Ζοζέ Ράμος Όρτα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πήδηση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Ζοζέ Ράμος Ορτά
Τάγμα του Πρίγκηπα Ενρίκε
José Ramos-Horta Portrait.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		 José Manuel Ramos-Horta (Πορτογαλικά)
Γέννηση 26  Δεκεμβρίου 1949
Ντίλι[1][2][3]
Υπηκοότητα Ανατολικό Τιμόρ[4]
Θρησκεία Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες Πορτογαλικά[5]
Σπουδές School of International and Public Affairs, Columbia University
Πανεπιστήμιο Κολούμπια (έως 1983)
Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης (έως 1983)
Antioch College (έως 1984)
International Institute of Human Rights
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα πολιτικός[6][7]
δικηγόρος
νομικός σύμβουλος
Εργοδότης Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα Revolutionary Front for an Independent East Timor
Οικογένεια
Σύζυγος Ana Pessoa Pinto
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα Πρωθυπουργός του Ανατολικού Τιμόρ (2006–2007)
Πρόεδρος του Ανατολικού Τιμόρ (2007–2012)
Βραβεύσεις Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης (1996)[8][9]
Honorary Companion of the Order of Australia (2013)
Order of Liberty
Εθνικό Τάγμα Χοσέ Μαρτίν
Order of Rio Branco
Grand Collar of the Order of Prince Henry
honorary doctorate of the University of Porto
Ιστοσελίδα
Υπογραφή
Assinatura de José Ramos-Horta.jpg
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π)

Ο Ζοζέ Ράμος Όρτα (José Manuel Ramos-Horta, 1949-) είναι πολιτικός από το Ανατολικό Τιμόρ, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος από το 2007 έως το 2012. Ήταν ιδρυτής και μέλος του αριστερού κόμματος Fretilin.[10] Βραβεύτηκε με βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1996. Ως ακτιβιστής αγωνίστηκε για τα δικαιώματα και την ανεξαρτησία του Ανατολικού Τιμόρ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπουδές και πολιτική ανέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1949. Σπούδασε νομικά (Διεθνές Δίκαιο) στη Χάγη και στο Οχάιο και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Στρασβούργο και στη Νέα Υόρκη.[11][12]

Τιμήθηκε με Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, μαζί με τον επίσκοπο Κάρλος Μπέλο το 1996.

Έγινε ο πρώτος υπουργός Εξωτερικών του Ανατολικού Τιμόρ από την ανεξαρτησία της χώρας, το 2002, μέχρι και την παραίτησή του, στις 25 Ιουνίου 2006, εν μέσω πολιτικής αναταραχής. Στις 8 Ιουλίου 2006 διορίστηκε πρωθυπουργός. Εξελέγη πρόεδρος της χώρας, με 69% στο δεύτερο γύρο, στις 9 Μαΐου 2007. Ορκίστηκε πρόεδρος στις 20 Μαΐου 2007.

Δολοφονική απόπειρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 11 Φεβρουαρίου του 2008 εκδηλώθηκε αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του προέδρου στο Προεδρικό Μέγαρο[13], με αποτέλεσμα να τραυματιστεί στο στήθος και στην κοιλιακή χώρα. Λίγο αργότερα απέτυχε απόπειρα δολοφονίας και του πρωθυπουργού, ο οποίος δεν έπαθε το παραμικρό. Προσωρινός πρόεδρος ανέλαβε ο Βισέντε ντα Σίλβα Γκουτέρες, αντιπρόεδρος της χώρας και στις 13 Φεβρουαρίου τον διαδέχθηκε ο Φερνάντο ντε Αραούζο. Η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας για 48 ώρες και οι αρχές έκαναν λόγο για "αποτυχημένο πραξικόπημα". Παράλληλα, οι διεθνείς αντιδράσεις στις επιθέσεις ήταν η έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπως και η ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων της Αυστραλίας στο Τιμόρ.

Ο Ράμος Όρτα άφησε να εννοηθεί ότι ενδέχεται να εγκαταλείψει την πολιτική, σε δηλώσεις του, τον Απρίλιο[14] του 2008. Στις 17 Απριλίου του 2008 επέστρεψε στη χώρα του, υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.

Μετά την προεδρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το πραξικόπημα στη Γουινέα-Μπισσάου το 2012 προσφέρθηκε να μεσολαβήσει ώστε να τερματιστεί η διένεξη. Στις 31 Ιανουαρίου 2013 ορίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως ειδικός απεσταλμένος στη χώρα.[15]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι διαζευγμένος (από την υπουργό Άννα Πεσόα Πίντου) με έναν γιο, γεννημένο στη Μοζαμβίκη.[16]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ online.wsj.com/article/SB117883488581399103.html?mod=googlenews_wsj.
  2. ↑ www.theaustralian.com.au/archive/news/timor-rebels-lover-blamed/story-e6frg6t6-1111116103960.
  3. ↑ www.theaustralian.com.au/arts/crusading-journalism-lives-in-dili/story-e6frg8n6-1226148324814.
  4. ↑ www.bbc.co.uk/news/world-africa-20880484.
  5. ↑ (Γαλλικά) data.bnf.fr. data.bnf.fr/ark:/12148/cb124808093. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ www.gulf-times.com/site/topics/article.asp?cu_no=2&item_no=96515&version=1&template_id=45&parent_id=25.
  7. ↑ www.abc.net.au/news/2007-07-26/e-timorese-rally-against-aust-interference/2514308.
  8. ↑ www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1996/.
  9. ↑ www.wikidata.org/wiki/Q35637.
  10. ↑ Lindsay Murdoch (10-7-2006). «Ramos Horta vows to rebuild Timor». The Age (Melbourne). http://www.theage.com.au/news/world/horta-vows-to-rebuild-timor/2006/07/09/1152383610425.html. Ανακτήθηκε στις 27-9-2006. 
  11. ↑ «José Manuel Ramos-Horta». Ανακτήθηκε στις 22-3-2017.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)
  12. ↑ Mitworld Archived 16-7-2011 at the Wayback Machine.
  13. ↑ in.gr, 'Σε κρίσιμη κατάσταση ο πρόεδρος του Ανατολικού Τιμόρ έπειτα από απόπειρα δολοφονίας, 11-2-2008.
  14. ↑ Ναυτεμπορική, Αν. Τιμόρ: Ανοιχτό το ενδεχόμενο παραίτησης του προέδρου, 8-4-2008
  15. ↑ «E Timor's Jose Ramos-Horta gets UN Guinea-Bissau role». BBC News. 1-1-2013. https://www.bbc.co.uk/news/world-africa-20880484. 
  16. ↑ YaleGlobal Online Archived 2-4-2011 at the Wayback Machine.
π • σ • ε Βραβευμένοι με Νόμπελ Ειρήνης 1976–2000
  • Υπόλοιπες περίοδοι: (1901-1925)
  • (1926-1950)
  • (1951–1975)
  • (2001–2025)
    • Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα José Ramos-Horta της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
    Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
    Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζοζέ_Ράμος_Όρτα&oldid=7172140"