Θρινακία

«Οι σύντροφοι του Οδυσσέα κλέβουν τα Βόδια του Ήλιου», νωπογραφία του Πελλεγκρίνο Τιμπάλντι, 1554-1556)

Θρινακία ή Θρινακίη αποκαλείται η νήσος στην οποία έβοσκαν τα βόδια του θεού Ήλιου στη δωδέκατη ραψωδία της Οδύσσειας του Ομήρου. Τα βόδια φυλάσσονταν από τις κόρες του Ήλιου Λαμπετίη και Φαέθουσα. Αρκετές φορές η Θρινακία ταυτίζεται με τη Σικελία, καθώς το όνομά της μοιάζει με το όνομα Τρινακρία (= με τρεις άκρες), ονομασία της Σικελίας εξαιτίας του τριγωνικού της σχήματος. Ωστόσο, το νησί ταυτίζεται επίσης και με τη Μάλτα.

Ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του έφθασαν στη Θρινακία αφού πρώτα πέρασαν από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Ο Οδυσσέας είχε προειδοποιηθεί τόσο από την Κίρκη όσο και από την ψυχή του Τειρεσία να αποφύγει τη Θρινακία, αλλά οι άνδρες του τον ικέτευσαν να τους αφήσει να σταματήσουν εκεί για να ξεκουραστούν. Εκείνος συμφώνησε απρόθυμα, αλλά τους έβαλε να ορκιστούν ότι δεν θα άγγιζαν τα βόδια στο νησί. Ωστόσο, επί όλο τον επόμενο μήνα φυσούσαν συνεχώς αντίθετοι άνεμοι και δεν μπορούσαν να φύγουν. Μια μέρα που ο Οδυσσέας πήγε να προσευχηθεί για μια ασφαλή επιστροφή στην Ιθάκη, το πλήρωμά του, φοβούμενο ότι θα πέθαινε από την πείνα, έσφαξε και έφαγε μερικά από τα βόδια του Ήλιου. Ως συνέπεια αυτού, όταν τελικώς απέπλευσαν από το νησί, ο θεός Ήλιος απαίτησε από τον Δία να τους σκοτώσει με έναν από τους κεραυνούς του. Μόνο ο Οδυσσέας επέζησε, αλλά τιμωρήθηκε και εκείνος με την καθυστέρηση της επιστροφής του στην Ιθάκη επί οκτώ χρόνια, παραμένοντας στη νήσο Ωγυγία.