Ιωάννης Φάχρη

Ιωάννης Φάχρη
Ο Ιωάννης Φάχρη με φαναριώτικη ενδυμασία
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	10  Μαρτίου 1765 Χαλέπι
Θάνατος	18  Απριλίου 1849 Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησης	Συρία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	τραπεζίτης

Ο Χατζή Ιωάννης Φάχρη (Χαλέπι, 10 Μαρτίου 1765 – Κωνσταντινούπολη, 18 Απριλίου 1849) υπήρξε Ελληνοσύριος τραπεζίτης και εθνικός ευεργέτης.

Βιογραφία

Καταγόταν από πλούσια ελληνορθόδοξη οικογένεια της Συρίας και οι επιτυχημένες εμπορικές του συναλλαγές τον έκαναν γρήγορα έναν από τους σημαντικότερους οικονομικούς παράγοντες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, καθώς κατείχε απέραντες βαμβακοφυτείες στην Αίγυπτο και έλεγχε ένα σημαντικό μέρος του εμπορίου της Μέσης Ανατολής.

Δάνειζε στον Σουλτάνο αμύθητα ποσά, ζητώντας σε αντάλλαγμα προνόμια για τον Ελληνισμό. Μάλιστα, κατά το 1816 ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β' τον τίμησε με τον τίτλο του Τζελεμπή και τον προμήθευσε με ειδικό διαβατήριο (βεράτιο) ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί ανενόχλητος εντός της Αυτοκρατορίας.

Στον Φάχρη οφείλεται και η διάνοιξη του πρώτου μεγάλου δρόμου από το κέντρο της Κωνσταντινούπολης προς το Μπαλουκλί, όπου βρισκόταν τότε το Ελληνικό (Γραικικό) Νοσοκομείο, το δικαίωμα των χριστιανών να φέρουν τον σταυρό τους σε εμφανές σημείο και η ελάφρυνση της φορολογίας των χριστιανών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ευεργέτησε με γενναία ποσά πολλές εκκλησίες και σχολεία της Κωνσταντινούπολης και της Μικράς Ασίας. Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη και ενταφιάστηκε στα Κοιμητήρια της Ζωοδόχου Πηγής του Μπαλουκλή, όπου το όνομα του βρίσκεται πρώτο στην πλάκα με τον κατάλογο των Εθνικών Ευεργετών του Γένους.

Εγγόνια του ήταν οι Εθνικές Ευεργέτριες Ελένη Αρχιγένους, Ευανθία Θεοφιλίδου και ο Αρχίατρος των Ανακτόρων Παυλάκης Φενερλής πασάς.

Βιβλιογραφία

• Καρυστινού, Μ., "Η ενορία της Αγιάς Κωνσταντινουπόλεως-Τζιμπαλί", Ίδρ. Μείζονος Ελληνισμού, 1998.
• Ζαρίφης, Γ., "Οι αναμνήσεις μου", (επιμέλεια Τζούλια Τσιακίρη). Εκδ. Τροχαλία, 2002.
• Σοφιανού, Μ., "Ο παππούς μου ο Φάχρη", εκδ. Μίλητος, 2012.