Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κατάλογος αρχηγών κράτους της Λιβύης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το παρόν άρθρο αποτελεί κατάλογο των αρχηγών κράτους της Λιβύης από την ανεξαρτησία της χώρας το 1951.

Η Λιβύη βρίσκεται σε μια ταραχώδη κατάσταση από την έναρξη της κρίσης της Λιβύης που σχετίζεται με την Αραβική Άνοιξη το 2011. Η κρίση είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση της Λιβυκής Αραβικής Τζαχιρίγιας και τη δολοφονία του Μουαμάρ Καντάφι, κατά την διάρκεια του Πρώτου Εμφύλιου Πολέμου και της εξωτερικής στρατιωτικής εμπλοκής.[1][2][3] Η κρίση κορυφώθηκε από τη βία των φατριών μετά τον Πρώτο Εμφύλιο Πόλεμο, με αποτέλεσμα το ξέσπασμα του Δεύτερου Εμφυλίου Πολέμου, το 2014. [4] Η εξουσία της χώρας χωρίζεται ανάμεσα στην Κυβέρνηση της Εθνικής Σταθερότητας (ΚΕΣ/GNS) - που υποστηρίζεται από την Βουλή των Αντιπροσώπων - στο Τομπούρκ και της Κυβέρνησής της Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ/GNU) στην Τρίπολη και των αντίστοιχων υποστηρικτών τους, καθώς και διάφορων τζιχαντιστικών ομάδων και φυλετικών στοιχείων που ελέγχουν τμήματα της χώρας.

Αρχηγοί κράτους της Λιβύης (1951-σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βασίλειο της Λιβύης (1951–1969)
No. Ονοματεπώνυμο Πορτρέτο Διάρκεια ζωής Βασιλεία Dynasty
Έναρξη Λήξη Διάρκεια
1 Ίδρις Α 1889–1983 24 Δεκεμβρίου 1951 1 Σεπτεμβρίου 1969 700855816560000000017 έτη, 251 ημέρες Σενούσι
Ο πρώτος και μόνος βασιλιάς της Λιβύης. Εκθρονίστηκε από το πραξικόπημα του 1969.[5]

Δικτατορία του Καντάφι (1969–2011)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λιβυκή Αραβική Δημοκρατία (1969–1977)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
No. Ονοματεπώνυμο Πορτρέτο Διάρκεια ζωής Θητεία Πολιτικό κόμμα
Έναρξη Λήξη Διάρκεια
2 Μουαμάρ Καντάφι 1942–2011 1 Σεπτεμβρίου 1969 2 Μαρτίου 1977 70082366280000000007 έτη, 182 ημέρες Στρατιωτικός /

Αραβική Σοσιαλιστική Ένωση
Πρόεδρος του Λιβυκού Επαναστατικού Συμβουλίου. Διέλυσε το ΡΕΣ στις 2 Μαρτίου 1977, μετά την υιοθέτηση της Διακήρυξης για την Εγκαθίδρυση της Εξουσίας του Λαού από το Γενικό Λαικό Κογκρέσο της Λιβύης.[6]

Λιβυκή Αραβική Τζαμαχιρίγια (1977–2011)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
(2) Μουαμάρ Καντάφι 1942–2011 2 Μαρτίου 1977 2 Μαρτίου 1979 2 έτη Στρατιωτικός /

Ανεξάρτητος

(Ισλαμιστής σοσιαλιστής)
Γενικός Γραμματέας του Γενικού Λαϊκού Κογκρέσου. Ο Καντάφι αποκήρυξε όλες τις κυβερνητικές λειτουργίες στις 2 Μαρτίου 1979. Παρόλα αυτά, ως ηγέτης της επανάστασης, διατήρησε τον πλήρες έλεγχο της Λιβύης μέχρι που καθαιρέθηκε και σκοτώθηκε κατά την διάρκεια του Πρώτου Λιβυκού Εμφυλίου Πολέμου το 2011.[7][8][9]
3 Αμπντούλ Ατί αλ-Ομπέιντι 1939–2023 2 Μαρτίου 1979 7 Ιανουαρίου 1981 70075842800000000001 έτος, 311 ημέρες Ανεξάρτητος

(Ισλαμιστής σοσιαλιστής)
Γενικός Γραμματέας της Γενικής Λαικου Κογκρέσου.
4 Μοχάμεντ αζ-Ζαρούγκ Ρατζάμπ born 1940 7 Ιανουαρίου 1981 15 Φεβρουαρίου 1984 70079804240000000003 έτη, 39 ημέρες Ανεξάρτητος

(Ισλαμιστής σοσιαλιστής)
Γενικός Γραμματέας της Γενικού Λαικου Κογκρέσου.
5 Μίφτα αλ-Ούστα Ουμάρ 1935–2010 15 Φεβρουαρίου 1984 7 Οκτωβρίου 1990 70082095632000000006 έτη, 234 ημέρες Ανεξάρτητος

(Ισλαμιστής σοσιαλιστής)
Γενικός Γραμματέας του Γενικού Λαικου Κογκρέσου.
6 Αμπντούλ Ραζάκ ασ-Σάουσα 1933–2016 7 Οκτωβρίου 1990 18 Ιανουαρίου 1992 70074045680000000001 έτος, 103 ημέρες Ανεξάρτητος

(Ισλαμιστής σοσιαλιστής)
Γενικός Γραμματέας του Γενικού Λαικου Κογκρέσου.
7 Μουχάμαντ ασ-Ζεντάνι 1937- 18 Ιανουαρίου 1992 3 Μαρτίου 2008 700850880960000000016 έτη, 45 ημέρες Ανεξάρτητος

(Ισλαμιστής σοσιαλιστής)
Γενικός Γραμματέας του Γενικού Λαικου Κογκρέσου.
8 Μίφτα Μουχάμεντ Κ'έμπα 1947- 3 Μαρτίου 2008 5 Μαρτίου 2009 70073173040000000001 έτος, 2 ημέρες Ανεξάρτητος

(Ισλαμιστής σοσιαλιστής)
Γενικός Γραμματέας του Γενικού Λαικου Κογκρέσου.
9 Ιμπαρέκ Σαμέχ 1952- 5 Μαρτίου 2009[10] 26 Ιανουαρίου 2010 7007282528000000000327 ημέρες Ανεξάρτητος

(Ισλαμιστής σοσιαλιστής)
Γενικός Γραμματέας του Γενικού Λαικου Κογκρέσου.
10 Μοχάμεντ Αμπού αλ-Κασίμ αλ-Ζουάι 1952- 26 Ιανουαρίου 2010[11] 23 Αυγούστου 2011 70074961520000000001 έτος, 209 ημέρες Ανεξάρτητος

(Ισλαμιστής σοσιαλιστής)
Γενικός Γραμματέας του Γενικού Λαικου Κογκρέσου. Καθαιρέθηκε κατά την διάρκεια της Μάχης της Τρίπολης το 2011.

Μεταβατική περίοδος (2011–σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
11 Μουσταφά Αμπντούλ Τζαλίλ 1952- 5 Μαρτίου 2011 8 Αυγούστου 2012 70074503600000000001 έτος, 156 ημέρες Ανεξάρτητος
Πρόεδρος του Εθνικού μεταβατικού Συμβουλίου. Σε εξέγερση μέχρι τις 23 Αυγούστου 2011, με έδρα το Μπεγκάζι.
— Μοχάμεντ αλ-Σαλίμ 1935- 8 Αυγούστου 2012 9 Αυγούστου 2012 70048640000000000001 ημέρα Ανεξάρτητος
Προσωρινός Πρόεδρος του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου. Συμβολικός αρχηγός του κράτους για την παράδοση της εξουσίας από το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο.
12 Μοχάμεντ Μαγκαριάφ 1940- 9 Αυγούστου 2012 28 Μαιου 2013 7007252288000000000292 ημέρες Κόμμα Εθνικού Μετώπου
Πρόεδρος του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου. Παραιτήθηκε για νομικούς λόγους στις 14 Μαιου 2013.
— Γκιούμα Αχμέντ Αντίγκια 1950- 28 Μαιου 2013 25 Ιουνίου 2013 700624192000000000028 ημέρες Ανεξάρτητος
Προσωρινός Πρόεδρος του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου.
13 Νουρί Μπουσαχμάιν 1956- 25 Ιουνίου 2013 5 Απριλίου 2016 70078773920000000002 έτη, 285 ημέρες Ανεξάρτητος
Πρόεδρος του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου. Σε εξέγερση, με έδρα την Τρίπολη. Παγκοσμίως αναγνωρισμένος μέχρι τις 4 Απριλίου 2014.
Μετά τις εκλογές του 2014, η κυβέρνηση χωρίστηκε ανάμεσα στην νεοεκλεγείσα Βουλή των Αντιπροσώπων και στο απερχόμενο Γενικό Εθνικό Κογκρέσο, έχοντας ως αποτέλεσμα τον Δεύτερο Λιβυκό Εμφύλιο Πόλεμο. Οι εκλογές του 2014 ανακηρύχθηκαν άκυρες από το Ανώτατο Δικαστήριο της Λιβύης τον Νοέμβριο του 2014.
— Αμπού Μπακρ Μπαίρα 1941- 4 Αυγούστου2014 5 Αυγούστου 2014 70048640000000000001 ημέρα Ανεξάρτητος
Προσωρινός Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης. Συμβολικός αρχηγός του κράτους για την αλλαγή της εξουσίας.
14 Αγκίλα Σαλέχ Ίσα 1944- 5 Αυγούστου 2014 15 Μαρτίου 2021 70082085264000000006 έτη, 222 ημέρες Ανεξάρτητος
Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης. Σε εξέγερση, με έδρα το Τομπρούκ. Παγκοσμίως αναγνωρισμένος μέχρι τις 12 Μαρτίου 2016.
Μετά την ορκωμοσία του Προεδρικού Συμβουλίου και της Εθνικής Κυβέρνησης, η εξουσία παρέμεινε χωρισμένη ανάμεσα στην Βουλή των Αντιπροσώπων και την Κυβέρνηση Εθνικής Λύτρωσης. Αμέσως μετά το Ανώτατο Συμβούλιο της Επανάστασης ιδρύθηκε επίσης.
15 Φαγέζ αλ Ζαράζ 1960- 30 Μαρτίου 2016 15 Μαρτίου 2021 70081564704000000004 έτη, 350 ημέρες Ανεξάρτητος
Πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου. Υπηρέτησε ταυτοχρόνως και ως πρωθυπουργός. Παγκοσμίως αναγνωρισμένος, με έδρα την Τρίπολη.
16 Μοχάμεντ αλ Μενφί 1976- 15 Μαρτίου 2021 Εν ενεργεία 70081153224000000003 έτη, 239 ημέρες Ανεξάρτητος
Πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου. Αναγνωρισμένος παγκοσμίως, με έδρα την Τρίπολη.

Χρονοδιάγραμμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Mohamed al-MenfiFayez al-SarrajAguila Saleh IssaAbu Bakr BairaNouri AbusahmainGiuma Ahmed AtighaMohammed MagariafMohammed Ali SalimMustafa Abdul JalilMohamed Abu al-Qasim al-ZwaiImbarek ShamekhMiftah Muhammed K'ebaMuhammad az-ZanatiAbdul Razzaq as-SawsaMifta al-Usta UmarMuhammad az-Zaruq RajabAbdul Ati al-ObeidiMuammar GaddafiLibyan Revolutionary Command CouncilIdris of Libya

Επόμενες εκλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Επόμενες Λιβυκές προεδρικές εκλογές

Βλέπε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Libya mired in chaos 10 years after Arab Spring». Agence France-Presse. France 24. 10 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  2. ↑ «10 years since Kadhafi death, stability still eludes Libya». Agence France-Presse. France 24. 19 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2022. 
  3. ↑ «Feature: Libyans struggling in poverty, chaos 10 years after NATO intervention». Xinhua News Agency. 7 May 2021. http://www.xinhuanet.com/english/2021-05/07/c_139928992.htm. Ανακτήθηκε στις 14 February 2022. 
  4. ↑ «Libya's Second Civil War: How did it come to this?». Conflict News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2015. 

    National Post View (24 Φεβρουαρίου 2015). «National Post View: Stabilizing Libya may be the best way to keep Europe safe». National Post. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2015. 
  5. ↑ «KING IDRIS, OUSTED IN '69 BY QADDAFI, DIES IN CAIRO». The New York Times. 26 Μαΐου 1983. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  6. ↑ «Libya Reorganizes Government». The New York Times. 4 Μαρτίου 1977. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  7. ↑ Wynne-Jones, Jonathan (19 March 2011). «Libyan minister claims Gaddafi is powerless and the ceasefire is 'solid'». The Daily Telegraph (London). https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/africaandindianocean/libya/8393285/Libyan-minister-claims-Gaddafi-is-powerless-and-the-ceasefire-is-solid.html. Ανακτήθηκε στις 22 October 2011. 
  8. ↑ «Gaddafi: Libya dignity under attack». Al Jazeera. 2 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2011. Libyan leader Muammar Gaddafi has said that he is not a president and so cannot resign his position, and that power is in the hands of the people, during a televised public rally in the capital, Tripoli. 
  9. ↑ Neil MacFarquhar (20 Οκτωβρίου 2011). «An Erratic Leader, Brutal and Defiant to the End». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «Limited Reshuffle in GP Congress, GP Committee». The Tripoli Post. 6 March 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 April 2015. https://web.archive.org/web/20150404003506/http://www.tripolipost.com/articledetail.asp?c=1&i=2919. Ανακτήθηκε στις 1 January 2021. 
  11. ↑ «Friend of Gaddafi named to head Libyan parliament». afran.ir. 27 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κατάλογος_αρχηγών_κράτους_της_Λιβύης&oldid=10629788"