Κάρλος Φιλίπε Σιμένες Μπέλο
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κάρλος Φιλίπε Σιμένες Μπέλο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3 Φεβρουαρίου 1948[1][2][3] Μπαουκάου |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ανατολικό Τιμόρ |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[4] |
| Θρησκευτικό τάγμα | Σαλεσιανοί του Ντον Μπόσκο |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πορτογαλικά[5] |
| Σπουδές | Σαλεσιανό Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Catholic University of Portugal |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας (από 1980)[6] πολιτικός καθολικός επίσκοπος (από 1988)[6] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | τιτουλάριος επίσκοπος (από 1988)[7] αποστολικός διαχειριστής (1988–2002)[7] επίσκοπος[8] |
| Βραβεύσεις | βραβείο Νόμπελ Ειρήνης (1996)[9][10] John Humphrey Freedom Award επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Πόρτο |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κάρλος Φιλίπε Χιμένες Μπέλο (ισπανικά: Carlos Filipe Ximenes Belo, 3 Φεβρουαρίου 1948 - ) είναι ρωμαιοκαθολικός επίτροπος από το Ανατολικό Τιμόρ. Ο θρησκευτικός βίος του καταδίκασε ανοιχτά την βίαιη κατάληψη της χώρας του από την Ινδονησία. Το 1996 μοιράστηκε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης με τον Ζοζέ Ράμος Όρτα για την προσφορά του "για άμεση και ειρηνική λύση στην διαμάχη στο Ανατολικό Τιμόρ".
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κάρλος Φιλίπε Χιμένες Μπέλο είναι το πέμπτο παιδί του Ντομίνγκος Βαζ Φιλίπε και της Ερμελίντα Μπατίστα Φιλίπε και γεννήθηκε στο χωριό Γουαϊλακάμα, κοντά στο Βεμάσε, στην βόρεια ακτή του Πορτογαλικού Τιμόρ. Ο πατέρας του, δάσκαλος, πέθανε δυο χρόνια μετά την γέννησή του. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε καθολικά σχολεία στο Μακάου και το Όσου πριν συνεχίσει την εκπαίδευσή του στο Ντίλι, από όπου αποφοίτησε το 1968. Από το 1969 έως το 1981, εκτός από κάποιες περιόδους πρακτικής άσκησης (1974-1976) στο ανατολικό Τιμόρ και το Μακάου, ο Μπέλο έζησε στην Πορτογαλία και τη Ρώμη όπου έγινε μέλος του Σαλεσιανού Ομίλου και σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία. Το 1980 έγινε ιερέας. Με την επιστροφή του στο ανατολικό Τιμόρ το 1981, εργάστηκε ως δάσκαλος για 20 μήνες και ως διευθυντής για δυο μήνες στο Σαλεσιανό Κολέγιο στη Φατουμάκα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Carlos-Filipe-Ximenes-Belo. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. belo-carlos-filipe-ximenes. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000021960. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. xibe. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ www
.youtube .com /watch?v=noImY8yDtpQ. - ↑ 6,0 6,1 «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. xibe. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ 7,0 7,1 xibe.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20221154355. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ www
.nobelprize .org /nobel _prizes /peace /laureates /1996 /. - ↑ www
.nobelprize .org /nobel _prizes /about /amounts /.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Belo, Carlos Filipe Ximenes. “The Nobel Lecture,” given by The Nobel Peace Prize Laureate 1996, Carlos Filipe Ximenes Belo, Titular bishop of Lorium and Apostolic Administrator of Dili (East Timor): Oslo, 10 December 1996. ANS Mag: A Periodical for the Salesian Community, year 3, no. 25 (December 1996).
Μελέτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Colombo, Ferdinando. “Timor Anno Zero,” in Bollettino Salesiano 124.4 (April 2000): 18–20.
- Cristalis, Irena. Bitter Dawn: East Timor: A People’s Story. London: Zed Books, 2002.
- De Vanna, Umberto. “Il mondo ha scelto Timor,” in Bollettino Salesiano 121.2 (February 1997): 4–5.
- De Vanna, Umberto. “Il nobel per la pace: La forza della non-violenza a Timor Est,” in Bollettino Salesiano 120.11 (December 1997): 4–5.
- Garulo, Carlos. “The Nobel Prize for Peace: who is Bishop Belo?” ANS Mag: A Periodical for the Salesian Community, year 3, no. 23 (November 1996): 6–8. English language edition.
- Hainsworth, Paul, and Stephen McCloskey, eds. The East Timor Question: The Struggle for Independence from Indonesia. Foreword by John Pilger; Preface by José Ramos-Horta. London: I. B. Tauris, 2000.
- Jardine, Matthew. East Timor: Genocide in Paradise. Introduction by Noam Chomsky; Real Story Series, 2nd ed. Monroe, ME: Odonian Press, 1999.
- Kohen, Arnold. From the Place of the Dead: the epic struggles of Bishop Belo of East Timor. Introduction by the Dalai Lama. New York: St. Martin's Press, 1999.
- Lennox, Rowena. Fighting Spirit of East Timor: The Life of Martinho da Costa Lopes. London: Zed Books, 2000.
- Marker, Jamsheed; East Timor: a Memoir of the Negotiations of Independence. Jefferson, NC: McFarland, 2003.
- Nicol, Bill. Timor, A Nation Reborn. Jakarta: Equinox, 2002.
- Orlando, Vito. “Timor… più che paura!” in Bollettino Salesiano 124.1 (January 2000): 18–20.
- Pinto, Constâncio, and Matthew Jardine. East Timor’s Unfinished Struggle: Inside the Timorese Resistance: A Testimony. Preface by José António Ramos-Horta. Foreword by Allan Nairn. Boston: South End Press, 1996.
- Puthenkadam, Peter, ed. Iingreja iha Timor Loro Sa’e – Tinan. Dili: Kendiaman Uskup, 1997.
- Smith, Michael G. Peacekeeping in East Timor, The Path to Independence, by Michael G. Smith, with Moreen Dee. International Peace Academy: Occasional Paper Series. 1st US ed. Boulder, Col.: Lynne Rienner, 2003.
- Stracca, Silvano. “Un vescovo e il suo popolo,” in Bollettino Salesiano 120.1 (January 1996): 10–12
- Subroto, Hendro. Eyewitness to Integration of East Timor. Jatkarta: Pustaka Sinar Harapan, 1997.
- Taylor, John G. East Timor The Price of Freedom. London: Zed Books, 1999.
- Taylor, John G. Indonesia’s Forgotten War, The Hidden History of East Timor. London: Zed Books, 1991.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Carlos Filipe Ximenes Belo στο Wikimedia Commons
| ||||||||
|