Ιπποκράτης ο Αθηναίος
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ιπποκράτης ο Αθηναίος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 5ος αιώνας π.Χ. Αθήνα |
Θάνατος | 424 π.Χ. Δήλιο |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Γονείς | Αρίφρων |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Αθηναίος στρατηγός (426 π.Χ.–425 π.Χ.)[1] Αθηναίος στρατηγός (424 π.Χ.–423 π.Χ.)[1] |
Ο Ιπποκράτης ο Αθηναίος (περ. 459 π.Χ. – 424 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας στρατηγός του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ο πατέρας του ονομαζόταν Αρίφρων. Στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ο Ιπποκράτης και ένας άλλος στρατηγός, ο Δημοσθένης, ξεκίνησαν από την Αθήνα για να καταλάβουν τα μακρά τείχη των Μεγάρων (που συνέδεαν την πόλη με τον λιμένα της). Πέτυχαν τον σκοπό τους μετά από μία σύντομη πολιορκία, αλλά όταν ο Σπαρτιάτης στρατηγός Βρασίδας έφθασε, υποχρεώθηκαν να αποσυρθούν.
Στη συνέχεια αποφασίσθηκε να εκστρατεύσουν στη Βοιωτία σε τρεις παράλληλες κινήσεις. Στον Ιπποκράτη ανατέθηκε η διοίκηση της χερσαίας δυνάμεως που έπρεπε να καταλάβει το Δήλιο. Εκείνος πέτυχε τον στόχο του, αλλά οι άλλοι δύο αρχηγοί απέτυχαν. Μετά από τρεις ημέρες, όταν ο Ιπποκράτης κατάλαβε ότι το σχέδιο απέτυχε, απεφάσισε να υποχωρήσει αφήνοντας δύναμη 300 ανδρών να φυλάσσει το Δήλιο. Ο στρατός των Βοιωτών αντιλήφθηκε την κίνηση και ύστερα από προτροπή του στρατηγού Παγώνδα παρατάχθηκε για μάχη. Αυτή ήταν η Μάχη του Δηλίου (βλ.λ. για περισσότερα), που κατέληξε σε καθαρή ήττα των Αθηναίων, εξαιτίας του ιππικού των Βοιωτών και του πρόωρου θανάτου του Ιπποκράτη λίγο μετά την έναρξη της μάχης. Μετά από πολιορκία 17 ημερών το Δήλιο έπεσε στα χέρια των Βοιωτών, και τότε τα σώματα του Ιπποκράτη και των άλλων νεκρών επιστράφηκαν στους Αθηναίους.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Θουκυδίδης IV 76, 77, 89—101
- Διόδωρος Σικελιώτης ΧΙΙ 69, 70
- Παυσανίας Γ΄ 6 § 1, Θ΄ 6 § 3