Κορνάδο

Κορνάδο που κόπηκε στο Τολέδο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σάντσο Δ΄ της Καστίλης (1284–1295). Το κεφάλι του φέρει στέμμα (= cor[ο]nado).

Το κορνάδο της Nαβάρρας κόπηκε το 1757, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φερδινάνδου ΣΤ΄.

Το κορνάδο, ισπαν.: cornado' (= στεφηφόρος) είναι το κοινό όνομα πολλών Καστιλιανικών νομισμάτων από χαλκό ή billon (κράμα αργύρου και χαλκού), που κόπηκε από την εποχή του Σάντσο Δ΄ της Καστίλης (13ος αι.) μέχρι εκείνη των Καθολικών Μοναρχών (16ος αι.).

Το όνομα cornado προέρχεται από το γεγονός ότι ο εμπροσθότυπος του νομίσματος απεικόνιζε το κεφάλι του βασιλιά εστεμμένο.

Το 1286, δέκα κορνάδος ήταν ισοδύναμα με ένα μαραβέδιο, και οκτώ κορνάδος με ένα σου΄λεδο (sueldo, σολδία). Οι μεταγενέστερες εκδόσεις κόπηκαν με χαμηλότερη ποιότητα κράματος. Αυτό οδήγησε στην παροιμία no vale un cornado, που ισοδυναμεί με την αγγλική έκφραση "δεν αξίζει ούτε ένα φαρδίνι".