Θεσσαλογωβιός
Θεσσαλογωβιός | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||||||
Knipowitschia thessala (Vinciguerra, 1921) | ||||||||||||||||||
Συνώνυμα | ||||||||||||||||||
|
Ο Θεσσαλογωβιός (Κνιποβίτσια η θεσσαλική – Knipowitschia thessala), είναι ένα είδος ψαριού του γένους Κνιποβίτσια της οικογένειας των Γωβιιδών (γωβιοί), ενδημικό στο σύστημα του ποταμού Πηνειού και της λίμνης Κάρλας στην Θεσσαλία.[3][4]. Περιγράφηκε για πρώτη φορά ως ξεχωριστό είδος με το όνομα Gobius thessalus το 1921.
Ενδιαίτημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Θεσσαλογωβιός απαντάται σε καθαρά και διαυγή νερά χωρίς ρεύμα, μπορεί ωστόσο να ανεχθεί και τρεχούμενα νερά με αισθητό ρεύμα. Είναι βενθικό είδος και προτιμά πυθμένες αμμώδεις ή χαλικώδεις, σε περιοχές που ενδεχόμενα υπάρχει και υδρόβια βλάστηση. Τρέφεται με μικροασπόνδυλα και ενδεχόμενα μικρόφυτα.[3]
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μήκος του Θεσσαλογωβιού φτάνει τα 4,4 cm (ολικό μήκος - Total Length[5][6]). Φέρει 6–8 ραχιαίες άκανθες (συνολικά) και 7–9 μαλακές ραχιαίες ακτίνες (συνολικά), 1 εδρική άκανθα, 7–9 μαλακές εδρικές ακτίνες και 30-32 σπονδύλους· τα -χαρακτηριστικά των Γωβιιδών- εμπρόσθια οφθαλμοωμοπλατικά κανάλια και τα κανάλια του προεπικαλύμματος των βραγχίων είναι παρόντα. Τα λέπια περιορίζονται ως επί το πλείστον στην μασχαλιαία χώρα, με ορισμένα επιπλέον λέπια διάσπαρτα κατά μήκος της πλευρικής μέσης γραμμής του μίσχου της ουράς. Τα αρσενικά φέρουν πολλές λεπτές κάθετες ραβδώσεις στο πλευρό.[7]
Δεν είναι γνωστές λεπτομέρειες για την αναπαραγωγή του, αλλά από τη βιβλιογραφία είναι γνωστό ότι τα είδη του γένους αυτού αποθέτουν τα αβγά τους σε κρυψώνες και έπειτα τα επιβλέπουν.[3]
Κατάσταση διατήρησης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Θεσσαλογωβιός χαρακτηρίζεται ως απειλούμενο είδος και στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας του 2009, που εκδόθηκε από το ελληνικό Υπουργείο Περιβάλλοντος (EN [B2ab(iii,v)]) [3], και στην Κόκκινη Λίστα της IUCN (εκτίμηση του 2006).[1] Οι βασικές απειλές που αντιμετωπίζει είναι η καταστροφή ή και αλλοίωση του ενδιαιτήματός του και η ρύπανση των υδάτων.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Crivelli, A.J. (2006). Knipowitschia thessala στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN. Έκδοση 2013.2. Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN). Ανακτήθηκε 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ «Knipowitschia thessala». ITIS. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Παναγιώτης Σ. Οικονομίδης, Βασιλική Χρυσοπολίτου (2009). «Ψάρια: Knipowitschia thessala». Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας. Υπουργείο Περιβάλλοντος. σελίδες 111–112. ISBN 978-960-85298-8-5. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ «Knipowitschia thessala». ΦΙΛΟΤΗΣ - Βάση δεδομένων για την Ελληνική φύση. Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. 1994. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ «Total Length». SeaLifeBase. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Standard Measurements of Bony Fish». Florida Museum of Natural History. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Froese, Rainer & Pauly, Daniel, επιμ. (2014). "Knipowitschia thessala" στην FishBase. Έκδοση: Ιανουάριος 2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Il ghiozzetto nano di Tessaglia, Knipowitschia thessala». Web Museo della Fauna Europea. ITTIOFAUNA.ORG. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- Οικονόμου, Α., Μπαρμπιέρι, Ρ., Νταουλάς, Χ., Ψαρράς, Θ., Στουμπούδη, Μ., Μπερταχάς, Η., Γιακουμή, Σ. & Πατσιάς, Α. (1999). Απειλούμενα ενδημικά είδη ψαριών του γλυκού νερού της Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου - κατανομή, αφθονία, κίνδυνοι και μέτρα προστασίας (PDF). Υπουργείο Ανάπτυξης-Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών. σελίδες 32–33. ISBN 960-86651-3-2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Kottelat, M. & Freyhof, J. 2007. Handbook of European Freshwater Fishes. Kottelat, Cornol and Freyhof, Berlin, xiv + 646 pp