γερμανός ετοιμάστηκε να πατήσει τη σκανδάλη του πολυβόλου, περιτυλίχθηκε με την ελληνική σημαία και με σταθερό βήμα προχώρησε προς το πολυβόλο. Τότε ο Γερμανός αναγκάστηκε να μην πυροβολήσει. Συνελήφθη το 1944 από ταγματασφαλίτες οι οποίοι την παρέδωσαν στους Ναζί. Ακολούθως φυλακίστηκε και βασανίστηκε. Μετά την αποφυλάκισή της συνέχισε την αντιστασιακή της δράση.

Στη κορύφωση του εμφυλίου πολέμου, ήταν φανερό ότι για τον κρατικό σχεδιασμό δεν αρκούσε η τροφοδοσία του δικαστηρίου με ανθρώπους από την επαρχία καθώς ήταν ανάγκη η ποινική καταστολή να πλαισιώσει τις προσπάθειες των καταδιωκτικών αρχών της πόλης για τον εντοπισμό και την εξάρθρωση των «αόρατων» δυνάμεων που δρούσαν στην πόλη. Στη διάρκεια αυτών των προσπαθειών βρέθηκαν αρκετά εξιλαστήρια θύματα με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την Κούλα Ελευθεριάδου. Τον Ιανουάριο του 1947 η Κούλα Ελευθεριάδου συνελήφθη από την Αστυνομία και παραπέμφθηκε στο Εκτακτο Στρατοδικείο μαζί με τον Γρηγόρη Ελευθεριάδη και τον Βασίλη Παναγόπουλο. Εκτελέστηκε μαζί με τον τον Γρηγόρη Ελευθεριάδη στο κοιμητήριο του συνοικισμού του Αγίου Παύλου Θεσσαλονίκης στις 6 Μαΐου 1947.